4656x
001424
2020-10-26

Pytanie

Jak są określane siły wewnętrzne dla podciągu (żebra) w programie RFEM?


Odpowiedź:
2D

Do modelowania podciągów i podciągów należy stosować pręty typu „Żebro”. Najpierw należy zdefiniować podciąg o przekroju prostokątnym i „żebro”. W oknie dialogowym dla szczegółów żebra można określić szerokość efektywną. Na podstawie belki prostokątnej i szerokości efektywnej tworzony jest wynikowy przekrój w kształcie litery T.

W przypadku modeli 2D w prętach i powierzchniach nie występują siły osiowe, a jedynie siły wewnętrzne Vz , MT i Myy lub mx ,my , m xy, vx i vy.

Dlatego w przypadku żeber stosowana jest inna metoda obliczeniowa niż w przypadku modelu 3D: oś teownika (zdefiniowanego na podstawie przekroju pręta i szerokości współpracujących) jest umieszczana z osią środka ciężkości w osi powierzchni.

Wraz ze zmianą szerokości efektywnej zmienia się również sztywność układu!

Model 3D

Również w tym przypadku konieczne jest zdefiniowanie przekroju prostokątnego jako pręta typu „Żebro” wraz z jego szerokością efektywną. Jednak modelowanie wewnętrzne jest zupełnie inne: mimośród obliczany jest z połowy grubości płyty i połowy wysokości pręta.

W przypadku modeli 3D przekrój prostokątny zdefiniowany jako żebro jest połączony mimośrodowo (połowa grubości płyty + połowa wysokości pręta) z powierzchnią. W ten sposób definiowana jest sztywność układu. Nie zmienia się ona wraz ze zmianą szerokości efektywnej; odkształcenie układu pozostaje bez zmian, a nie siły wewnętrzne.

Siły osiowe w belce teowej są określane jako suma sił osiowych pręta i sił osiowych powierzchniowych na szerokościach współpracujących.

Aby określić momenty zginające, siły osiowe oraz momenty belki teowej są całkowane na szerokości współpracującej. Suma całki momentu powierzchniowego z momentami na pręcie daje część momentu obrotowego belki teownika. Hinzu kommt noch das Integral der Plattennormalkräfte und die Stabnormalkraft, die mit dem jeweiligem Hebelarm zum Schwerpunkt des Plattenbalkens multipliziert werden.

Das Ergebnis ist ein Biegemoment, das sich auf den T-förmigen Querschnitt des gesamten Unterzugs bezieht. Mit den Rippenschnittgrößen kann nun die Stahlbetonbemessung für den Plattenbalken durchgeführt werden.

Im Zeigen-Navigator kann man unter "Ergebnisse → Rippen" zwischen der Ausgabe der Rippen- und Stabschnittgrößen umschalten.

Der Vorteil des aufwendigeren 3D-Rippenmodells ist, dass die Steifigkeiten und Schnittgrößen genauer erfasst werden können.

Entspricht die Integrationsbreite nicht der mitwirkenden Breite, so kann dies für die Bemessung im Modul RF-BETON Stäbe angepasst werden.



Autor

Pan Vogl tworzy i przechowuje dokumentację techniczną.