- Uwzględnienie 7 lokalnych kierunków deformacji (ux , uy, uz, φx, φy, φz, ω ) lub 8 sił wewnętrznych (N , Vu, Vv, Mt, pri, Mt, s, Mu, Mv, Mω ) przy obliczaniu elementów prętowych
- Możliwość stosowania w połączeniu z analizą statyczno-wytrzymałościową według teorii II rzędu, i analiza dużych deformacji (można również uwzględnić imperfekcje)
- W połączeniu z rozszerzeniem Analiza stateczności umożliwia definiowanie współczynników obciążenia krytycznego i kształtów drgań dla problemów stateczności, takich jak wyboczenie skrętne i zwichrzenie
- Uwzględnianie blach czołowych i usztywnień poprzecznych jako sprężystości skrępowanej podczas obliczania przekrojów dwuteowych z automatycznym określaniem i wyświetlaniem graficznym sztywności sprężystości deplanacyjnej
- Graficzne przedstawienie deplanacji przekroju prętów w stanie odkształcenia
- Pełna integracja z RFEM i RSTAB
Obliczenia skręcania skrępowanego można przeprowadzić dla całego układu. Uwzględniasz zatem dodatkową wartość 7 stopnia swobody w obliczeniach pręta. Sztywności połączonych elementów konstrukcyjnych są uwzględniane automatycznie. Oznacza to, że nie ma potrzeby' definiowania równoważnych sztywności sprężystych ani warunków podparcia dla układu odłączanego.
Następnie można wykorzystać siły wewnętrzne z obliczeń ze skręcaniem skrępowanym w rozszerzeniu do obliczeń. W zależności od materiału i wybranej normy należy uwzględnić bimoment wyboczeniowy i drugorzędny moment skręcający. Typowym zastosowaniem jest analiza stateczności według teorii drugiego rzędu z wykorzystaniem imperfekcji w konstrukcjach stalowych.
Czy wiecie, że...? Zastosowanie nie ogranicza się do przekrojów stalowych cienkościennych. Pozwala to na przykład na przeprowadzenie obliczeń idealnego momentu krytycznego dla belek o przekrojach z drewna litego.
- Ogólna analiza naprężeniowa
- Automatyczny import sił wewnętrznych z programu RFEM/RSTAB
- Graficzne i numeryczne przedstawianie naprężeń, odkształceń, luzu i stopni wykorzystania w pełni zintegrowane z RFEM/RSTAB
- Zdefiniowana przez użytkownika specyfikacja naprężenia granicznego
- Podsumowanie podobnych elementów konstrukcyjnych do obliczeń
- Szeroki zakres opcji umożliwiających dostosowywania sposobu wyświetlania wyników
- Przejrzyste tabele wyników dla szybkiego ich przeglądania po zakończeniu obliczeń
- Łatwa możliwość identyfikacji wyników dzięki w pełni udokumentowanej metodzie obliczeniowej wraz ze wszystkimi wzorami
- Wysoka wydajność pracy dzięki minimalnej ilości danych wejściowych
- Elastyczność dzięki szczegółowym opcjom ustawień dla podstawy i zakresu obliczeń
- Wyszarzone obszary dla nieistotnych zakresów wartości ( to Product Feature
- Optymalizacja przekroju
- Transfer zoptymalizowanych przekrojów do RFEM/RSTAB
- Wymiarowanie dowolnego przekroju cienkościennego z RSECTION
- Odwzorowanie wykresu naprężeń na przekroju
- Wyznaczanie naprężeń normalnych, ścinających i równoważnych
- Wyświetlanie składowych naprężeń dla poszczególnych typów sił wewnętrznych pręta
- Szczegółowe przedstawienie naprężeń we wszystkich punktach naprężeniowych
- Wyznaczanie największego Δσ dla każdego punktu naprężenia (na przykład do obliczeń zmęczenia)
- Wyświetlanie w kolorze naprężeń i stopni wykorzystania w celu szybkiego przeglądu stref krytycznych lub przewymiarowanych
