W Połączenia w rozszerzeniu umożliwia jednoczesne definiowanie kilku żeber na jednym pręcie lub blasze. Rozkład może być wyznaczony według wzoru ortogonalnego lub według wzoru biegunowego.
W konfiguracji granicznej dla wymiarowania połączenia stalowego istnieje możliwość modyfikacji granicznego odkształcenia plastycznego dla spoin.
W rozszerzeniu Analiza modalna istnieje możliwość automatycznego zwiększania wartości własnych aż do osiągnięcia zdefiniowanego współczynnika efektywnej masy modalnej. Uwzględniane są wszystkie kierunki translacyjne, które zostały aktywowane jako masy do analizy modalnej.
W ten sposób można łatwo obliczyć wymagane 90% efektywnej masy modalnej dla metody spektrum odpowiedzi.
W rozszerzeniu Analiza geotechniczna dostępny jest model Hoek'a-Brown'a. Model wykazuje zachowanie materiału liniowo-sprężystego idealnie plastycznego. Jego nieliniowe kryterium wytrzymałości jest najczęściej stosowanym kryterium zniszczenia skał.
Parametry materiału można wprowadzić bezpośrednio za pomocą
- parametrów skały lub alternatywnie poprzez
- klasyfikację GSI.
Szczegółowe informacje na temat tego modelu materiałowego oraz definicji danych wejściowych w programie RFEM można znaleźć w odpowiednim rozdziale Model Hoek'a-Brown'a instrukcji online rozszerzenia Analiza geotechniczna.
Parametry załączników krajowych (NA) do Eurokodu 3 z następujących krajów są zintegrowane:
-
DIN EN 1993-1-1/NA:2016-04 (Niemcy)
-
ÖNORM EN 1993-1-1/NA:2015-12 (Austria)
-
SN EN 1993-1-1/NA:2016-07 (Szwajcaria)
-
BDS EN 1993-1-1/NA:2015-10 (Bułgaria)
-
BS EN 1993-1-1/NA:2016-07 (Wielka Brytania)
-
CEN EN 1993-1-1/2015-06 (Unia Europejska)
-
CYS EN 1993-1-1/NA:2015-07 (Cypr)
-
CSN EN 1993-1-1/NA:2016-06 (Republika Czeska)
-
DS EN 1993-1-1/NA:2015-07 (Dania)
-
ELOT EN 1993-1-1/NA:2017-01 (Grecja)
-
EVS EN 1993-1-1/NA:2015-08 (Estonia)
-
HRN EN 1993-1-1/NA:2016-03 (Chorwacja)
-
I S. EN 1993-1-1/NA:2016-03 (Irlandia)
-
ILNAS EN 1993-1-1/NA:2015-06 (Luksemburg)
-
IST EN 1993-1-1/NA:2015-11 (Islandia)
-
LST EN 1993-1-1/NA:2017-01 (Litwa)
-
LVS EN 1993-1-1/NA:2015-10 (Łotwa)
-
MS EN 1993-1-1/NA:2010-01 (Malezja)
-
MSZ EN 1993-1-1/NA:2015-11 (Węgry)
-
NBN EN 1993-1-1/NA:2015-07 (Belgia)
-
NEN EN 1993-1-1/NA:2016-12 (Holandia)
-
NF EN 1993-1-1/NA:2016-02 (Francja)
-
NP EN 1993-1-1/NA:2009-03 (Portugalia)
-
NS EN 1993-1-1/NA:2015-09 (Norwegia)
-
PN EN 1993-1-1/NA:2015-08 (Polska)
-
SFS EN 1993-1-1/NA:2015-08 (Finlandia)
-
SIST EN 1993-1-1/NA:2016-09 (Słowenia)
-
SR EN 1993-1-1/NA:2016-04 (Rumunia)
-
SS EN 1993-1-1/NA:2019-05 (Singapur)
-
SS EN 1993-1-1/NA:2015-06 (Szwecja)
-
STN EN 1993-1-1/NA:2015-10 (Słowacja)
-
TKP EN 1993-1-1/NA:2015-04 (Białoruś)
-
UNE EN 1993-1-1/NA:2016-02 (Hiszpania)
-
UNI EN 1993-1-1/NA:2015-08 (Włochy)
Za pomocą komponentu "Cięcie płyty" można ciąć blachy (np. blachy węzłowe, blachy środnika itp.). Dostępne są różne metody cięcia:
- Płaszczyzna: Cięcie jest wykonywane na powierzchni najbliższej płycie odniesienia.
- Powierzchnia: Wycinane są tylko przecinające się części płyt.
- Bryła ograniczająca: Najbardziej zewnętrzny wymiar, szerokość i wysokość, jest wycinany jako prostokąt.
- Otoczka wypukła: Zewnętrzna otoczka przekroju służy do przycinania płyty. Jeżeli w węzłach narożnych przekroju występują zaokrąglenia, cięcie jest do nich dostosowywane.
