W rozszerzeniu „Połączenia stalowe” można uwzględnić naprężenie wstępne śrub w obliczeniach dla wszystkich komponentów. Sprężenie można łatwo aktywować za pomocą pola wyboru w parametrach śruby i ma ono wpływ zarówno na analizę naprężeniowo-odkształceniową, jak i na analizę sztywności.
Śruby sprężone to specjalne śruby stosowane w konstrukcjach stalowych w celu wygenerowania dużej siły zaciskowej między połączonymi elementami konstrukcyjnymi. Ta siła docisku powoduje tarcie między elementami konstrukcyjnymi, co umożliwia przenoszenie sił.
Funkcjonalność Śruby sprężane są dokręcane z określonym momentem, co powoduje ich rozciąganie i powstawanie siły rozciągającej. Ta siła rozciągająca jest przenoszona na połączone elementy i prowadzi do powstania dużej siły mocującej. Siła zaciskowa zapobiega poluzowaniu połączenia i zapewnia niezawodne przenoszenie siły.
Zalety
Wysoka nośność: Śruby wstępnie rozciągane mogą przenosić duże siły.
Wytrzymałość zmęczeniowa: Są odporne na zmęczenie.
Łatwość montażu: Są one stosunkowo łatwe w montażu i demontażu.
Analiza i wymiarowanie Obliczenia śrub sprężanych są przeprowadzane w RFEM z wykorzystaniem modelu analitycznego ES wygenerowanego przez rozszerzenie "Połączenia stalowe". Uwzględnia ona siłę zwarcia, tarcie między elementami konstrukcyjnymi, wytrzymałość śrub na ścinanie oraz nośność elementów konstrukcyjnych. Wymiarowanie odbywa się zgodnie z DIN EN 1993-1-8 (Eurokod 3) lub amerykańską normą ANSI/AISC 360-16. Utworzony model analityczny wraz z wynikami można zapisać i wykorzystać jako niezależny model w programie RFEM.
Sztywność początkowa Sj,ini jest parametrem decydującym o ocenie, czy połączenie można scharakteryzować jako sztywne, niesztywne czy przegubowe.
W rozszerzeniu „Połączenia stalowe” można obliczyć początkowe sztywności Sj,ini zgodnie z Eurokodem (EN 1993-1-8 sekcja 5.2.2) i AISC (AISC 360-16 Cl. E3.4) w odniesieniu do sił wewnętrznych N, My i/lub Mz.
Opcjonalne automatyczne przenoszenie sztywności początkowych umożliwia bezpośrednie przenoszenie sztywności przegubowych na końcach prętów w programie RFEM. Następnie cała konstrukcja jest ponownie obliczana, a wynikające z niej siły wewnętrzne są automatycznie uwzględniane jako obciążenia w obliczeniach i wymiarowaniu modeli połączeń.
Ten zautomatyzowany proces iteracji eliminuje konieczność ręcznego eksportu i importu danych, zmniejszając ilość pracy i minimalizując potencjalne źródła błędów.
Podczas obliczeń wybrane obciążenie poziome jest zwiększane w krokach obciążenia. Statyczna analiza nieliniowa jest przeprowadzana dla każdego kroku obciążenia, aż do osiągnięcia określonego warunku granicznego.
Wyniki analizy pushover są obszerne. Z jednej strony konstrukcja jest analizowana pod kątem odkstałceń. Można to przedstawić za pomocą linii siła-odkształcenie układu (krzywa nośności). Z drugiej strony, wpływ spektrum odpowiedzi można wyświetlić w oknie ADRS (Acceleration-Displacement Response Spectrum). Docelowe przemieszczenie jest określane w programie automatycznie na podstawie tych dwóch wyników. Proces można ocenić graficznie oraz w tabelach.
Poszczególne kryteria akceptacji można następnie przeanalizować i ocenić graficznie (dla następnego kroku obciążenia docelowego przemieszczenia, ale także dla wszystkich innych kroków obciążenia). Wyniki analizy statycznej są również dostępne dla poszczególnych kroków obciążenia.
Wiesz już, że grunt i konstrukcję można modelować i analizować w całym modelu. Oznacza to, że wyraźnie uwzględniono interakcję gleba-konstrukcja. Dostosowanie jednego elementu konstrukcyjnego prowadzi do natychmiastowego prawidłowego uwzględnienia w analizie i wynikach dla całego układu gruntu i konstrukcji.
Wprowadzenie i modelowanie bryły gruntowej bezpośrednio w programie RFEM. Modele materiałów gruntowych można łączyć ze wszystkimi popularnymi rozszerzeniami dla programu RFEM.
