W rozszerzeniu dla RFEM Funkcja wymiarowania betonu umożliwia przeprowadzenie obliczeń odporności ogniowej ścian i stropów według uproszczonej metody tabeli (EN 1992-1-2, Rozdział 5.4.2 oraz Tabele 5.8 i 5.9) wykonane z betonu zbrojonego.
W rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji betonowych można zdefiniować istniejące pionowo zbrojenie na ścinanie. Jest to następnie uwzględniane przy obliczaniu wytrzymałości na przebicie.
Wynik obliczeń sejsmicznych jest podzielony na dwie sekcje: wymagania dotyczące prętów i połączeń.
"Wymagania sejsmiczne" zawierają Wymaganą wytrzymałość na zginanie i Wymaganą wytrzymałość na ścinanie połączenia belka-słup dla ram sprężystych. Są one wyszczególnione w zakładce 'Połączenia ram momentowych według prętów'. W przypadku ram stężonych w zakładce 'Połączenie stężone według pręta' podawana jest Wymagana wytrzymałość połączenia na rozciąganie oraz Wymagana wytrzymałość połączenia na ściskanie stężeń.
Przeprowadzone kontrole obliczeń są przedstawiane w tabelach. W szczegółach kontroli obliczeń w przejrzysty sposób przedstawione są wzory i odniesienia do normy.
Obie metody optymalizacji mają jedną wspólną cechę. Na końcu procesu wyświetlają listę wariacji modelu na podstawie przechowywanych danych. Można tu znaleźć szczegóły na temat wyniku decydującego dla optymalizacji i odpowiadające mu wartości parametrów. Lista jest zorganizowana w porządku malejącym. Zakładane najlepsze rozwiązanie znajduje się na górze. W takim przypadku wynik optymalizacji wraz z wyznaczoną wartością jest najbardziej zbliżony do kryterium optymalizacji. Wszystkie dodatkowe wyniki pokazują wykorzystanie < 1. Ponadto, po zakończeniu analizy, program dostosuje wartości na globalnej liście parametrów, aby odpowiadały tym dla optymalnego rozwiązania.
W oknach dialogowych materiałów znajdują się dodatkowe zakładki "Oszacowanie kosztów" i "Oszacowanie emisji CO2". Tutaj wyświetlane są indywidualne szacunkowe sumy przydzielonych prętów, powierzchni i objętości na jednostkę masy, objętości i powierzchni. Dodatkowo zakładki te podają całkowity koszt i emisję wszystkich przydzielonych do konstrukcji materiałów. Zapewnia to dobry przegląd projektu.
Komponent "Płyta podstawy" umożliwia wymiarowanie połączeń z płytą podstawy za pomocą kotew zabetonowanych. Analizie poddawane są płyty, spoiny, zakotwienia oraz interakcja stali i betonu.
Masz indywidualne przekroje słupów lub ścianki ustawione pod kątem, a potrzebujesz obliczeń na przebicie?
Nie ma problemu. W programie RFEM 6 można przeprowadzać obliczenia na przebicie nie tylko dla przekrojów prostokątnych i okrągłych, ale także dla dowolnego kształtu przekroju.
Ręczne dostosowywanie istotnych współczynników do określania temperatury stali
Uwzględnienie cynkowania ogniowego elementów konstrukcyjnych przy określaniu temperatury stali
Wyniki wykresu temperatura-czas dla temperatury gazu i stali
Podczas określania temperatury można uwzględnić okładzinę ogniochronną w postaci obrysu lub okładziny skrzynkowej wykonanej z materiałów niezależnych od temperatury
Wymiarowanie prętów ze stali węglowej lub nierdzewnej
Obliczenia przekrojów i analiza stateczności (metoda prętów zastępczych) zgodnie z EN 1993-1-2, rozdz. 4.2.3
Obliczenia przekrojów klasy 4 zgodnie z EN 1993-1-2, Załącznik E.
Za pomocą elementu "Cięcie płyty" można ciąć blachy (np. blachy węzłowe, blachy środnika itp.). Dostępne są różne metody cięcia:
Płaszczyzna: Cięcie jest wykonywane na powierzchni najbliższej płycie odniesienia.
Powierzchnia: Wycinane są tylko przecinające się części płyt.
Bryła ograniczająca: Najbardziej zewnętrzny wymiar, szerokość i wysokość, jest wycinany jako prostokąt.
Obwiednia wypukła: Zewnętrzna powłoka przekroju służy do przycinania płyty. Jeżeli w węzłach narożnych przekroju występują zaokrąglenia, cięcie jest do nich dostosowywane.
