Bahaistyczna świątynia w Ameryce Południowej, Santiago, Chile

Obliczone w oprogramowaniu Dlubal Software

Powrót do projektów klientów

Model konstrukcji ze stali i betonu w RFEM (© Josef Gartner GmbH)

Model bahaistycznej świątyni (© Hariri Pontarini Architects)

Plac budowy nocą (© Josef Gartner GmbH)

Projekt klienta

23. marca 2014

Chile RFEM Konstrukcje stalowe Budynki

Statyka i konstrukcja	Analiza statyczno-wytrzymałościowa, konstrukcja oraz wykonanie (stal i dach) Josef Gartner GmbH Würzburg, Niemcy josef-gartner.permasteelisagroup.com
Architekt	Hariri Pontarini Architects Toronto, Kanada www.hariripontarini.com
Inwestor	National Spiritual Assembly of the Bahá’ís of Canada www.ca.bahai.org
Hariri Pontarini Architects Toronto, Canada www.hariripontarini.com	Hariri Pontarini Architects Toronto, Canada www.hariripontarini.com

W Chile powstała niezwykła konstrukcja: "świątynia światła", jedna z ośmiu świątyń bahaistycznych na świecie. Monoteistyczna religia bahaistów skupia około 7 milionów wyznawców, przede wszystkim w Indii, Iranie, Afryce oraz w Ameryce Płd. i Płn. Projektowanie świątyni trwało kilka dekad.

Hariri Pontarini Architects
Toronto, Canada
www.hariripontarini.com

Firmie Josef Gartner GmbH, niemieckiemu klientowi Dlubal Software, powierzono zaplanowanie, projekt i budowę całej konstrukcji nad poziomem terenu.

Konstrukcja

Świątynia swoim kształtem przypomina kwiat lotosu o dziewięciu płatkach. Budynek ma średnicę około 34 m i wysokość 30 m. Konstrukcja podziemna obejmuje dwukondygnacyjną konstrukcję betonową i płaską płytę.

Ponieważ budowa znajduje się w chilijskim regionie o wysokim ryzyku występowania aktywności sejsmicznej, konieczne było odłączenie, w poziomie, konstrukcji od gruntu ze względu na drgania. Dlatego pomiędzy betonowymi słupami i podwieszonym sufitem rozmieszczono dziesięć toczonych łożysk wahliwych.

Stalowa konstrukcja nośna jest rodzajem ramy przestrzennej z górną i dolną warstwą pasów, składającą się z prostokątnych przekrojów i okrągłych elementów rurowych, służących jako elementy łączące.

Dziewięć płatków, które mają identyczną konstrukcję, styka się końcówkami tworząc kopułę z otworem (oculus). Szkielet konstrukcyjny jest uformowany, jak w przypadku prawdziwych płatków kwiatów, z wykorzystaniem wewnętrznej ramy z okrągłych rur z grubszymi ścianami przekroju o średnicy = 323.9 mm.

Najpierw budynek zamodelowano w programie Rhinoceros. Następnie kompletny model 3D przeniesiono do RFEM i RSTAB i zoptymalizowano podczas bliskiej współpracy z architektem.

Wreszcie firma Gartner obliczyła stalową konstrukcję w RFEM i RSTAB uwzględniając wpływ trzęsień ziemi.