Komponent 'Płyta podstawy' umożliwia wymiarowanie połączeń z blachą podstawy za pomocą kotew wbetonowych. Dabei werden Platten, Schweißnähte, Verankerung und Stahl-Beton-Interaktion analysiert.
W przypadku korzystania z wielu identycznych bloków w modelu, do wybranych bloków można przypisać blok odniesienia.
Jeżeli następnie zostaną zmienione takie parametry, jak geometria, materiał i przekrój bloku odniesienia, zostaną one automatycznie przejęte dla "bloków - dzieci".
Utwórz linie pomocnicze z opisem lub bez, aby wyświetlić raster budynku! Pozycję linii pomocniczych można zablokować, aby np. uniknąć ich przypadkowego przesunięcia.
Ponadto można przykleić linie pomocnicze do węzłów, aby również przesunąć przyklejone węzły. To znacznie ułatwia pracę!
Aby praca przebiegała szybko i efektywnie, dodaliśmy nowe funkcje do generatora obciążeń. Obejmują one blokowanie nowych prętów, wygładzanie występujących obciążeń skupionych oraz uwzględnienie mimośrodów i rozkładu w przekroju.
Możesz być pewien, że koszty są ważnym czynnikiem w planowaniu konstrukcyjnym każdego projektu. Należy również przestrzegać przepisów dotyczących szacowania emisji. Dwuczęściowe rozszerzenie Optymalizacja i koszty/Szacowanie emisji CO2 ułatwia odnalezienie się w gąszczu norm i opcji. Wykorzystuje technologię sztucznej inteligencji (AI) optymalizacji rojem cząstek (PSO) w celu znalezienia odpowiednich parametrów dla sparametryzowanych modeli i bloków, które zagwarantują zgodność ze zwykłymi kryteriami optymalizacji. Ponadto, rozszerzenie oszacowuje koszty modelu lub emisję CO2 poprzez określenie kosztów jednostkowych lub emisji jednostkowej dla materiałów zdefiniowanych w modelu konstrukcyjnym. Dzięki temu rozszerzeniu jesteś po bezpiecznej stronie.
Szukasz modeli do swojego projektu? Dobrze trafiłeś w Centrum Dlubal. Zawiera obszerną bazę danych z częściowo sparametryzowanymi modelami. Należą do nich na przykład kratownice, belki z drewna klejonego warstwowo, ramy o zbieżnym przekroju lub segmenty wież. Modele te można importować i w razie potrzeby modyfikować zgodnie z indywidualnymi wymaganiami. Ponadto modele można zapisać jako blok do późniejszego wykorzystania.
Optymalizacja konstrukcji ze względu na minimalny ciężar lub deformację
Możliwość zastosowania dowolnej liczby parametrów optymalizacyjnych
Określanie zakresów zmiennych
Optymalizacja przekrojów i materiałów
Typy definicji parametrów
Optymalizacja | Rosnąco, czyli optymalizacja | Malejąca
Zastosowanie parametrycznych modeli i bloków
Parametryzacja bloków w języku JavaScript na podstawie kodu
Optymalizacja z uwzględnieniem wyników obliczeń
Tabelaryczne przedstawienie najlepszych mutacji modelu
Wyświetlanie w czasie rzeczywistym mutacji modelu w procesie optymalizacji
Kalkulacja kosztów modelu dzięki zadanym cenom jednostkowym
Określanie potencjału tworzenia efektu cieplarnianego (GWP-global warming potential) na etapie tworzenia modelu poprzez szacowanie równoważnej emisji CO2
Określanie jednostkowych wskaźników zależnych od masy, objętości i powierzchni (cena i emisja CO2)
Masz pytania dotyczące programu? Optymalizacja konstrukcji w programach RFEM i RSTAB jest uzupełnieniem parametrycznego wprowadzania danych. Jest to proces równoległy, niezależny od rzeczywistych obliczeń modelu wraz ze wszystkimi jego zwykłymi definicjami obliczeń i obliczeń. Rozszerzenie zakłada, że model lub blok jest zbudowany w kontekście parametrycznym i jest kontrolowany przez globalne parametry kontrolne typu "optymalizacja". Dlatego te parametry kontrolne mają dolną i górną granicę oraz wielkość kroku w celu ograniczenia zakresu optymalizacji. Aby znaleźć optymalne wartości parametrów kontrolnych, należy określić kryterium optymalizacji (na przykład minimalny ciężar) przy wyborze metody optymalizacji (na przykład optymalizacja roju cząstek).
Oszacowanie kosztów i emisji CO2 można znaleźć już w definicjach materiałów. Obie opcje można aktywować osobno w każdej definicji materiału. Oszacowanie oparte jest na koszcie jednostkowym lub jednostkowej wartości emisji dla prętów, powierzchni oraz brył. W tym przypadku można wybrać, czy jednostki mają zostać podane według masy, objętości czy powierzchni.
Nieliniowości przegubów prętowych "Rusztowanie - N phiy/phiz" oraz "Wykres rusztowania" umożliwiają mechaniczną symulację połączenia rur z wewnętrznym czopem między dwoma elementami prętowymi.
W modelu równoważnym, moment zginający jest przenoszony przez nadmiernie ściskaną rurę, a po zablokowaniu, również dodatkowo przez wewnętrzny profil, w zależności od stanu naprężeń ściskających na końcu pręta.
