Redukcję można aktywować dla każdej sytuacji obliczeniowej za pomocą opcji w kreatorze kombinacji (patrz rysunek 01).
Po zaznaczeniu tej opcji analizowane są wyniki dla poszczególnych przypadków obciążeń. Wyniki te służą do klasyfikacji przypadków obciążeń na „grupy”, w zależności od tego, czy wynik (siła wewnętrzna, odkształcenie lub siła podporowa) jest uwzględniany przez ten przypadek obciążenia jako „maksymalny” czy „minimum”.
W małym przykładzie tego FAQ zdefiniowano następujące przypadki obciążeń, które prowadzą do następujących momentów ugięcia My :
- PO1 - Obciążenie stałe - obciążenie stałe: Moment zwisający My = 4,0 kNm
- PO2 - Obciążenie ruchome (+) - obciążenie zmienne: Moment zwisający My = 6,0 kNm
- PO3 - Obciążenie użytkowe (-) - obciążenie zmienne: Moment zwisający My = −2.0 kNm
- PO4 - Śnieg (+) - obciążenie zmienne: Moment zwisający My = 5,0 kNm
- PO5 - Śnieg (-) - obciążenie zmienne: Moment zwisający My = −2,50 kNm
- LC6 - Temp (+) - Obciążenie temperaturą: Moment zwisający My = 1,0 kNm
- LC7 - Temp (+) - Obciążenie temperaturą: Moment zwisający My = 1,50 kNm
Jeżeli dla stanu granicznego nośności zostałyby wykonane kombinacje obciążeń bez redukcji, program początkowo wygenerowałby 13 kombinacji oddziaływań zgodnie z EN 1990 (patrz rysunek 02), w wyniku czego powstałoby 105 kombinacji obciążeń.
W przypadku aktywacji redukcji kombinacji obciążeń program najpierw analizuje wyniki poszczególnych przypadków obciążeń, a następnie klasyfikuje je w "grupach", o których mowa powyżej. W ten sposób otrzymuje się „grupę” z dodatnimi siłami wewnętrznymi (PO1, PO2, PO4, PO6 i PO7) oraz „grupę” z ujemnymi siłami wewnętrznymi (PO3 i PO5).
- "Grupa pozytywna": PO1, PO2, PO4, PO6 i PO7
- "Grupa ujemna": PO3 i PO5
Podczas redukcji kombinacji obciążeń na podstawie „grup” generowane są teraz PO, przy czym przypadek obciążenia z kategorii „Stałe” oddziaływania (PO1) jest dodatkowo uwzględniany dla grupy ze znakiem ujemnym. Oznacza to również, że kombinacja oddziaływań KL1, pokazana wcześniej na rysunku 02, nie jest już uwzględniana, ponieważ na podstawie "grup" jasno widać, że samo obciążenie lub obciążenia stałe nie prowadzą do maksymalnej lub minimalnej siły wewnętrznej. Inne kombinacje oddziaływań pozostają jednak ważne, nawet jeśli redukcja jest aktywna. Kombinacje obciążeń są teraz tworzone na podstawie tych grup, dlatego istnieje tylko pięć kombinacji obciążeń (patrz Rysunek 03).
W obecnej wersji programu RFEM 6 (stan na luty 2022) wspomniane wcześniej „grupy” są generowane automatycznie poprzez ocenę wyników przypadków obciążeń dla wszystkich prętów lub powierzchni pod kątem sił wewnętrznych, odkształceń i reakcji podporowych. W późniejszym czasie będzie można jednak kontrolować kryteria redukcji kombinacji obciążeń w sposób zdefiniowany przez użytkownika w odniesieniu do konkretnego obiektu lub wyniku.
.png?mw=600&hash=49b6a289915d28aa461360f7308b092631b1446e)
