Rozszerzenie Analiza geotechniczna zapewnia programowi RFEM dodatkowe specyficzne modele materiałowe podłoża, które mogą odpowiednio odwzorować złożone zachowanie materiału podłoża. W tym artykule zaprezentujemy, w jaki sposób można określić zależną od naprężeń sztywność modeli materiałowych gruntu.
Jeżeli na górnej półce znajduje się płyta betonowa, działa ona jak podpora boczna (konstrukcja zespolona) i zapobiega problemom ze statecznością przy wyboczeniu skrętnym. Jeżeli moment zginający jest ujemny, dolna półka jest obciążona, a górna rozciągana. Jeżeli podparcie boczne nie jest wystarczające ze względu na sztywność środnika, kąt pomiędzy dolną półką a linią nacięcia środnika jest zmienny, przez co istnieje możliwość wystąpienia niestateczności wymiarowej dolnej półki.
W poniższym artykule, na przykładzie dwukondygnacyjnej stalowej ramy, przeanalizowano wymiarowanie połączeń oraz wpływ sztywności tych połączeń na wartości sił wewnętrznych w elementach konstrukcji.
Obliczenia paneli drewnianych są przeprowadzane na uproszczonych konstrukcjach prętowych lub powierzchniowych. W tym artykule opisano, jak określić wymaganą sztywność.
Niniejszy artykuł omawia sztywność standardowych połączeń zgodnie z normami DSTV (German Steel Construction Association)/DASt (German Committee for Structural Steelwork), często stosowanych w konstrukcjach stalowych, oraz jej wpływ na wyniki analizy konstrukcyjnej i obliczeń, przeprowadzanych zgodnie z DIN EN 1993-1-1.
W programie RFEM w wersji 5.06 sztywności prętów można dostosowywać za pomocą metod zgodnych z amerykańską normą ANSI/AISC 360-10 dotyczącą konstrukcji stalowych. Nach dieser Norm muss bei der Schnittgrößenermittlung ein Abminderungsbeiwert τb bei allen Stäben berücksichtigt werden, deren Biegesteifigkeit einen Beitrag zur Stabilität des Modells leistet. Współczynnik ten jest zależny od siły osiowej w pręcie: im większa siła osiowa, tym większy współczynnik τb.
W oknie dialogowym "Edytować powierzchnię" dostępna jest nowa zakładka "Modyfikować sztywność" dla typów powierzchni "Standardowa" i "Bez rozciągania". Dort können wie bei orthotropen Flächen die Elemente der Steifigkeitsmatrix mit einem Faktor modifiziert werden.
W płycie o pełnej sztywności na skręcanie znaczna część obciążeń jest przenoszona przez momenty skręcające. Kann die günstige Wirkung dieser zusätzlichen Steifigkeit nicht in Rechnung gestellt werden - zum Beispiel infolge der Stoßfuge einer Fertigteilplatte im Drillbereich -, muss die Drillsteifigkeit abgemindert werden.
Aby poprawnie odwzorować sztywność całej konstrukcji, można uwzględnić połączenie ścinane między stropem a podciągiem za pomocą zwolnienia liniowego. W ten sposób można zdefiniować stałą sprężystości, unikając w ten sposób zastępczego systemu za pomocą prętów łączących. Stała sprężystości wynika z modułu sprężystości łącznika, który można wyznaczyć np. zgodnie z normą EN 1995-1-1 lub ANSI/AWC NDS.
Obciążenia równoważne, wyznaczone w RF-TENDON, od wstępnego naprężenia, są przenoszone w RFEM jako obciążenia prętowe lub liniowe. Obciążenie prętowe jest stosowane dla typów prętów, które mają własną sztywność; dla typów prętów, które nie posiadają własnej sztywności, stosowane jest obciążenie liniowe. Aby zrozumieć, które wartości poszczególnych obciążeń mają zostać przeniesione z modułu RF-TENDON do RFEM, konieczne jest wprowadzenie następujących ustawień wyświetlania: Odniesienie obciążeń do globalnego układu współrzędnych (GCS) Wyświetlanie obciążenia: "Punkt"