Obciążenie zdefiniowanej sztywności sprężyny działa w zasadzie jak podpora wahadłowa. Dlatego w celu lepszego zobrazowania sytuacji służy tutaj rodzaj pręta "sprężyna" (zobacz obraz 1), który wewnętrznie w programie ma taki sam efekt jak obciążenie zdefiniowanej sztywności sprężyny.
Model A (obraz 2) to w tym przypadku nachylona podpora wahadłowa, która idealnie przyjmuje tylko siły normalne.
W Modelu B (obraz 3) nachylona podpora wahadłowa jest podzielona na dwie komponenty, co daje w efekcie ramę jednoramienną.
Ponieważ powierzchnia obu modeli jest poziomo (globalnie) przesuwalnie podparta, występuje wychylenie, które w podporze wahadłowej w Modelu A wykazuje większe odkształcenie niż w jednoramiennej, stabilizującej ramie w Modelu B.
W obu modelach mogą wystąpić te same odkształcenia tylko wtedy, gdy powierzchnia jest obciążona prostopadle do swojej płaszczyzny, to znaczy bez bocznego wychylenia (zobacz obraz 4).