Model materiałowy według Tsai-Wu łączy w sobie właściwości plastyczne i ortotropowe. Umożliwia to specjalne modelowanie materiałów o charakterystyce anizotropowej, takich jak tworzywo sztuczne czy drewno. Podczas uplastycznienia materiału naprężenia pozostają stałe. Zachodzi redystrybucja w zależności od sztywności występującej w poszczególnych kierunkach. Obszar sprężysty odpowiada modelowi materiałowemu „Ortotropowy - 3D”. Dla strefy plastycznej ma zastosowanie następujące kryterium plastyczności według Tsai-Wu:
${\text{f}}_{\mathrm{crit}}\left(\mathrm\sigma\right)=\frac1{\mathrm C}\left[\frac{\left({\mathrm\sigma}_{\mathrm x}-{\mathrm\sigma}_{\mathrm x,0}\right)^2}{{\mathrm f}_{\mathrm t,\mathrm x}{\mathrm f}_{\mathrm c,\mathrm x}}+\frac{\left({\mathrm\sigma}_{\mathrm y}-{\mathrm\sigma}_{\mathrm y,0}\right)^2}{{\mathrm f}_{\mathrm t,\mathrm y}{\mathrm f}_{\mathrm c,\mathrm y}}+\frac{\left({\mathrm\sigma}_{\mathrm z}-{\mathrm\sigma}_{\mathrm z,0}\right)^2}{{\mathrm f}_{\mathrm t,\mathrm z}{\mathrm f}_{\mathrm c,\mathrm z}}+\frac{{\mathrm\tau}_{\mathrm{yz}}^2}{{\mathrm f}_{\mathrm v,\mathrm{yz}}^2}+\frac{{\mathrm\tau}_{\mathrm{xz}}^2}{{\mathrm f}_{\mathrm v,\mathrm{xz}}^2}+\frac{{\mathrm\tau}_{\mathrm{xy}}^2}{{\mathrm f}_{\mathrm v,\mathrm{xy}}^2}\right]$
gdzie:
${\mathrm\sigma}_{\mathrm x,0}=\frac{{\mathrm f}_{\mathrm t,\mathrm x}-{\mathrm f}_{\mathrm c,\mathrm x}}2$
${\mathrm\sigma}_{\mathrm y,0}=\frac{{\mathrm f}_{\mathrm t,\mathrm y}-{\mathrm f}_{\mathrm c,\mathrm y}}2$
${\mathrm\sigma}_{\mathrm z,0}=\frac{{\mathrm f}_{\mathrm t,\mathrm z}-{\mathrm f}_{\mathrm c,\mathrm z}}2$
$\mathrm C=1+\left[\frac1{{\mathrm f}_{\mathrm t,\mathrm x}}+\frac1{{\mathrm f}_{\mathrm c,\mathrm x}}\right]^2\frac{{\mathrm E}_{\mathrm x}{\mathrm E}_{\mathrm p,\mathrm x}}{{\mathrm E}_{\mathrm x}-{\mathrm E}_{\mathrm p,\mathrm x}}\mathrm\alpha+\frac{{\mathrm\sigma}_{\mathrm x,0}^2}{{\mathrm f}_{\mathrm t,\mathrm x}{\mathrm f}_{\mathrm c,\mathrm x}}+\frac{{\mathrm\sigma}_{\mathrm y,0}^2}{{\mathrm f}_{\mathrm t,\mathrm y}{\mathrm f}_{\mathrm c,\mathrm y}}+\frac{{\mathrm\sigma}_{\mathrm z,0}^2}{{\mathrm f}_{\mathrm t,\mathrm z}{\mathrm f}_{\mathrm c,\mathrm y}}$
Warunek plastyczności można wyobrazić sobie jako powierzchnię w kształcie elipsy w sześciowymiarowej przestrzeni naprężeń. Jeżeli jeden z trzech składowych naprężeń zostanie przyłożony jako stała wartość, powierzchnia może zostać rzutowana na trójwymiarową przestrzeń naprężeń.
Jeżeli wartość fy (σ) jest mniejsza niż 1, naprężenia pozostają w obszarze sprężystym. Powierzchnia plastyczna zostaje osiągnięta, gdy fy (σ) = 1. Wartości powyżej 1 nie są dopuszczalne. Zachowanie modelu jest idealnie plastyczne, co oznacza, że nie zachodzi zwiększenie wytrzymałości.
.png?mw=512&hash=4e74affa9ad0c7b703151c5085ac9b8e59171c23)
.jpg?mw=350&hash=8f312d6c75a747d88bf9d0f5b1038595900b96c1)
.png?mw=600&hash=49b6a289915d28aa461360f7308b092631b1446e)