W wymiarowaniu drewna belki często składają się z kilku elementów drewnianych. Poszczególne elementy można łączyć za pomocą kleju, gwoździ, sworzni lub kołków. Należy przyjąć, że połączenie klejone jest sztywne. W przypadku łączników typu sworzniowego, połączenie jest podatne (połączenie poślizgowe), a właściwości przekrojów łączonych elementów nie mogą być w pełni wykorzystane.
W programach RFEM i RSTAB można uwzględnić podatność (poślizg) połączenia w poszczególnych warstwach. Można to zrobić poprzez określenie współczynnika zgodności gamma, który można określić za pomocą metody gamma, np. Zgodnie z EN 1995-1-1 (załącznik B). Dzięki zastosowaniu tego współczynnika składowe Steinera części przekroju są zredukowane, co skutkuje efektywną sztywnością na zginanie.
Dodatkowo istnieje możliwość przyporządkowania różnych materiałów do poszczególnych przekrojów. W tym celu należy użyć funkcji „Hybrydowy”, w której jeden z tych materiałów służy jako odniesienie do określenia idealnych właściwości przekroju.
.png?mw=350&hash=1c031608c18b5a867799b52552d26586745de8ac)