- Wyświetlanie wykazów materiałów
- Wyznaczanie naprężeń głównych i podstawowych, naprężeń membranowych i stycznych oraz naprężeń zastępczych i zastępczych naprężeń membranowych
- Analiza naprężeń dla elementów konstrukcyjnych o dowolnym kształcie
- Obliczanie naprężeń zastępczych według różnych metod:
- Hipoteza energii odkształcenia (von Mises)
- Hipoteza naprężeń stycznych (Tresca)
- Hipoteza naprężenia normalnego (Rankine)
- Hipoteza głównego odkształcenia (Bach)
- Możliwość optymalizacji grubości powierzchni i transferu danych do programu RFEM
- Wyświetlanie odkształceń
- Szczegółowe wyniki dla różnych składników naprężeń i stopni wykorzystania w tabelach i w grafice
- Funkcja filtrowania brył, powierzchni, linii i węzłów w tabelach
- Poprzeczne naprężenia styczne według Mindlina, Kirchhoffa lub zdefiniowane przez użytkownika
- Ocena naprężeń dla spoin na liniach połączeń między powierzchniami ( to Product Feature )
Po zakończeniu obliczeń wyniki są uporządkowane w sposób przejrzysty. W ten sposób program wyświetla maksymalne naprężenia i stopnie naprężeń posortowane według przekroju, pręta/powierzchni, bryły, zbioru prętów, położenia x itd. Oprócz wartości wyników w formie tabelarycznej rozszerzenie wyświetla również odpowiednią grafikę przekroju z punktami naprężeniowymi, wykresem naprężeń i wartościami. Stopień wykorzystania można odnieść do dowolnego rodzaju naprężenia. Aktualnie wybrana lokalizacja na elemencie zostanie wyróżniona na modelu analitycznym w programie RFEM/RSTAB.
Oprócz oceny tabelarycznej program oferuje jeszcze więcej. Naprężenia i stopnie wykorzystania można również sprawdzić graficznie na modelu w programie RFEM/RSTAB. Istnieje możliwość indywidualnego dostosowania kolorów i wartości.
Wyświetlanie wykresów wyników dla pręta lub zbioru prętów umożliwia dokładną ocenę. Dla każdego miejsca obliczeniowego można otworzyć odpowiednie okno dialogowe, w którym można sprawdzić odpowiednie do obliczeń właściwości przekroju i składowe naprężeń w dowolnym punkcie naprężeniowym. Na koniec istnieje możliwość wydrukowania odpowiedniej grafiki wraz ze wszystkimi szczegółami obliczeń.
- Funkcję skręcania skrępowanego można aktywować lub dezaktywować w zakładce Rozszerzenia w Danych podstawowych modelu.
- Po aktywowaniu rozszerzenia interfejs użytkownika w programie RFEM zostaje rozszerzony o nowe wpisy w nawigatorze, tabelach i oknach dialogowych.
- Realistyczne odwzorowanie interakcji między budynkiem a gruntem
- Realistyczne odwzorowanie oddziaływania poszczególnych fundamentów na siebie nawzajem
- Biblioteka parametrów gruntowych z możliwością rozszerzania
- Możliwość uwzględniania wielu próbek gruntu z różnych lokalizacji, także poza obrysem budynku
- Określanie osiadań oraz wykresów naprężeń w gruncie oraz ich prezentacja w formie graficznej i tabelarycznej
Wprowadzanie warstw gruntu dla potrzeb zadawania próbek gruntu odbywa się w przejrzystym oknie dialogowym. Odpowiadająca temu prezentacja graficzna zapewnia przejrzystość i ułatwia kontrolę wprowadzanych danych.
Rozszerzalna baza danych ułatwia wybór właściwości materiałowych dla gruntu. Dla realistycznego odwzorowania zachowania się materiału gruntowego można użyć modelu Mohra-Coulomba oraz model gruntu ze wzmocnieniem.
