Przykład
W tym artykule przedstawiono analizę postkrytyczną. Element konstrukcyjny można wyobrazić sobie jako płaski dach poddany ściskaniu z zewnątrz. Gdy ściskanie wzrasta powoli, widać, że obciążenie jest przejmowane przez naprężenia ściskające i przenoszone na podporę.
Po osiągnięciu określonego obciążenia ściskającego układ konstrukcyjny staje się niestabilny i następuje uszkodzenie postkrytyczne.
Kiedy obciążenie zostaje ponownie zwiększone, jest ono głównie przejmowane przez naprężenia rozciągające w elemencie konstrukcyjnym.
Analiza drugiego rzędu z reguły nie może wykryć uszkodzenia pokrytycznego ze względu na linearyzację opisu geometrii deformacji.
Więcej informacji i przykładów można znaleźć w [1] i [2].