W tym przykładzie porównuje się długości efektywne i współczynnik obciążenia krytycznego, które mogą być obliczone w programie RFEM 6 przy użyciu rozszerzenia Stateczność konstrukcji, z obliczeniami ręcznymi. Układ konstrukcyjny stanowi sztywna rama z dwoma dodatkowymi słupami przegubowymi. Ten słup jest obciążany pionowymi obciążeniami skupionymi.
W bieżącym przykładzie walidacyjnym badany jest współczynnik ciśnienia wiatru (Cp) zarówno dla głównych elementów konstrukcyjnych (Cp,ave ), jak i drugorzędnych elementów konstrukcyjnych, takich jak systemy okładziny lub fasady (Cp,local ) w oparciu o NBC 2020 [1] and
Baza danych japońskich tuneli aerodynamicznych
dla niskiego budynku o nachyleniu 45 stopni. Zalecane ustawienie dla trójwymiarowego dachu płaskiego z ostrym okapem zostanie opisane w następnej części.
W poniższym przykładzie sprawdzamy wartość ciśnienia wiatru zarówno dla ogólnego projektowania konstrukcyjnego (Cp,10 ), jak i lokalnego projektowania konstrukcyjnego, takiego jak okładziny lub fasady (Cp,1 ) w oparciu o EN 1991-1-4, przykład dachu płaskiego [1] and
Baza danych japońskich tuneli aerodynamicznych
. Zalecane ustawienie dla trójwymiarowego dachu płaskiego z ostrym okapem zostanie opisane w następnej części.
W bieżącym przykładzie walidacyjnym badamy współczynnik parcia wiatru (Cp) płaskiego dachu i ścian za pomocą ASCE7-22 [1]. W rozdziale 28.3 (Obciążenia wiatrem - główny układ odporności na siłę wiatru) i na Rysunku 28.3-1 (przypadek obciążenia 1) znajduje się tabela przedstawiająca wartość Cp dla różnych kątów nachylenia dachu.
Japoński Instytut Architektury (AIJ) przedstawił kilka dobrze znanych scenariuszy porównawczych symulacji wiatru. Poniższy artykuł dotyczy "Przypadku E - zespół budynków w rzeczywistym obszarze miejskim o gęstej koncentracji niskiej zabudowy w mieście Niigata". Poniżej opisany scenariusz jest symulowany w RWIND2, a wyniki są porównywane z symulowanymi i doświadczalnymi wynikami AIJ.
Das Architectural Institute of Japan (AIJ) oferuje analizę porównawczą dla symulacji wiatru. Der Nachfolgende Beitrag dreht sich dabei um den "Przypadek A - wieżowiec w kształcie 2:1:1". Im Folgenden wird das beschriebene Szenario in RWIND2 unchgebildet und die Ergebnisse mit den den simulierten und der expertellen Resultate des AIJ verglichen.
Japoński Instytut Architektury (AIJ) przedstawił kilka dobrze znanych scenariuszy porównawczych symulacji wiatru. Poniższy artykuł dotyczy "Przypadku D - Wieżowiec wśród bloków miejskich". Poniżej opisany scenariusz jest symulowany w RWIND2, a wyniki są porównywane z symulowanymi i doświadczalnymi wynikami AIJ.
Rozważ belkę ASTM A992 W 18x50 dla stałych i równomiernych obciążeń stałych i ruchomych, jak pokazano na Rysunku 1. Pręt jest ograniczony do maksymalnej nominalnej głębokości wynoszącej 18 cali. Ugięcie pod obciążeniem użytkowym jest ograniczone do L/360. Belka jest swobodnie podparta i usztywniona. Sprawdź dostępną wytrzymałość na zginanie wybranej belki na podstawie LRFD i ASD.
Korzystając z tabel ręcznych AISC, należy określić dostępne wytrzymałości na ściskanie i zginanie oraz czy belka ASTM A992 W14x99 ma wystarczającą wytrzymałość, aby przenieść siły osiowe i momenty pokazane na rysunku 1, uzyskane w analizie drugiego rzędu z uwzględnieniem efektów P-𝛿.
Ten przykład weryfikacyjny porównuje obliczenia obciążenia wiatrem budynku z dachem płaskim, przeprowadzone w normie ASCE 7-16, z wykorzystaniem symulacji CFD w RWIND Simulation. The building is defined according to the sketch and the inflow velocity profile taken from the ASCE 7-16 standard.
Rozważ belkę ASTM A992 W 18×50 dla stałych i równomiernych obciążeń stałych i ruchomych, jak pokazano na Rysunku 1. The member is limited to a maximum nominal depth of 18 inches. The live load deflection is limited to L/360. The beam is simply supported and continuously braced. Verify the available flexural strength of the selected beam, based on LRFD and ASD.