Można zdefiniować dowolną liczbę próbek i warstw gruntu. Grunt jest odwzorowany na podstawie wszystkich wprowadzonych próbek za pomocą brył 3D. Przypisanie do konstrukcji odbywa się za pomocą współrzędnych.
Zachowanie bryły gruntu jest obliczane za pomocą nieliniowej metody iteracyjnej. Obliczone naprężenia i osiadania są wyświetlane graficznie oraz w tabelach.
- Technologia sztucznej inteligencji (AI): Optymalizacja roju cząstek (PSO)
- Optymalizacja konstrukcji ze względu na minimalny ciężar lub deformację
- Możliwość zastosowania dowolnej liczby parametrów optymalizacyjnych
- Określanie zakresów zmiennych
- Optymalizacja przekrojów i materiałów
- Typy definicji parametrów
- Optymalizacja | Rosnąco, czyli optymalizacja | Malejąca
- Zastosowanie parametrycznych modeli i bloków
- Parametryzacja bloków w języku JavaScript na podstawie kodu
- Optymalizacja z uwzględnieniem wyników obliczeń
- Tabelaryczne przedstawienie najlepszych mutacji modelu
- Wyświetlanie w czasie rzeczywistym mutacji modelu w procesie optymalizacji
- Kalkulacja kosztów modelu dzięki zadanym cenom jednostkowym
- Określanie potencjału tworzenia efektu cieplarnianego (GWP-global warming potential) na etapie tworzenia modelu poprzez szacowanie równoważnej emisji CO2
- Określanie jednostkowych wskaźników zależnych od masy, objętości i powierzchni (cena i emisja CO2)
Masz pytania dotyczące programu? Optymalizacja konstrukcji w programach RFEM i RSTAB jest uzupełnieniem parametrycznego wprowadzania danych. Jest to proces równoległy, niezależny od rzeczywistych obliczeń modelu wraz ze wszystkimi jego zwykłymi definicjami obliczeń i obliczeń. Rozszerzenie zakłada, że model lub blok jest zbudowany w kontekście parametrycznym i jest kontrolowany przez globalne parametry kontrolne typu "optymalizacja". Dlatego te parametry kontrolne mają dolną i górną granicę oraz wielkość kroku w celu ograniczenia zakresu optymalizacji. Aby znaleźć optymalne wartości parametrów kontrolnych, należy określić kryterium optymalizacji (na przykład minimalny ciężar) przy wyborze metody optymalizacji (na przykład optymalizacja roju cząstek).
Oszacowanie kosztów i emisji CO2 można znaleźć już w definicjach materiałów. Obie opcje można aktywować osobno w każdej definicji materiału. Oszacowanie oparte jest na koszcie jednostkowym lub jednostkowej wartości emisji dla prętów, powierzchni oraz brył. W tym przypadku można wybrać, czy jednostki mają zostać podane według masy, objętości czy powierzchni.
Istnieją dwie metody optymalizacji, dzięki którym można znaleźć optymalne wartości parametrów według kryterium ciężaru lub odkształcenia.
Najbardziej wydajną metodą o najkrótszym czasie obliczeń jest optymalizacja roju cząstek zbliżona do naturalnej (PSO). Czy słyszałeś lub czytałeś o tym? Ta technologia sztucznej inteligencji (AI) ma silną analogię do zachowania stad zwierząt szukających miejsca odpoczynku. W takich rojach można znaleźć wiele osób (por. rozwiązanie optymalizacyjne - na przykład waga), które lubią przebywać w grupie i podążać za ruchem grupy. Załóżmy, że każdy pręt roju musi zostać poddany spoczynkowi w optymalnym miejscu (por. najlepsze rozwiązanie - na przykład najniższa waga). Potrzeba ta wzrasta wraz ze zbliżaniem się do miejsca odpoczynku. Na zachowanie roju mają zatem wpływ również właściwości przestrzeni (por. wykres wyników).