- Realistyczne odwzorowanie interakcji między budynkiem a gruntem
- Realistyczne odwzorowanie oddziaływania poszczególnych fundamentów na siebie nawzajem
- Biblioteka parametrów gruntowych z możliwością rozszerzania
- Możliwość uwzględniania wielu próbek gruntu z różnych lokalizacji, także poza obrysem budynku
- Określanie osiadań oraz wykresów naprężeń w gruncie oraz ich prezentacja w formie graficznej i tabelarycznej
Dla każdego przypadku obciążenia można wyświetlić odkształcenia w czasie końcowym.
Wyniki te są również dokumentowane w protokole wydruku programów RFEM i RSTAB. Zawartość protokołu i jego zakres można wybrać specjalnie dla poszczególnych warunków projektowych.
- Automatyczne generowanie modeli do analizy ES: rozszerzenie automatycznie tworzy w tle model elementów skończonych (ES) połączenia stalowego.
- Uwzględnienie wszystkich sił wewnętrznych: Obliczenia obejmują wszystkie siły wewnętrzne (N , Vy , Vz ,My,Mz, M< sub>T ) i nie są ograniczone do obciążeń płaskich.
- Automatyczne przenoszenie obciążeń: Wszystkie kombinacje obciążeń są automatycznie przenoszone do modelu analitycznego ES połączenia. Obciążenia są przenoszone bezpośrednio z programu RFEM, dzięki czemu ręczne wprowadzanie danych nie jest konieczne.
- Wydajne modelowanie: Rozszerzenie pozwala zaoszczędzić czas podczas modelowania złożonych sytuacji związanych z połączeniami. Utworzony model analityczny ES można również zapisać i wykorzystać do własnych szczegółowych analiz.
- Rozszerzalna biblioteka: Dostępna jest obszerna, rozszerzalna biblioteka zawierająca wstępnie zdefiniowane szablony połączeń stalowych.
- Szerokie zastosowanie: Rozszerzenie jest odpowiednie do tworzenia połączeń każdego typu i kształtu, jest kompatybilne z prawie wszystkimi przekrojami walcowanymi, spawanymi, złożonymi i cienkościennymi.
Dostępnych jest kilka opcji definiowania mas dla analizy modalnej. Masy od ciężaru własnego są uwzględniane automatycznie, natomiast obciążenia i masy można uwzględnić bezpośrednio w przypadku obciążenia typu analiza modalna. Potrzebujesz więcej opcji? Należy wybrać, czy obciążenia pełne mają być uwzględniane jako masy, składowe obciążenia w globalnym kierunku Z, czy tylko składowe obciążenia w kierunku siły ciężkości.
Program oferuje dodatkową lub alternatywną opcję importu mas: Ręczna definicja kombinacji obciążeń, począwszy od których masy są uwzględniane w analizie modalnej. Wybrałeś normę obliczeniową? Następnie można utworzyć sytuację obliczeniową typu Kombinacja mas sejsmicznych. W ten sposób program automatycznie oblicza sytuację masową dla analizy modalnej zgodnie z preferowaną normą obliczeniową. Innymi słowy: Program tworzy kombinację obciążeń na podstawie współczynników kombinacji wstępnie ustawionych dla wybranej normy. Zawiera on masy użyte do analizy modalnej.
W przypadku analizy spektrum odpowiedzi modeli budynków można wyświetlić współczynniki wrażliwości dla kierunków poziomych według kondygnacji.
Dzięki tym kluczowym wartościom można zinterpretować wrażliwość na efekty stateczności.
W programie RFEM dostępne są trzy wydajne solwery wartości własnych:
- pierwiastek wielomianu charakterystycznego
- Metoda Lanchosa
- iteracja podprzestrzeni
Z kolei program RSTAB oferuje dwa solwery wartości własnych:
- iteracja podprzestrzeni
- Metoda Powera z przesuniętą odwrotnością
Wybór solwera wartości własnych zależy przede wszystkim od rozmiaru modelu.
Teraz za pomocą kilku kliknięć można wstawiać blachy czołowe w połączeniach stalowych. Dane można wprowadzać za pomocą znanych typów definicji 'Offset' lub 'Wymiary i położenie'. Wprowadzając pręt odniesienia i płaszczyznę cięcia, można również pominąć część Przekrój pręta.
Za pomocą tego komponentu można łatwo modelować na przykład blachy czołowe na końcach słupa.
Wprowadzenie i modelowanie bryły gruntowej bezpośrednio w programie RFEM. Modele materiałów gruntowych można łączyć ze wszystkimi popularnymi rozszerzeniami dla programu RFEM.
Umożliwia to łatwą analizę całych modeli z pełną prezentacją interakcji grunt-konstrukcja.
Wszystkie parametry wymagane do obliczeń są określane automatycznie na podstawie wprowadzonych danych materiałowych. Następnie program generuje krzywe naprężenie-odkształcenie dla każdego elementu ES.
