Podpory obliczeniowe zbioru prętów z betonu zbrojonego w RFEM 6
Zbiór prętów, dla którego w tym przykładzie zostaną zdefiniowane podpory obliczeniowe, jest belką żelbetową należącą do konstrukcji pokazanej na rysunku 1. Całkowita długość zbioru prętów wynosi 13 m i leży między dwiema ścianami. W połowie długości znajduje się również słup.
Aby zdefiniować podpory do analizy ugięcia, należy skorzystać z zakładki Obliczenia podpór i ugięcia w oknie Zbiór prętów. Jak pokazano na rysunku 2, podpory obliczeniowe można definiować na początku zbioru prętów, na końcu zbioru prętów i w węzłach wewnętrznych.
Podczas tworzenia nowej podpory obliczeniowej ważne jest, aby zdefiniować typ; w tym przykładzie typ to Beton. Podpora jest aktywna i bezpośrednia. Szerokość i głębokość podpory może zostać nadana przez użytkownika lub przejęta z szerokości pręta. Jeżeli połączenie między prętem a podporą jest monolityczne, program może to również uwzględnić. Ponieważ interesujący zbiór prętów jest podparty przez ściany zarówno na początku, jak i na końcu, Rysunek 3 pokazuje tworzenie podpory obliczeniowej, która zostanie zdefiniowana w tych dwóch miejscach.
Zbiór prętów jest podparty przez żelbetowy słup w środku przęsła; w związku z tym konieczne jest utworzenie nowej podpory obliczeniowej (rys. 4). Obowiązuje tu taka sama dyskusja, jak w przypadku pierwotnie utworzonej podpory obliczeniowej. Aby zdefiniować ją jako podporę wewnętrzną, należy zaznaczyć odpowiednie pole wyboru.
Po zdefiniowaniu podpór obliczeniowych można je przypisać do prawego położenia zbioru prętów, jak pokazano na rys. 5 (tj. początku, końca i odpowiedniego węzła wewnętrznego). Przypisanie podpór obliczeniowych powoduje podział zestawu prętowego na dwa przęsła o długości 6,5 m. W ten sposób długość odniesienia jest prawidłowo uwzględniana w analizie ugięcia.
.png?mw=600&hash=49b6a289915d28aa461360f7308b092631b1446e)