Dlaczego wycieczka do biologii? Po prostu - proces PSO w RFEM lub RSTAB przebiega w podobny sposób. Proces obliczeń rozpoczyna się od wyniku optymalizacji poprzez losowe przypisanie parametrów, które mają zostać zoptymalizowane. Wielokrotnie określa nowe wyniki optymalizacji ze zróżnicowanymi wartościami parametrów, które opierają się na doświadczeniach z wcześniej przeprowadzonych mutacji modelu. Proces jest kontynuowany do momentu osiągnięcia określonej liczby możliwych mutacji modelu.
Jako alternatywa dla tej metody program oferuje również metodę przetwarzania wsadowego. Metoda ta ma na celu sprawdzenie wszystkich możliwych mutacji modelu poprzez losowe określanie wartości parametrów optymalizacji, aż do osiągnięcia określonej liczby możliwych mutacji modelu.
Po obliczeniu mutacji modelu obydwa warianty sprawdzają również odpowiednie aktywowane wyniki obliczeń rozszerzeń. Ponadto zapisuje on wariant z odpowiednim wynikiem optymalizacji i przypisaniem wartości parametrów optymalizacji, jeżeli wykorzystanie jest < 1.
Na podstawie odpowiednich sum poszczególnych materiałów można określić szacunkowe koszty całkowite i emisję. Na sumę materiałów składają się zależne od ciężaru, objętości i powierzchnie elementów prętowych, powierzchniowych i bryłowych.
Obie metody optymalizacji mają jedną wspólną cechę. Na końcu procesu wyświetlają listę wariacji modelu na podstawie przechowywanych danych. Można tu znaleźć szczegóły na temat wyniku decydującego dla optymalizacji i odpowiadające mu wartości parametrów. Lista jest zorganizowana w porządku malejącym. Zakładane najlepsze rozwiązanie znajduje się na górze. W takim przypadku wynik optymalizacji wraz z wyznaczoną wartością jest najbardziej zbliżony do kryterium optymalizacji. Wszystkie dodatkowe wyniki pokazują wykorzystanie < 1. Ponadto, po zakończeniu analizy, program dostosuje wartości na globalnej liście parametrów, aby odpowiadały tym dla optymalnego rozwiązania.
W oknach dialogowych materiałów znajdują się dodatkowe zakładki "Oszacowanie kosztów" i "Oszacowanie emisji CO2". Tutaj wyświetlane są indywidualne szacunkowe sumy przydzielonych prętów, powierzchni i objętości na jednostkę masy, objętości i powierzchni. Dodatkowo zakładki te podają całkowity koszt i emisję wszystkich przydzielonych do konstrukcji materiałów. Zapewnia to dobry przegląd projektu.
W porównaniu z modułem dodatkowym RF-/STEEL Warping Torsion (RFEM 5/RSTAB 8) do rozszerzenia Skręcanie skrępowane (7 DOF) dla programu RFEM 6/RSTAB 9 dodano następujące nowe funkcje:
- Pełna integracja ze środowiskiem RFEM 6 i RSTAB 9
- Siódmy stopień swobody jest bezpośrednio uwzględniany w obliczeniach prętów w programie RFEM/RSTAB na całym układzie
- Nie ma już potrzeby definiowania warunków podparcia lub sztywności sprężystej do obliczeń w uproszczonym układzie zastępczym
- Możliwość łączenia z innymi rozszerzeniami, na przykład do obliczania obciążeń krytycznych dla wyboczenia skrętnego i zwichrzenia z analizą stateczności
- Brak ograniczeń dla stalowych przekrojów cienkościennych (możliwe jest również obliczenie momentu krytycznego, na przykład dla belek o masywnych przekrojach drewnianych)
W porównaniu z modułem dodatkowym RF-SOILIN (RFEM 5) do rozszerzenia Analiza geotechniczna dla programu RFEM 6 dodano następujące nowe funkcje:
- Tworzenie warstwowego gruntu jako modelu 3D z całości zdefiniowanych próbek gruntu
