Odpowiedź:
Program RSTAB już teraz korzysta z zalet zrównoleglania. Zasadniczo równoległość programów RSTAB 8 i RFEM 5 można podsumować w następujący sposób:
Równolegle części programu w programie RSTAB 8 i RFEM 5 (z wyjątkiem obliczeń)
W protokole wydruku wykorzystywane są przede wszystkim zalety zrównoleglania. W szczególności, kilka rdzeni służy do przewijania protokołu wydruku (tzn. do wczytywania spisu treści).
W przyszłych wersjach planujemy częściej korzystać z równoległości. Na przykład protokół wydruku powinien być tworzony prawie wyłącznie równolegle.
Kilka rdzeni można wykorzystać na dwa różne sposoby:
Równolegle wewnętrzne
Części procesu programu są wykonywane jednocześnie w kilku wątkach. Zaleca się stosowanie tylko rdzeni fizycznych, bez rdzeni logicznych (wirtualnych). Doświadczenie z obliczeniami naukowymi i technicznymi pokazuje, że zaletą zrównoleglenia jest maksymalnie około trzykrotne przyspieszenie – niezależnie od liczby rdzeni. Niektóre procesy, takie jak iteracyjne rozwiązywanie równań, nie są odpowiednie do takiej zrównoleglenia.
Równolegle zewnętrzne
Poszczególne obliczenia przeprowadzane są w poszczególnych wątkach. Na przykład, można uruchomić cztery solwery w czterech wątkach, aby obliczyć cztery różne kombinacje obciążeń.
RSTAB 8
Te dwa typy paralelizacji nie są obecnie stosowane w programie RSTAB. Jednak w przyszłości planowane jest korzystanie z zrównoleglania zewnętrznego w programie RSTAB.
RFEM 5
W programie RFEM 5 wewnętrzna równoległość jest już stosowana w niektórych częściach programu. Są to na przykład złożenie lokalnej macierzy sztywności i bezpośredniego solwera równań.
Część programu o nazwie "FemBase" jest zrównoleglona masowo: Oblicza ona kombinacje wyników i zwraca wszystkie wyniki w grafice, tabelach i odpowiednich sekcjach. Może odczytać wynik dla trzech przypadków obciążeń w trzech wątkach i obliczyć, na przykład, kombinację wyników w czwartym wątku.
Jednak zewnętrzna równoległość nie została jeszcze wykorzystana. Jednak to już działa.