Maksymalne stosunki b/t i h/w są oparte na tabeli 1 lub tabeli 2, w zależności od sił wewnętrznych w prętach. Tabela 1 jest stosowana dla prętów poddanych czystemu ściskaniu osiowemu. W przypadku prętów poddanych zginaniu lub zginaniu+osiowo (belka-słup) stosuje się tabelę 2.
W programie RFEM domyślnie pominięty jest moment zginający, jeżeli stosunek ten jest mniejszy niż 1%. Dlatego wyświetlany jest komunikat „Klasa 4”, ponieważ kontrola opiera się na tabeli 1.
Aby zmienić to ustawienie, należy ustawić wartości graniczne w szczegółach na zero (patrz rysunek 1). W ten sposób program przeprowadza kontrolę zgodnie z Tabelą 2 i nie ignoruje już małych momentów.
Uwaga: W przykładowym modelu, w którym momenty w miejscach podparcia wynoszą zero, wynik jest nadal wyświetlany jako „Klasa 4 (nie dający się zdefiniować)”.