Przed rozpoczęciem obliczeń można dokonać sprawdzenia danych początkowych. Następnie moduł CONCRETE wyszukuje wyniki odpowiednich przypadków, grup i kombinacji obciążeń do obliczeń. Jeżeli nie zostaną one odnalezione, program RSTAB rozpocznie obliczenia w celu określenia wymaganych sił wewnętrznych.
Moduł CONCRETE oblicza wymagane pola zbrojenia podłużnego i zbrojenia na ścinanie oraz odpowiednie wyniki pośrednie na podstawie wybranej normy obliczeniowej. Jeżeli zbrojenie podłużne określone poprzez obliczenia w stanie granicznym nośności nie będzie wystarczające dla obliczeń maksymalnej szerokości rys, można automatycznie zwiększyć zbrojenie, aż do osiągnięcia określonej wartości granicznej.
Obliczanie elementów konstrukcyjnych niosących ze sobą ryzyko niestateczności można przeprowadzić za pomocą obliczeń nieliniowych. W zależności od normy dostępne są różne podejścia.
Obliczenia odporności ogniowej prowadzone są według metody uproszczonej opisanej w EN 1992-1-2, 4.2. Moduł CONCRETE wykorzystuje metodę strefową opisaną w załączniku B2. Ponadto można uwzględnić naprężenia termiczne w kierunku podłużnym oraz termiczne wygięcie początkowe powstające dodatkowo w wyniku asymetrycznych oddziaływań pożaru.
Rozszerzenie EC2 dla programu RSTAB umożliwia wymiarowanie konstrukcji z betonu zbrojonego zgodnie z EN 1992-1-1 (Eurokod 2) i następującymi załącznikami krajowymi:
DIN EN 1992-1-1/NA/A1:2015-12 (Niemcy)
ÖNORM B 1992-1-1:2018-01 (Austria)
Belgia NBN EN 1992-1-1 ANB:2010 do projektowania w temperaturze normalnej oraz NBN EN 1992-1-2 ANB:2010 do projektowania odporności ogniowej (Belgia)
BDS EN 1992-1-1:2005/NA:2011 (Bułgaria)
EN 1992-1-1 DK NA:2013 (Dania)
NF EN 1992-1-1/NA:2016-03 (Francja)
SFS EN 1992-1-1/NA:2007-10 (Finlandia)
UNI EN 1992-1-1/NA:2007-07 (Włochy)
LVS EN 1992-1-1:2005/NA:2014 (Łotwa)
LST EN 1992-1-1:2005/NA:2011 (Litwa)
MS EN 1992-1-1:2010 (Malezja)
NEN-EN 1992-1-1+C2:2011/NB:2016 (Holandia)
NS EN 1992-1 -1:2004-NA:2008 (Norwegia)
PN EN 1992-1-1/NA:2010 (Polska)
NP EN 1992-1-1/NA:2010-02 (Portugalia)
SR EN 1992-1-1:2004/NA:2008 (Rumunia)
SS EN 1992-1-1/NA:2008 (Szwecja)
SS EN 1992-1-1/NA:2008-06 (Singapur)
STN EN 1992-1-1/NA:2008-06 (Słowacja)
SIST EN 1992-1-1:2005/A101:2006 (Słowenia)
UNE EN 1992-1-1/NA:2013 (Hiszpania)
CSN EN 1992-1-1/NA:2016-05 (Republika Czeska)
BS EN 1992-1-1:2004/NA:2005 (Wielka Brytania)
CPM 1992-1-1:2009 (Białoruś)
CYS EN 1992-1-1:2004/NA:2009 (Cypr)
Oprócz załączników krajowych wymienionych powyżej, można również zdefiniować konkretną NA, stosując wartości graniczne i parametry zdefiniowane przez użytkownika.