- Automatyczne uwzględnianie masy własnej od ciężaru konstrukcji
- Możliwy bezpośredni import mas z przypadków obciążeń lub kombinacji
- Opcjonalne definiowanie mas dodatkowych (masy węzłowe, liniowe lub powierzchniowe oraz masy wynikające z bezwładności) bezpośrednio w przypadkach obciążeń
- Opcjonalne pominięcie mas (na przykład masy fundamentów)
- Kombinacje mas w różnych przypadkach i kombinacjach obciążeń
- Predefiniowane współczynniki kombinacji wg różnych norm (EC 8, SIA 261, ASCE 7, ...)
- Opcjonalny import stanów początkowych (np. w celu uwzględnienia naprężenia wstępnego i imperfekcji)
- modyfikacja konstrukcji
- Uwzględnianie uszkodzenia w podporach lub prętach/powierzchniach/bryłach
- Możliwość zadania kilku analiz modalnych (np. w celu analizy różnych mas lub modyfikacji sztywności)
- Wybór typu macierzy mas (macierz diagonalna, macierz spójna, macierz jednostkowa) oraz wskazanych przez użytkownika stopni swobody (translacyjne i rotacyjne)
- Metody określania liczby postaci drgań własnych (liczba zdefiniowana przez użytkownika, liczba określana automatycznie - w celu osiągnięcia zadanych efektywnych współczynników masy modalnej, liczba określana automatycznie - w celu osiągnięcia maksymalnej częstotliwości drgań własnych - dostępne tylko w programie RSTAB)
- Określanie postaci drgań i mas w węzłach siatki MES
- Wyniki w postaci wartości własnych, częstości kątowych, częstotliwości drgań własnych i okresu drgań własnych
- Wyniki w postaci mas modalnych, efektywnych mas modalnych, współczynników masy modalnej i współczynników udziału masy
- Tabelaryczne i graficzne przedstawienie mas w punktach siatki MES
- Wizualizacja i animacja postaci drgań własnych
- Różne opcje skalowania postaci drgań własnych
- Dokumentacja wyników numerycznych i graficznych w raporcie
W ustawieniach analizy modalnej należy wprowadzić wszystkie dane, które są niezbędne do określenia częstotliwości drgań własnych. Są to na przykład kształty mas i solwery wartości własnych.
Rozszerzenie Analiza modalna określa najniższe wartości częstości drgań własnych konstrukcji. Liczbę wartości własnych można dostosować lub określić automatycznie. Należy zatem osiągnąć efektywne współczynniki masy modalnej lub maksymalne częstotliwości drgań własnych. Masy są importowane bezpośrednio z przypadków obciążeń i kombinacji obciążeń. W takim przypadku istnieje możliwość uwzględnienia masy całkowitej, składowych obciążenia w globalnym kierunku Z lub tylko składowej obciążenia w kierunku siły ciężkości.
Dodatkowe masy w węzłach, liniach, prętach lub powierzchniach można zdefiniować ręcznie. Ponadto można wpływać na macierz sztywności poprzez import sił osiowych lub modyfikacji sztywności z przypadku obciążenia lub kombinacji obciążeń.
Masz ogromny szacunek dla czasu? W końcu to w końcu męczy Twoje projekty budowlane. Dzięki rozszerzeniu Analiza historii czasowej (TDA) można uwzględnić zmienne w czasie zachowanie materiału w przypadku prętów. Długotrwałe efekty, takie jak pełzanie, skurcz i starzenie, mogą wpływać na rozkład sił wewnętrznych, w zależności od konstrukcji. Przygotuj się na to optymalnie dzięki temu rozszerzeniu.
Czy oprócz obciążeń statycznych chcesz uwzględnić również inne obciążenia jako masy? Program umożliwia to dla obciążeń węzłowych, prętowych, liniowych i powierzchniowych. W tym celu podczas definiowania obciążenia należy wybrać typ Obciążenie masą. Dla takich obciążeń należy zdefiniować masę lub składowe masy w kierunkach X, Y i Z. W przypadku mas węzłowych można dodatkowo zdefiniować momenty bezwładności X, Y i Z w celu modelowania bardziej złożonych punktów mas.
Za pomocą elementu "Żebro" można zdefiniować dowolną liczbę żeber podłużnych na blasze pręta. Wskazując obiekt odniesienia, można automatycznie określić na nim spoiny.
Komponent typu „żebro” może być również umieszczony na okrągłych profilach zamkniętych. Dafür wird zusätzlich die Vorgabe der Winkel zwischen den Rippen benötigt.
Oprogramowanie do analizy statyczno-wytrzymałościowej firmy Dlubal wykonuje wiele pracy za Ciebie. Program sugeruje zgodnie z regułami parametry wejściowe, istotne dla wybranych norm. Ponadto można ręcznie wprowadzić spektra odpowiedzi.
Przypadki obciążeń typu Analiza spektrum odpowiedzi określają kierunek, w którym działają spektra odpowiedzi oraz które wartości własne konstrukcji są istotne dla analizy. W ustawieniach analizy spektralnej można zdefiniować szczegóły dotyczące reguł kombinacji, tłumienia (jeśli ma zastosowanie) i przyspieszenia okresu zerowego (ZPA).