Istnieją dwie opcje definiowania efektywnych długości w RFEM 6. Najpierw edytuj pręt i przejdź do zakładki "Typy Projektowania". Druga opcja to utworzenie nowej definicji efektywnych długości.
Po trzecie, ustaw, czy chcesz obliczyć moment krytyczny zgodnie z metodą wartości własnych lub Rozdziałem F z AISC. Po czwarte, przejdź do zakładki "Podpory węzłowe i efektywne długości". W tej zakładce można użyć dwóch różnych metod.
Metoda 1: Podpory węzłowe
Odwołując się do Pręta nr 1 w dołączonym modelu, dla tej kolumny można zobaczyć, jak określono efektywne długości dla węzłów początkowego, końcowego i pośrednich. Najpierw kliknij na Wybierz Pręt lub Zestaw Prętów, a następnie wybierz pręt. Spowoduje to aktywację węzłów pośrednich wzdłuż długości pręta w tabeli. Następnie sprawdź, czy węzeł może się poruszać w osi y/z (oś słaba/mocna), obracać wokół swojej lokalnej osi x (skręcanie) oraz wokół swojej lokalnej osi z (zginanie boczne).
Opcje wprowadzania Skręcenia (ω) dostosują efektywną długość dla zginania bocznego, podobnie jak ograniczenie obrotu wokół osi z. Dla obliczeń w Rozdziale F skręcenie może być całkowicie ograniczone lub zwolnione. Dla obliczeń wartości własnych, oprócz opcji całkowitego ograniczenia lub zwolnienia, istnieje możliwość ustawienia częściowego zamocowania ze stałą sprężystą skręcania.
Górne i dolne półki mogą być również ograniczone oddzielnie przez zamocowanie osi y i zwolnienie (odznaczenie) obrotu wokół lokalnej osi x (skręcanie) dla jednego z końców pręta.
Metoda 2: Współczynniki "K" i wartości bezwzględne
Odwołując się do Pręta nr 5 w dołączonym modelu, współczynniki efektywnej długości mogą być użyte do bezpośredniego zdefiniowania niepodpartej długości i/lub zastosowania odpowiednich warunków końcowych pręta. Aby bezpośrednio dostosować niepodparte długości zamiast używania węzłów na pręcie (Metoda 1), współczynniki "K" można wprowadzić ręcznie w tabeli poniżej. Lub wartości "Bezwzględne" można wprowadzić, wybierając opcję "Wartości Bezwzględne". Następnie sama niepodparta długość może być wprowadzona ręcznie. Ta metoda jest najlepsza, gdy na pręcie nie ma aktualnie żadnych węzłów pośrednich.