Umożliwia to łatwą analizę całych modeli z pełną prezentacją interakcji grunt-konstrukcja.
Wszystkie parametry wymagane do obliczeń są określane automatycznie na podstawie wprowadzonych danych materiałowych. Następnie program generuje krzywe naprężenie-odkształcenie dla każdego elementu ES.
Nawigator danych umożliwia teraz jeszcze wydajniejszą pracę. Jego przejrzysta konstrukcja sprawia, że jest łatwy w użyciu. Nawigator zawiera typy, które można przypisywać do obiektów, oraz funkcję hiperłącza, która umożliwia szybkie przechodzenie do przypisanych elementów obiektu.
Rozwiązując problem numeryczny przepływu, można uzyskać następujące wyniki na modelu i wokół niego:
Ciśnienie na powierzchni konstrukcji
Rozkład współczynnika Cp na powierzchniach konstrukcji
Pole ciśnienia względem geometrii konstrukcji
Pole prędkości względem geometrii konstrukcji
Pole turbulencji k-ω względem geometrii konstrukcji
Pole turbulencji k-ε względem geometrii konstrukcji
Wektory prędkości względem geometrii konstrukcji
Linie przepływu względem geometrii konstrukcji
Obciążenia na konstrukcjach typu prętowego, które wygenerowano z elementów prętowych modelu
wykres zbieżności
Kierunek i wartość oporu aerodynamicznego zdefiniowanych konstrukcji
Pomimo tak dużej ilości informacji, RWIND 2 jest przejrzyście zorganizowany, co jest typowe dla programów firmy Dlubal. Można zdefiniować dowolnie definiowane strefy do analizy graficznej. Wyświetlane w dużej ilości wyniki dotyczące geometrii konstrukcji są często mylące - na pewno znasz ten problem. Z tego powodu RWIND Basic oferuje dowolnie przesuwane płaszczyzny przekroju w celu osobnego przedstawienia "wyników bryłowych" w płaszczyźnie. W przypadku rozgałęzionych linii przepływu 3D można wybrać wyświetlanie statyczne lub animowane w postaci ruchomych odcinków linii lub cząstek. Opcja ta pomaga w odwzorowaniu przepływu wiatru jako efektu dynamicznego.
Wszystkie wyniki można wyeksportować jako obraz lub, zwłaszcza w przypadku animacji, jako plik wideo.
Modele tworzy się w graficznym interfejsie użytkownika typowym dla programów CAD. Kliknięcie prawym przyciskiem myszy obiektów graficznych lub obiektów w nawigatorze powoduje aktywację menu kontekstowego, za pomocą którego można wybierać i modyfikować obiekty.
Obsługa interfejsu użytkownika jest intuicyjna, jak wkrótce zauważysz. Dzięki temu obiekty konstrukcji i obciążeń można utworzyć w bardzo krótkim czasie.
Możliwe jest wybiórcze wyświetlanie lub ukrywanie różnych typów obiektów, takich jak węzły, pręty, podpory i inne. Model można wymiarować przy użyciu linii, łuków, kątów, pochyleń oraz różnic wysokości. Ponadto można dowolnie definiować linie pomocnicze, przekroje i komentarze, które pomagają wprowadzać i oceniać dane konstrukcyjne. Elementy te można również wyświetlać i ukrywać.
Czy aktywowałeś rozszerzenie Analiza historii czasowej (TDA)? Dobrze, teraz można dodawać dane czasowe do przypadków obciążeń. Po zdefiniowaniu początku i końca obciążenia, uwzględniany jest wpływ pełzania na końcu obciążenia. Program umożliwia modelowanie efektów pełzania w konstrukcjach szkieletowych i kratowych wykonanych z betonu zbrojonego.
W tym przypadku obliczenia są przeprowadzane nieliniowo zgodnie z modelem reologicznym (model Kelvina i Maxwella).
Czy obliczenia zakończyły się pomyślnie? Wyznaczone siły wewnętrzne można teraz wyświetlić w tabelach i grafice, a także uwzględnić w obliczeniach.
Program wykonuje za Ciebie dużo pracy. Wymiarowane pręty są importowane bezpośrednio z programu RFEM/RSTAB.
W łatwy sposób można zdefiniować właściwości konstrukcyjne słupów oraz określić wymagane zbrojenie podłużne i zbrojenie na ścinanie. Współczynnik długości efektywnej ß można zdefiniować ręcznie lub zaimportować z rozszerzenia Stateczność konstrukcji.