Analiza deformacji według metody aproksymacyjnej zdefiniowanej w normach (na przykład analiza deformacji zgodnie z EN 1992-1-1, 7.4.3) jest stosowana do obliczania "sztywności efektywnych" w elementach skończonych zgodnie z istniejącym stanem granicznym betonu z rysami lub bez. Sztywności te są wykorzystywane do określania odkształcenia powierzchni poprzez wielokrotne obliczenia MES.
Obliczanie sztywności efektywnej elementów skończonych uwzględnia przekrój żelbetowy. Na podstawie sił wewnętrznych określonych dla stanu granicznego użytkowalności w programie RFEM, program klasyfikuje przekrój żelbetowy jako 'zarysowany' lub 'niezarysowany'. Jeżeli w przekroju ma być uwzględnione usztywnienie rozciągane, stosowany jest współczynnik rozkładu (np. zgodnie z EN 1992-1-1, Równ. 7.19). Zakłada się, że zachowanie materiałowe betonu w strefie ściskania i rozciągania jest liniowo-sprężyste do momentu osiągnięcia wytrzymałości betonu na rozciąganie. Jest to osiągane dokładnie w stanie granicznym użytkowalności.
Przy określaniu sztywności efektywnych uwzględniane są pełzanie i skurcz na „poziomie przekroju”. Wpływ skurczu i pełzania w układach statycznie niewyznaczalnych nie jest uwzględniany w tej metodzie aproksymacji (np. siły rozciągające od odkształceń spowodowanych skurczem w układach zablokowanych ze wszystkich stron nie są określane i muszą zostać uwzględnione osobno). Podsumowując, RF-CONCRETE Deflect oblicza odkształcenia w dwóch krokach:
Obliczanie sztywności efektywnych przekroju żelbetowego przy założeniu warunków liniowo-sprężystych
Obliczanie odkształcenia na podstawie sztywności efektywnych przy użyciu MES
Dostępne typy fundamentów:Płyta fundamentowa z czystego materiału (opcjonalnie bez zbrojenia)
fundament kielichowy z powierzchniami gładkimi
fundament kielichowy z powierzchniami dyblowymi
Fundament blokowy z gładkimi ścianami kielicha
fundament blokowy z powierzchniami dyblowymi
Wymiarowanie zgodnie z EN 1992-1-1 i EN 1997-1
Dostępne są następujące załączniki krajowe do Eurokodu 2 i Eurokodu 7:
DIN EN 1992-1-1/NA/A1:2015-12 | DIN EN 1997-1/NA:2010-12
ÖNORM B 1992-1-1:2018-01 | ÖNORM B 1997-1:2007-11
DK EN 1992-1-1/NA:2013 | DK EN 1997-1/NA:2007
BDS EN 1992-1-1:2005/NA:2011 | BDS EN 1997-1:2005/NA:2012
SFS EN 1992-1-1/NA:2007-10 | SFS EN 1997-1/NA:2004-01
NF EN 1992-1-1/NA:2016-03 | NF EN 1997-1/NA:2006-09
UNI EN 1992-1-1/NA:2007-07 | DIN EN 1997-1/NA:2005-01
NEN EN 1992-1-1 C2:2011/NB:2016-11 | NEN EN 1997-1+C1:2012/NB:2012
PN EN 1992-1-1/NA:2010 | PN EN 1997-1/NA:2005-05
STN EN 1992-1-1/NA:2008-06 | STN EN 1997-1/NA:2005-10
SIST EN 1992-1-1:2005/A101:2006 | SIST EN 1997-1/NA:2006-03
UNE EN 1992-1-1/NA:2013 | UNE EN 1997-1:2010
EN 1992-1-1/NA:2008 | Svensk EN 1997-1:2005/AC:2009
CSN EN 1992-1-1/NA:2016-05 | ČSN EN 1997-1/NA:2014-06
BS EN 1992-1-1:2004/NA:2005 | PN-EN 1997-1:2004
TKP EN 1992-1-1:2009 | TKP EN 1997-1:2009
CYS EN 1992-1-1:2004/NA:2009 | CYS EN 1997‑1/NA:2004
Oprócz załączników krajowych wymienionych powyżej, można również zdefiniować konkretną NA, stosując wartości graniczne i parametry zdefiniowane przez użytkownika.
Automatyczne obliczanie decydującego obciążenia z przypadków obciążeń
Specyfikacja dodatkowych sił podporowych
Określenie propozycji zbrojenia dla dolnego i górnego zbrojenia płytowego z uwzględnieniem najkorzystniejszej kombinacji maty i prętów zbrojeniowych
Indywidualne dostosowanie propozycji zbrojenia
Wyniki zbrojenia fundamentu na szczegółowych rysunkach zbrojenia
Wyniki wyświetlane w tabelach i graficznie
Wizualizacja fundamentu, słupów i zbrojenia w renderowaniu 3D
Po obliczeniach, moduł dodatkowy RF-/JOINTS Timber-Steel to Timber pokazuje sztywność połączenia dla wszystkich poszczególnych prętów. Moduł wyświetla następujące wyniki:
Minimalna odległość między trzpieniami
Nośność pojedynczego łącznika
Blachy (nośność i naprężenia wg Eurokodu 3 i AISC)
Analiza naprężeń wraz z redukcją przekrojów drewnianych
zniszczenie przy ścinaniu blokowym
Całkowita nośność (w tym określenie sztywności, rozciąganie poprzeczne zgodnie z EC 5 i inne)
Obliczenia odporności ogniowej zgodnie z EN 1995-1-2