Odpowiedź:
Od pewnego czasu program RFEM oferuje użyteczną funkcję, za pomocą której można odwzorować wypadkową naprężenia kontaktowego według powierzchni. Te wypadkowe naprężenia kontaktowe są zatem wyświetlane w tabelach wyników naprężeń kontaktowych powierzchni (tabela 4.21) w kolumnie F, kolumnie G i kolumnie R (patrz rysunek 01).Alternatywnie można też określić wypadkową „ręcznie”. Jeżeli model zawiera jednorodną siatkę ES, której elementy mogą być wykorzystane do określenia pola powierzchni, wyznaczone wartości naprężeń kontaktowych można wyeksportować z programu RFEM i pomnożyć przez pole powierzchni elementów skończonych w celu uzyskania sił wynikowych dla każdego elementu. Aby uzyskać całkowitą siłę wypadkową podpory powierzchniowej, konieczne jest zsumowanie poszczególnych wypadkowych. Ponieważ w tabeli 4.21 podane są wartości naprężeń kontaktowych dla każdego punktu rastra, rozsądne jest dostosowanie rastra powierzchni w taki sposób, aby punkt rastra znajdował się zawsze jak najbliżej środka elementu skończonego. Raster powierzchni można dostosować za pomocą opcji „Edytować powierzchnię” w zakładce „Raster” (patrz Rysunek 02).
![Redukcja budynku do konstrukcji wspornikowej. Kondygnacje stanowią poszczególne punkty masy. Ugięcie spowodowane normalnymi siłami ściskającymi pokazanymi w (a) jest (b) przeliczane na równoważne momenty przemieszczenia lub siły tnące [2]]](/pl/webimage/009762/467694/01-de-png.png?mw=350&hash=d9822b6f398f12dfbe5ade0e1b85cf57c27573ab)
.png?mw=512&hash=ea9bf0ab53a4fb0da5c4ed81d32d53360ab2820c)
.jpg?mw=350&hash=8f312d6c75a747d88bf9d0f5b1038595900b96c1)