Import odpowiednich informacji i wyników z programu RFEM
Zintegrowana, edytowalna biblioteka materiałów i przekrojów
Rozsądne i pełne wstępne ustawianie parametrów wejściowych
Obliczanie przebicia na słupach (wszystkie kształty przekrojów), końcach ścian i narożach ścian
Automatyczne rozpoznawanie położenia węzła przebicia na podstawie modelu RFEM
Wykrywanie krzywych lub splajnów jako granicy obwodu kontrolnego
Automatyczne uwzględnienie wszystkich otworów w płytach zdefiniowanych w modelu RFEM
Konstrukcja i przedstawienie graficzne obwodu kontrolnego
Opcjonalne obliczenia z niewygładzonym naprężeniem stycznym wzdłuż obwodu kontrolnego, odpowiadającym rzeczywistemu rozkładowi naprężeń stycznych w modelu ES
Wyznaczanie współczynnika przyrostu obciążenia β na podstawie całkowicie plastycznego rozkładu ścinania jako współczynników stałych zgodnie z EN 1992‑1-1, pkt. 6.4.3 (3), w oparciu o EN 1992-1-1, rys. 6.21N lub zgodnie ze specyfikacją zdefiniowaną przez użytkownika
Numeryczne i graficzne wyświetlanie wyników (3D, 2D oraz w przekrojach)
Obliczanie płyty na przebicie bez zbrojenia na przebicie
Jakościowe określenie wymaganego zbrojenia na przebicie
Wymiarowanie i analiza zbrojenia podłużnego
Pełna integracja wyników z protokołem wydruku programu RFEM
Obliczenia skręcania skrępowanego można przeprowadzić dla całego układu. Uwzględniasz zatem dodatkową wartość 7 stopnia swobody w obliczeniach pręta. Sztywności połączonych elementów konstrukcyjnych są uwzględniane automatycznie. Oznacza to, że nie ma potrzeby' definiowania równoważnych sztywności sprężystych ani warunków podparcia dla układu odłączanego.
Następnie można wykorzystać siły wewnętrzne z obliczeń ze skręcaniem skrępowanym w rozszerzeniu do obliczeń. W zależności od materiału i wybranej normy należy uwzględnić bimoment wyboczeniowy i drugorzędny moment skręcający. Typowym zastosowaniem jest analiza stateczności według teorii drugiego rzędu z wykorzystaniem imperfekcji w konstrukcjach stalowych.
Czy wiecie, że...? Zastosowanie nie ogranicza się do przekrojów stalowych cienkościennych. Pozwala to na przykład na przeprowadzenie obliczeń idealnego momentu krytycznego dla belek o przekrojach z drewna litego.
Aby upewnić się, że konstrukcja jest w stanie wytrzymać wszystkie obciążenia, należy przejść do okna dialogowego "Przypadki obciążeń i kombinacje". Tutaj można tworzyć przypadki obciążeń i zarządzać nimi. Dodatkowo generowane są tutaj kombinacje oddziaływań i obciążeń oraz sytuacje obliczeniowe. Do poszczególnych przypadków obciążeń można przypisać kategorie oddziaływań wg. wskazanej normy. Jeżeli do danej kategorii oddziaływania zostało przypisane kilka obciążeń, mogą one działać jednocześnie lub naprzemiennie (na przykład wiatr z lewej strony lub wiatr z prawej strony).
Należy zwrócić uwagę na sztywności i początkowe odkształcenia. Dla poszczególnych przypadków obciążeń lub ich kombinacji istnieje możliwość modyfikacji sztywności materiałów, przekrojów, podpór węzłowych, liniowych i powierzchniowych, a także przegubów prętowych i przegubów liniowych dla wszystkich lub wybranych elementów. Można również uwzględnić deformacje początkowe z innych przypadków obciążeń lub kombinacji obciążeń.
Dostępne są różne narzędzia, takie jak uchwycenie obiektu, definiowane przez użytkownika rastry wprowadzania i linie pomocnicze, które ułatwiają graficzne wprowadzanie danych dotyczących konstrukcji. Importuj pliki DXF jako model liniowy, aby użyć określonych punktów uchwycenia.
Chcesz efektywnie przetwarzać powtarzające się systemy? W takim przypadku zalecane jest wprowadzanie parametryczne. Można tworzyć modele przy użyciu określonych parametrów i dostosowywać je do nowej sytuacji, modyfikując parametry.
Jeśli pracujesz z nieliniowościami, funkcja ta jest bardzo przydatna. Można na przykład określić nieliniowości zwolnień na końcach pręta (uplastycznienie, zerwanie, poślizg itp.) oraz podpór (wraz z tarciem). Ponadto można użyć specjalnych okien dialogowych do określania sztywności sprężystych słupów i ścian na podstawie specyfikacji geometrii.
