2634x
001686
2022-01-31

Korzystanie z rozszerzenia Model budynku w programie RFEM 6 do wyświetlania oddziaływań kondygnacji, przesunięć międzykondygnacyjnych i sił w ścianach usztywniających

W programie RFEM 6 analizę sejsmiczną można przeprowadzić za pomocą modułów dodatkowych Analiza modalna i Analiza spektrum odpowiedzi. Zaraz po zakończeniu analizy spektralnej za pomocą rozszerzenia Model budynku można wyświetlić oddziaływania kondygnacji, przemieszczenia kondygnacji i siły w ścianach usztywniających.

Ogólna koncepcja analizy sejsmicznej opiera się na stworzeniu przypadku obciążenia dla analizy modalnej i analizy spektrum odpowiedzi. Aby uzyskać wartości drgań własnych, wymagany jest przypadek obciążenia typu analiza modalna.

Taki przypadek obciążenia jest następnie importowany do przypadku obciążenia analizy spektrum odpowiedzi, w którym to można przypisać spektrum odpowiedzi i wybrać odpowiednie postacie drgań własnych do dalszych obliczeń. Szczegółowy proces roboczy został omówiony w artykule Bazy wiedzy zatytułowanym „Analiza sejsmiczna w RFEM 6”.

Zakładając, że przeprowadzono obliczenia sejsmiczne zgodnie z analizą spektrum odpowiedzi, w programie RFEM 6 można użyć rozszerzenia Model budynku w celu wyświetlenia oddziaływań kondygnacji, przesunięć międzykondygnacyjnych i sił w ścianach usztywniających. Można to wykorzystać do dalszej analizy (na przykład do analizy kierunku pushover) lub uwzględnić w obliczeniach zgodnie z teorią drugiego rzędu.

W tym celu należy aktywować rozszerzenie Model budynku w Danych bazowych modelu i zdefiniować kondygnacje budynku. Przykład przedstawiony w tym artykule to sześciopiętrowy budynek (zdjęcie 1). Wysokość kondygnacji wynosi 4 m na każdą kondygnację. Dlatego wystarczy utworzyć pierwsze piętro i skopiować je 6 razy, jak pokazano na rys. 2.

Po zdefiniowaniu kondygnacji budynku wyniki analizy spektralnej można wyświetlić według kondygnacji (rys. 3 do 5). Po pierwsze, oddziaływania kondygnacji uzyskane z obliczeń trzęsienia ziemi można wyświetlić w tabeli, jak pokazano na rysunku 3. Wyświetlane są również współrzędne środka ciężkości. W podobny sposób dostępne są przesmyki międzykondygnacyjne, jak pokazano na rys. 4.

Podczas wyświetlania wyników według kondygnacji, program tworzy przekroje wyników dla każdej ściany usztywniającej na każdej z kondygnacji budynku (rys. 5). Dlatego w tabeli Wyniki dostępne są siły całkowite oraz siły na jednostkę długości. Wartości te można wykorzystać bezpośrednio do obliczania ścinania poszczególnych ścian usztywniających.


Autor

Pani Kirova jest odpowiedzialna za tworzenie artykułów technicznych i zapewnia wsparcie techniczne dla klientów firmy Dlubal.

Odnośniki