Zgodnie z EN 1993-1-3 [1], 3.2.2 (1), średnia granica plastyczności fya może być stosowana w przypadkach, w których granica plastyczności jest oznaczona symbolem fy jeżeli ma zastosowanie [1], 3.2.2 (4 ) do (8).
Die Durchschnittsstreckgrenze fya kann durch Versuche am kaltgeformten Stahlquerschnitt oder eine vereinfachte Berechnungsvorschrift nach [1], Gleichung (3.1) bestimmt werden. Die erhöhte Streckgrenze fya berechnet sich nach [1], Gleichung (3.1) wie folgt:
| Ag | pole przekroju brutto |
| k | współczynnik liczbowy zależny od metody profilowania, k = 7 przy walcowaniu, k = 5 przy innych metodach profilowania przekroju |
| n | liczba zagięć o kącie 90° w przekroju z promieniem wewnętrznym r ≤ 5 ⋅ t (zagięcia o kątach mniejszych niż 90° należy uwzględnić jako ułamki n) |
| t | obliczeniowa grubość materiału stalowego przed formowaniem na zimno, z wyłączeniem wszystkich powłok metalicznych i organicznych |
Przykład
Podwyższona granica plastyczności fya jest określana dla przekroju sigma pokazanego na rysunku 01 wykonanego ze stali S 355 EN 10025-2.
fyb = 35,5 kN/cm²
fu = 51,0 kN/cm²
Ag = 7,06 cm²
k = 7 dla przekroju walcowanego
r = 2 mm ≤ 5 ⋅ 2,5 = 12,5 mm → można uwzględnić wszystkie zagięcia
RF-STEEL Cold-Formed Sections
Kaltgeformte Profile können nach [1] und EN 1993-1-5 [2] mit der Modulerweiterung RF-/STAHL Kaltgeformte Profile nachgewiesen werden. Die erhöhte Streckgrenze fya wird in RF-/STAHL Kaltgeformte Profile gemäß [1], Gleichung (3.1) berücksichtigt. Przyjmuje się, że przekrój został utworzony poprzez walcowanie, tj. wartość stała liczbowa zależna od metody profilowania jest przyjmowana jako k = 7.
Podwyższona granica plastyczności fya jest wyświetlana w tabelach wyników RF-/STEEL Cold-Formed Sections. Rysunek 02 pokazuje podwyższoną granicę plastyczności fya wyliczoną dla przekroju typu sigma opisanego w tym przykładzie.
2
Wyniki