Planowanie z wykorzystaniem prętów jest również ułatwione w programach ze względu na specyficzne funkcje. Pręty można rozmieścić mimośrodowo, podeprzeć na podłożu sprężystym lub zdefiniować jako połączenia sztywne. Zbiory prętów umożliwiają łatwe przyłożenie obciążenia do kilku prętów. W programie RFEM można również zdefiniować mimośrody powierzchni. Tutaj można przekształcić obciążenia węzłowe i liniowe na obciążenia powierzchniowe. W razie potrzeby można podzielić powierzchnie na składowe powierzchni, a pręty na powierzchnie.
Ta funkcja pomaga zachować elastyczność w planowaniu. Numerowanie obiektów konstrukcyjnych takich jak węzły i pręty można dostosowywać do własnych potrzeb. W takim przypadku, zmiana numeracji obiektów może być dokonywana automatycznie w zgodzie z wybranymi kryteriami (kierunki osi).
Zawsze śledź swój model. Funkcja kontroli modelu szybko wykrywa błędy podczas wprowadzania, takie jak nakładające się pręty lub identyczne węzły. Podczas wprowadzania można automatycznie łączyć przecinające się pręty. Pręty można też wydłużyć lub podzielić graficznie. Funkcja mierzenia pozwala na określenie długości i kątów dla prętów i powierzchni (tylko w RFEM).
Dostępnych jest wiele opcji umożliwiających proste wprowadzanie danych i modelowanie. Model jest wprowadzany jako model 1D, 2D lub 3D. Typy prętów, takie jak belki, kratownice lub pręty rozciągane, ułatwiają definiowanie właściwości prętów. W celu modelowania powierzchni program RFEM oferuje różne typy powierzchni, takie jak Standardowa, Bez grubości, Sztywna, Membranowa i Rozkład obciążenia. Ponadto w programie RFEM dostępne są różne modele materiałowe, takie jak Izotropowe | Liniowo sprężysty, Ortotropowy | Liniowo sprężysty (powierzchnie, bryły) lub Izotropowy | Drewno | Liniowo sprężysty (pręty)
Pracuj wydajniej, dostosowując wyświetlanie modelu według uznania. Możliwe jest wybiórcze wyświetlanie lub ukrywanie różnych typów obiektów, takich jak węzły, pręty, podpory i inne. Model można wymiarować przy użyciu linii, łuków, kątów, pochyleń oraz różnic wysokości. Ponadto można dowolnie definiować linie pomocnicze, przekroje i komentarze, które pomagają wprowadzać i oceniać dane konstrukcyjne. Elementy te można również wyświetlać i ukrywać.
Wszystko można śledzić za pomocą kilku kliknięć. W jednym ogólnym oknie dialogowym określa się jednostki dla danych początkowych, obciążeń i wyników programu RFEM/RSTAB oraz wszystkich modułów dodatkowych.
Różne ustawienia dla jednostek można zapisywać i importować ponownie. W ten sposób tworzy się różne profile używane na przykład w konstrukcjach stalowych i żelbetowych.
Odkryj obszerne biblioteki przekrojów i materiałów. Ułatwiają one modelowanie konstrukcji powierzchniowych i szkieletowych. Bazy danych można filtrować i rozszerzać o wpisy zdefiniowane przez użytkownika. Można również łatwo importować i obliczać profile specjalne z RSECTION.
Aby efektywnie zarządzać powtarzającymi się układami, dobrym wyborem jest parametryzacja danych wejściowych. Modele można tworzyć przy użyciu określonych parametrów i dostosowywać do nowej sytuacji poprzez ich modyfikację.
Ogromną zaletą programów Dlubal jest ich intuicyjna, łatwa do nauczenia obsługa. Program RFEM 6 nie jest wyjątkiem. Utwórz konstrukcję korzystając z interfejsu typowego dla CAD lub korzystając z tabel. Kliknięcie prawym przyciskiem myszy na obiektach w podglądzie konstrukcji lub w nawigatorze otwiera menu kontekstowe, ułatwiające tworzenie lub edycję takich obiektów. Interfejs użytkownika jest intuicyjny, dlatego można bardzo szybko tworzyć elementy konstrukcyjne i obciążenia.
Model materiałowy Ortotropowy mur 2D jest modelem sprężysto-plastyczym, umożliwiającym dodatkowo zjawisko "zmiękczenia" materiału, który może być różne w lokalnym kierunku x i y powierzchni. Ten model materiałowy jest odpowiedni dla niezbrojonych ścian murowanych, obciążonych głównie w płaszczyźnie.