Program wykonuje za Ciebie dużo pracy. Na przykład kombinacje obciążeń lub wyników, które są niezbędne dla stanu granicznego użytkowalności, są generowane i obliczane w programie RFEM/RSTAB. Te sytuacje obliczeniowe można wybrać w rozszerzeniu Aluminium Design w celu przeprowadzenia analizy ugięcia. W zależności od wprowadzonej przechyłki i wybranego układu odniesienia program określa obliczone wartości deformacji w każdym punkcie pręta. Następnie są one porównywane z wartościami granicznymi.
W konfiguracji Stan graniczny użytkowalności można ustawić wartość graniczną, która ma być obserwowana dla odkształcenia dla każdego komponentu z osobna. Jako dopuszczalną wartość graniczną definiuje się maksymalne odkształcenie w zależności od długości odniesienia. Definiując podpory obliczeniowe, można segmentować komponenty. W ten sposób można automatycznie określić odpowiednią długość odniesienia dla każdego kierunku obliczeń.
To nie wszystko. W oparciu o położenie przypisanych podpór obliczeniowych program automatycznie umożliwia rozróżnienie belek i belek wspornikowych. W ten sposób określana jest odpowiednio wartość graniczna.
Obliczenia w stanie granicznym użytkowalności można znaleźć w tabelach wyników w rozszerzeniu do obliczeń dla aluminium. Są tam już w pełni zintegrowane. Istnieje możliwość uzyskania wyników obliczeń w każdym punkcie wymiarowanych prętów ze wszystkimi szczegółami. Można również użyć grafiki z wynikami współczynników obliczeniowych.
W razie potrzeby wszystkie tabele wyników i grafiki można uwzględnić jako część wyników obliczeń aluminium w globalnym raporcie wydruku programu RFEM/RSTAB. Program RFEM/RSTAB umożliwia również wyświetlanie i dokumentowanie wartości deformacji całej konstrukcji niezależnie od tego, czy jest to moduł dodatkowy.
Dla każdego przypadku obciążenia można wyświetlić odkształcenia w czasie końcowym.
Wyniki te są również dokumentowane w protokole wydruku programów RFEM i RSTAB. Zawartość protokołu i jego zakres można wybrać specjalnie dla poszczególnych warunków projektowych.
Przy obliczaniu granicznego ugięcia należy wziąć pod uwagę określone długości odniesienia. Te długości odniesienia i sprawdzane segmenty można definiować niezależnie od siebie, w zależności od kierunku. W tym celu należy zdefiniować podpory obliczeniowe w węzłach pośrednich pręta i przypisać je do odpowiedniego kierunku dla analizy deformacji. Tworzy to segmenty, w których można uwzględnić przechyłkę dla każdego kierunku i segmentu.
Automatyczne generowanie modeli do analizy ES: rozszerzenie automatycznie tworzy w tle model elementów skończonych (ES) połączenia stalowego.
Uwzględnienie wszystkich sił wewnętrznych: Obliczenia obejmują wszystkie siły wewnętrzne (N , Vy , Vz ,My,Mz, M< sub>T ) i nie są ograniczone do obciążeń płaskich.
Automatyczne przenoszenie obciążeń: Wszystkie kombinacje obciążeń są automatycznie przenoszone do modelu analitycznego ES połączenia. Obciążenia są przenoszone bezpośrednio z programu RFEM, dzięki czemu ręczne wprowadzanie danych nie jest konieczne.
Wydajne modelowanie: Rozszerzenie pozwala zaoszczędzić czas podczas modelowania złożonych sytuacji związanych z połączeniami. Utworzony model analityczny ES można również zapisać i wykorzystać do własnych szczegółowych analiz.
Rozszerzalna biblioteka: Dostępna jest obszerna, rozszerzalna biblioteka zawierająca wstępnie zdefiniowane szablony połączeń stalowych.
Szerokie zastosowanie: Rozszerzenie jest odpowiednie do tworzenia połączeń każdego typu i kształtu, jest kompatybilne z prawie wszystkimi przekrojami walcowanymi, spawanymi, złożonymi i cienkościennymi.
Teraz za pomocą kilku kliknięć można wstawiać blachy czołowe w połączeniach stalowych. Do wprowadzania danych można użyć dobrze znanych typów definicji 'Odsunięcia' lub 'Wymiary i położenie'. Wprowadzając pręt odniesienia i płaszczyznę cięcia, można również pominąć część Przekrój pręta.
Za pomocą tego komponentu można łatwo modelować na przykład blachy czołowe na końcach słupa.