Opcjonalne wstępne ustawienie częściowych współczynników bezpieczeństwa, współczynników redukcyjnych, ograniczenia wysokości strefy ściskanej, właściwości materiału i otulenia betonem
Wyznaczanie zbrojenia podłużnego, na ścinanie i skręcanie
Wymiarowanie prętów o przekrojach zbieżnych
Optymalizacja przekroju
Określanie zbrojenia minimalnego i ściskanego
Określenie edytowalnej propozycji zbrojenia
Analiza szerokości rys z możliwością zwiększenia wymaganego zbrojenia w celu zachowania zdefiniowanych wartości granicznych analizy szerokości rys
Obliczenia nieliniowe z uwzględnieniem zarysowanych przekrojów (dla EN 1992-1-1:2004 i DIN 1045-1:2008)
Uwzględnienie usztywnienia przy rozciąganiu
Uwzględnienie pełzania i skurczu
Odkształcenia w przekrojach zarysowanych (stan II)
Graficzne przedstawienie wszystkich wykresów wyników
Obliczenia odporności ogniowej według metody uproszczonej (metoda strefowa) zgodnie z EN 1992-1-2 dla przekrojów prostokątnych i okrągłych. Dzięki temu możliwe jest również obliczanie odporności ogniowej wsporników.
Po zakończeniu obliczeń wyświetlane są przejrzyste tabele zawierające wymagane zbrojenie oraz wyniki obliczeń stanu granicznego użytkowalności. Wszystkie wartości pośrednie są uwzględnione w sposób zrozumiały. Oprócz tabel przedstawiane są graficznie aktualne naprężenia i odkształcenia w przekroju.
Propozycje zbrojenia podłużnego i na ścinanie wraz z szkicami są dokumentowane zgodnie z aktualną praktyką. Propozycję zbrojenia można edytować i dostosowywać na przykład liczbę prętów i zakotwienie. Zmiany zostaną automatycznie zaktualizowane.
Przekrój betonu wraz ze zbrojeniem można wyświetlić w postaci renderu 3D. W ten sposób program zapewnia optymalną opcję tworzenia dokumentacji w celu tworzenia rysunków zbrojenia, w tym zestawień konstrukcji stalowych.
Obliczenia szerokości rys są przeprowadzane z wykorzystaniem wybranego zbrojenia sił wewnętrznych w stanie granicznym użytkowalności. Generowane wyniki obejmują naprężenia w stali, minimalne zbrojenie, graniczne średnice i maksymalny rozstaw prętów, a także rozstaw rys i maksymalne szerokości rys.
Wynikiem obliczeń nieliniowych są stany graniczne nośności przekroju ze zdefiniowanym zbrojeniem (wyznaczonym liniowo w sposób sprężysty) oraz ugięcia efektywne pręta z uwzględnieniem sztywności w stanie zarysowanym.
Po uruchomieniu programu należy zdefiniować normę oraz metodę, według której zostaną przeprowadzone obliczenia. Obliczenia w stanie granicznym nośności i użytkowalności mogą być obliczane według metody liniowej i nieliniowej. Przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń lub kombinacje wyników są następnie przydzielane do różnych typów obliczeń. Dalsze tabele umożliwiają określanie materiałów i przekrojów. Dodatkowo można przydzielać parametry dla pełzania i skurczu. Współczynniki pełzania i skurczu zostaną automatycznie dopasowane w zależności od wieku betonu.
Geometria podpór jest określana na podstawie danych obliczeniowych, takich jak szerokości i typy podpór (podpora bezpośrednia, monolityczna, końcowa lub pośrednia) oraz redystrybucja momentów i siły tnącej oraz redukcja momentu. Moduł CONCRETE automatycznie rozpoznaje typy podpór z modelu w programie RSTAB.
W podzielonym na segmenty oknie można wprowadzić określone dane zbrojenia, takie jak średnice, otulina betonowa i typ stopniowania zbrojenia, liczba warstw, zdolność cięcia strzemion oraz typ zakotwienia. W przypadku obliczania odporności ogniowej konieczne jest zdefiniowanie klasy odporności ogniowej, właściwości materiałowych związanych z pożarem oraz strony przekroju narażonej na działanie ognia. Pręty i zbiory prętów można zestawiać w specjalnych 'grupach zbrojenia', z których każda ma inne parametry obliczeniowe.
Oprócz tego, podczas prowadzenia analizy szerokości rys można dostosowywać wartość graniczną maksymalnej szerokości rys. Dodatkowo dla zbrojenia można określać geometrię przekrojów o zmiennej wysokości.