Norma opisuje wpływy tarcia wynikające z działania wiatru na: ścianę wolnostojącą, zadaszenie wolnostojące oraz długi, zamknięty budynek [1] .
Procentowy udział siły tarcia wynikającej z działania wiatru w stosunku do ogólnej wartości siły wiatru określany jest zgodnie ze wzorem:
[1] (5.7)
Gdzie
c fr = współczynnik tarcia
q p (ze) = wartość szczytowa ciśnienia prędkości na wysokości odniesienia ze
A fr = pole zewnętrznej powierzchni równoległej do kierunku działania wiatru
Proporcja spowodowana tarciem powinna zostać wyznaczona przez dodawanie wektorowe z innymi siłami wiatru Fw,e (zewnętrzne ciśnienie wiatru) i Fw,i (wewnętrzne ciśnienie wiatru). Powstałe siły tarcia oddziałują wyłącznie w kierunku sił wiatru - równolegle do powierzchni zewnętrznych.
Wpływy tarcia na powierzchnię mogą zostać pominięte w przypadku, gdy całkowity obszar wszystkich powierzchni równoległych do działania wiatru (lub powierzchni o małym) jest równy lub mniejszy niż 4-krotność wszystkich powierzchni prostopadłych do kierunku oddziaływania wiatru (nawietrzne i zawietrzne) [1] 5.3 (4).
- W przypadku gładkich powierzchni, takich jak stal lub gładki beton, współczynnik tarcia cfr wynosi 0,01.
- W przypadku szorstkich powierzchni, takich jak szorstki beton lub papa, współczynnik tarcia cfr wynosi 0,02.
- W przypadku powierzchni bardzo szorstkich (pofałdowania, żebra, zagięcia), współczynnik tarcia cfr wynosi 0,04.
Wysokość odniesienia ze jest wysokością h górnej krawędzi ściany lub wysokością dachu w przypadku wiat wolnostojących.
Beispiel Wand mit gewellter Oberfläche
Strefa wiatru 2
Kategoria terenu 2
cfr = 0,04
Długość d = 20 m
Wysokość odniesienia ze = 2,5 m
Beispiel freistehendes Dach mit gerippter Oberfläche
Strefa wiatru 2
Kategoria terenu 2
cfr = 0,04
Długość d = 7 m
Szerokość b = 4 m
Głębokość odniesienia ze = 3 m
Beispiel Halle mit gerippter Oberfläche
Strefa wiatru 2
Kategoria terenu 2
cfr = 0,04
Długość d = 30 m
Szerokość b = 10 m
Wysokość odniesienia ze = 5,5 m
Obszar wszystkich powierzchni ustawionych równolegle do oddziaływania wiatru Atotal = 2 ⋅ 30 m ⋅ 4 m + 2 ⋅ 30 m ⋅ 5,22 m = 553,2 m2
Jako odległość y od nawietrznej krawędzi, należy zastosować mniejszą wartość: 2 ⋅ b lub 4 ⋅ h.
.png?mw=600&hash=49b6a289915d28aa461360f7308b092631b1446e)