Typ symulacji
W tej sekcji mamy do wyboru dwa typy symulacji, symulację przepływu ustalonego i symulację przepływu nieustalonego. Zarys teorii można znaleźć w rozdziale Przepływ ustalony i przepływ nieustalony. Parametry obu symulacji zostały szczegółowo opisane w rozdziałach Przepływ ustalony i Przepływ nieustalony.
W RWIND 2 wprowadzono nową opcję kontynuowania obliczeń dla danego projektu nawet po przerwaniu obliczeń i zamknięciu projektu. Aby móc kontynuować obliczenia nawet po zamknięciu projektu i otworzyć go ponownie, należy zaznaczyć opcję "Zapisz rozszerzone dane, aby kontynuować obliczenia". Należy to zrobić przed zapisaniem danych projektu, gdy dane te znajdują się jeszcze w katalogu roboczym, to znaczy przed zakończeniem obliczeń.
parametry przepływu
„Prędkość na wlocie” reprezentuje prędkość wiatru wchodzącego do tunelu aerodynamicznego. Za pomocą przycisku
można zdefiniować prędkość wiatru w funkcji wysokości. Wartości na wykresie można wprowadzić zgodnie z opisem w rozdziale Profil wiatru poniżej. Wartość „Lepkości kinematycznej” opisuje opór powietrza przed odkształceniem. Definiuje się ją jako stosunek lepkości do „Gęstości” powietrza.
Siatka o skończonej objętości
"Gęstość siatki", która ma być zastosowana wokół modelu, jest kontrolowana przez procent odniesienia. To specyficzne udoskonalenie jest wykorzystywane do uproszczenia modelu i obliczeń przepływu. Domyślna gęstość (20%) zwykle powoduje stosunkowo małą liczbę komórek siatki o skończonej objętości i stosunkowo szybkie obliczenia. Minimalna wartość procentowa wynosi 10%. Jest to dość gruba siatka o najmniejszej liczbie objętości. Im wyższa gęstość siatki, tym mniejszy rozmiar komórek o skończonej objętości. Wyniki są tym samym dokładniejsze, ale obliczenia będą wymagały więcej czasu ze względu na większą liczbę objętości. Ustawienie maksymalnej gęstości oczek (100%) prowadzi do bardzo drobnych oczek o milionach objętości. Obliczenia przepływu 3D na takich siatkach są na granicy możliwości obecnych komputerów PC, a czas obliczeń wynosi od kilku godzin do kilku dni.
Gęstość siatki można wprowadzić lub zmienić za pomocą suwaka. Poniższe "Oszacowanie komórek siatki" podaje odpowiednią liczbę komórek o skończonej objętości i minimalny rozmiar komórki.
Typ "Zagęszczenie siatki" można zdefiniować dla krzywizn powierzchni (drobna siatka tylko w pobliżu ostrych krawędzi modelu) lub globalnie dla odległości od powierzchni (drobna siatka na całej powierzchni granicznej). Pierwsza opcja jest ustawiona jako domyślna, ponieważ tworzy siatki o mniejszej liczbie elementów skończonych.
Należy wziąć pod uwagę opcję "Standardowe zagęszczenia siatki", która umożliwia wyłączenie generowania standardowych zagęszczeń siatki i włączenie zdefiniowanych przez użytkownika zagęszczeń siatki oraz ich umieszczenie, patrz Rozdział Zagęszczenia siatki.
Opcja "Warstwy graniczne" określa, czy siatka o skończonej objętości sąsiadująca z powierzchniami modelu ma być w specjalny sposób zagęszczona. To zagęszczenie daje lepsze wyniki w pobliżu granic modelu. Ponieważ liczba skończonych objętości jest znacznie zwiększona przez warstwy o małych objętościach, opcja ta jest domyślnie wyłączona. Zdecydowanie zalecamy aktywację warstw granicznych i zdefiniowanie liczby warstw NL, jeśli jednak ma zostać uwzględniona chropowatość powierzchni.
Opcja "Dociąganie do krawędzi modelu" umożliwia dopasowanie siatki do granic modelu.