- Symulacja gruntu zgodnie z teorią Mohra-Coulomba
- Graficzne i tabelaryczne przedstawienie naprężeń i odkształceń na dowolnej głębokości gruntu
- Optymalne uwzględnienie interakcji gruntu i konstrukcji na podstawie modelu ogólnego
W porównaniu z modułem dodatkowym RF-/STEEL (RFEM 5/RSTAB 8) do rozszerzenia Analiza naprężeniowo-odkształceniowa dla programu RFEM 6/RSTAB 9 dodano następujące nowe funkcje:
- Możliwość analizy prętów, powierzchni, brył, spoin (połączenia spawane liniowo między dwiema i trzema powierzchniami z późniejszym obliczaniem naprężeń)
- Wyświetlanie naprężeń, stopni naprężeń, zakresów naprężeń i odkształceń
- Naprężenie graniczne w zależności od przydzielonego materiału lub danych wejściowych zdefiniowanych przez użytkownika
- Indywidualne określenie wyników do obliczeń poprzez dowolnie przydzielane typów ustawień
- Szczegóły dla wyników niemodalnych z wyświetlaniem przygotowanego wzoru i dodatkowym wyświetlaniem wyników na poziomie przekroju prętów
- Możliwość wygenerowania zastosowanych wzorów do kontroli obliczeń
Możesz być pewien, że koszty są ważnym czynnikiem w planowaniu konstrukcyjnym każdego projektu. Należy również przestrzegać przepisów dotyczących szacowania emisji. Dwuczęściowe rozszerzenie Optymalizacja i koszty/Szacowanie emisji CO2 ułatwia odnalezienie się w gąszczu norm i opcji. Wykorzystuje technologię sztucznej inteligencji (AI) optymalizacji rojem cząstek (PSO) w celu znalezienia odpowiednich parametrów dla sparametryzowanych modeli i bloków, które zagwarantują zgodność ze zwykłymi kryteriami optymalizacji. Ponadto, rozszerzenie oszacowuje koszty modelu lub emisję CO2 poprzez określenie kosztów jednostkowych lub emisji jednostkowej dla materiałów zdefiniowanych w modelu konstrukcyjnym. Dzięki temu rozszerzeniu jesteś po bezpiecznej stronie.
Na pytanie 'Ile można przewozić?' zazwyczaj odpowiada 'Tak'. Do graficznego przedstawiania stanu granicznego nośności przekrojów żelbetowych wymagany jest trójwymiarowy wykres interakcji momentu-momentu-siła osiowa. Oprogramowanie do analizy statyczno-wytrzymałościowej firmy Dlubal właśnie to oferuje.
Dzięki dodatkowemu wyświetleniu oddziaływania obciążenia można łatwo rozpoznać lub zwizualizować przekroczenie granicznej nośności przekroju żelbetowego. Ponieważ możesz kontrolować właściwości wykresu, możesz dostosować wygląd wykresu My-Mz-N do swoich potrzeb.
Czy wiesz, że wykresy interakcji moment-siła (wykresy MN) można wyświetlić również graficznie? Umożliwia to wyświetlenie nośności przekroju w przypadku interakcji momentu zginającego i siły osiowej. Oprócz wykresów interakcji związanych z osiami przekroju (wykres My-N i wykres Mz-N) można również wygenerować indywidualny wektor momentów w celu utworzenia wykresu interakcji Mres -N. Płaszczyznę przekroju wykresów MN można wyświetlić na wykresie interakcji 3D.Program wyświetla odpowiednie pary wartości stanu granicznego nośności w tabeli. Tabela jest dynamicznie powiązana z wykresem, dzięki czemu wybrany punkt graniczny jest również wyświetlany na wykresie.
Czy chcesz określić nośność przekroju żelbetowego na zginanie dwukierunkowe? W tym celu należy najpierw aktywować wykres interakcji moment-moment (wykres My-Mz). Wykres My-Mz przedstawia poziomy przekrój przez trójwymiarowy wykres dla określonej siły osiowej N. Dzięki połączeniu z trójwymiarowym wykresem interakcji można tam również zwizualizować płaszczyznę przekroju.