Zarówno DLT, jak i NLT są uważane za zachowujące się bardziej jak jednoosiowe elementy belkowe obciążone przede wszystkim na zginanie. Chociaż realistycznie występuje niewielka ilość sztywności prostopadłej do kierunku rozpiętości, jest ona pomijana w projektowaniu belek. Jest to w przeciwieństwie do drewna klejonego krzyżowo (CLT), które uwzględnia sztywność dwukierunkową zarówno w kierunkach równoległych, jak i prostopadłych do kierunku rozpiętości. Dlatego dodatek Powierzchnie Wielowarstwowe nie nadaje się do projektowania NLT ani DLT, lecz jest lepiej używany do projektowania CLT.
Najlepszym podejściem w RFEM 6 jest modelowanie standardowej powierzchni o zmodyfikowanych ortotropowych właściwościach sprężystych 2D. W szczegółach modelu materiału moduł sprężystości w kierunku lokalnej osi y (Ey) powinien być ustawiony na bardzo małą wartość (np. 0.001). Moduł ścinania w lokalnej płaszczyźnie yz (Gyz) powinien również być ustawiony na tę małą wartość. To odtworzy niewielką lub żadną sztywność w kierunku prostopadłym do kierunku rozpiętości DLT lub NLT.
Powierzchnia może być następnie zastosowana w modelu RFEM 6 do pełnej analizy. Należy zauważyć, że projektowanie nie jest możliwe dla tych elementów bezpośrednio w RFEM 6. Siły wewnętrzne, naprężenia, ugięcia itp. z analizy RFEM 6 mogą być eksportowane do alternatywnych programów (np. Excel) do dalszego projektowania zgodnie z różnymi normami.