Rysunek 01 pokazuje okrągły pojemnik po lewej stronie, do którego przyłożone jest obciążenie o zmiennej wysokości w kierunku normalnym do powierzchni. Przedstawienie wolnego obciążenia zawsze odnosi się do powierzchni spoczywającej na określonej płaszczyźnie (w tym przypadku płaszczyzna XZ), której oś normalna leży w kierunku osi swobodnej (w tym przypadku osi x).
Aby uzyskać obciążenie o zmiennej wysokości (oś z), należy wybrać opcję "Zmienne" w sekcji "W kierunku Z". Następnie za pomocą odpowiedniego przycisku można tworzyć obciążenia o dowolnych rzędnych.
Der Faktor kz ist dabei der Bezug auf den Wert der konstanten Last, wie in der Abbildung grün dargestellt.
Rysunek 02 pokazuje ten sam pojemnik, ale teraz z obciążeniem o zmiennym obwodzie przyłożonym w kierunku normalnej do powierzchni. Przedstawienie wolnego obciążenia zawsze odnosi się do powierzchni spoczywającej na określonej płaszczyźnie (w tym przypadku płaszczyzna XZ), podobnie jak w przypadku obciążenia o różnej wysokości. Oś normalna leży w kierunku osi swobodnej (w tym przypadku osi y).
Aby uzyskać zmienne obciążenie na obwodzie, należy wybrać opcję „Zmienne” w sekcji „Wzdłuż obwodu”. Następnie można użyć odpowiedniego przycisku (rysunek 03), aby wprowadzić współczynniki obciążenia, w tym kąt, pod którym te współczynniki występują.
Ponadto konieczne jest określenie osi, do której odnosi się obwód. Również w tym przypadku współczynnik kα odnosi się do wartości obciążenia stałego w głównym oknie dialogowym (zaznaczonym na rysunku kolorem zielonym).
Aby wprowadzić bardziej złożone rozkłady obciążeń, można użyć funkcji eksportu i importu również dla MS Excel.
Baza informacji