1759x
001471
2017-08-23

Lokalne wyboczenie prętów wg ADM 2015

Jeżeli przekrój pręta aluminiowego składa się z smukłych elementów, uszkodzenie może wystąpić z powodu lokalnego wyboczenia pasów lub środników, zanim pręt osiągnie pełną wytrzymałość. W module dodatkowym RF-/ALUMINIUM ADM dostępne są teraz trzy opcje określania nominalnej wytrzymałości na zginanie dla stanu granicznego wyboczenia lokalnego, Mnlb, z rozdziału F.3 w Podręczniku projektowania konstrukcji aluminiowych 2015. Trzy opcje obejmują sekcje F.3.1 Metoda średniej ważonej, F.3.2 Metoda wytrzymałości bezpośredniej i F.3.3 Metoda elementów ograniczających.

Wszystkie trzy metody opisane w Sekcji F.3 Wyboczenie lokalne wykorzystane do określenia stanu granicznego wyboczenia lokalnego Sekcje B.5.4 i B.5.5. W sekcjach tych określana jest wytrzymałość elementów na czyste ściskanie oraz na ściskanie przy zginaniu. Wytrzymałość na wyboczenie lokalne zależy ponadto od stosunku szerokości do grubości, b/t, od tego, czy element jest podparty na jednej czy na obu krawędziach.

W sekcjach F.3.1, F.3.2 i F.3.3 podano różne warianty obliczania wytrzymałości na wyboczenie lokalne. Metoda wytrzymałości bezpośredniej jest najbardziej dokładną i wszechstronną metodą. Metoda średniej ważonej jest jednak domyślną opcją w ustawieniach szczegółów modułu RF-/ALUMINIUM ADM, ponieważ jest używana w większości przykładowych problemów ADM.


Autor

Amy Heilig jest Prezesem naszego biura w Filadelfii. Zajmuje się również sprzedażą i wsparciem technicznym, jednocześnie aktywnie przyczyniając się do rozwoju programów firmy Dlubal Software, dostosowanych do potrzeb rynku północnoamerykańskiego.

Po lewej