Wyboczenie giętno-skrętne (LTB) jest zjawiskiem, które występuje, gdy belka lub element konstrukcyjny są zginane, a pas ściskany nie jest wystarczająco podparty bocznie. Prowadzi to do kombinacji przemieszczenia bocznego i skręcenia. Jest to decydujący czynnik przy wymiarowaniu elementów konstrukcyjnych, zwłaszcza smukłych belek i dźwigarów.
W rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji stalowych dla programu RFEM 6 dostępne są trzy typy ram sprężystych (zwykłe, pośrednie i specjalne). Wyniki obliczeń sejsmicznych zgodnie z AISC 341-22 są podzielone na dwie sekcje: wymagania dotyczące prętów i połączeń.
Obliczenia ze względu na zmęczenie zgodnie z EN 1992-1-1 należy przeprowadzać w przypadku elementów konstrukcyjnych, które są poddane działaniu dużych zakresów naprężeń i/lub wielu zmianom obciążenia. W takim przypadku obliczenia dla betonu i zbrojenia są przeprowadzane osobno. Dostępne są dwie alternatywne metody obliczeniowe.
Aby ocenić, czy w obliczeniach dynamicznych konieczne jest również uwzględnienie analizy drugiego rzędu, w normie EN 1998‑1, sekcje 2.2.2 i 4.4.2.2 zawarto współczynnik wrażliwości międzykondygnacyjnego znoszenia θ. Można ją obliczyć i przeanalizować za pomocą programów RFEM 6 i RSTAB 9.
Zgodnie z normami EN 1998-1 sekcje 2.2.2 i 4.4.2.2 do obliczeń stanu granicznego nośności należy przeprowadzić obliczenia z uwzględnieniem teorii drugiego rzędu (efekt P-Δ). Efekt ten nie musi być uwzględniany tylko w przypadku, gdy współczynnik wrażliwości międzykondygnacyjnej jest mniejszy niż 0,1.
Rozszerzenie Projektowanie konstrukcji stalowych w RFEM 6 oferuje teraz możliwość przeprowadzania obliczeń sejsmicznych zgodnie z AISC 341-16 i AISC 341-22. Obecnie dostępnych jest pięć typów systemów sejsmicznych (SFRS).
W rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji stalowych dla programu RFEM 6 dostępne są trzy typy ram sprężystych (zwykłe, pośrednie i specjalne). Wyniki obliczeń sejsmicznych zgodnie z AISC 341-16 są podzielone na dwie sekcje: wymagania dotyczące prętów i połączeń.
Obliczanie ramy momentowej zgodnie z AISC 341-16 jest teraz możliwe w rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji stalowych dla programu RFEM 6. Wynik obliczeń sejsmicznych jest podzielony na dwie sekcje: wymagania dotyczące prętów i połączeń. W tym artykule omówiono wymaganą wytrzymałość połączenia. Przedstawiono przykładowe porównanie wyników pomiędzy RFEM a AISC Seismic Design Manual [2].
Obliczenia zwykłej ramy stężonej koncentrycznie (OCBF) oraz SCBF (specjalnej konstrukcji szkieletowej stężonej koncentrycznie) można przeprowadzić w rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji stalowych dla programu RFEM 6. Wyniki obliczeń sejsmicznych zgodnie z AISC 341-16 i 341-22 są podzielone na dwie sekcje: Wymagania dotyczące prętów i połączeń.
Blachownica to ekonomiczny wybór w przypadku konstrukcji o dużych rozpiętościach. Blachownica o przekroju dwuteowym ma zazwyczaj głęboki środnik, aby zmaksymalizować jego nośność na ścinanie i rozstaw pasów, oraz cienki środnik, aby zminimalizować ciężar własny. Ze względu na duży stosunek wysokości do grubości (h/tw ) może być konieczne zastosowanie usztywnień poprzecznych w celu usztywnienia smukłości środnika.