Przejrzyste i łatwe w użyciu opcje w poszczególnych oknach wprowadzania ułatwiają odwzorowanie układu konstrukcyjnego:
Podpory węzłowe
- Typ podpory każdego węzła można edytować.
- W każdym węźle można zdefiniować usztywnienie osnowy. Sprężyna deplanacyjna jest określana automatycznie na podstawie parametrów wejściowych.
Sprężyste podłoże prętowe
- W przypadku sprężystego podłoża prętowego stałe sprężystości można wprowadzić ręcznie.
- Alternatywnie, można użyć różnych opcji, aby zdefiniować sprężystość obrotową i translacyjną w panelu usztywniającym.
Sprężyny na końcach prętów
- RF-/FE-LTB automatycznie oblicza stałe sprężystości. W oknach dialogowych i szczegółowych rysunkach można przedstawiać sprężynę translacyjną za pomocą elementu łączącego, sprężystość obrotową za pomocą pręta łączącego lub usztywnienie deplanacyjne (dostępne typy: blacha czołowa, ceownik, kątownik, słup łączący, część wspornikowa).
Przeguby prętowe
- Jeżeli dla zbioru prętów w programie RFEM/RSTAB nie zostały zdefiniowane zwolnienia, można je zdefiniować bezpośrednio w module dodatkowym RF-/FE-LTB.
Strefy obciążeń
- Obciążenia węzłowe i prętowe wybranych przypadków obciążeń i kombinacji są wyświetlane w osobnych oknach. Tam można je edytować, usuwać lub dodawać pojedynczo.
Imperfekcja
- RF-/FE-LTB automatycznie stosuje imperfekcje poprzez skalowanie najmniejszego wektora własnego.
