- Proponowane połączenie można zastosować do wszystkich wybranych węzłów w konstrukcji
- Położenie połączenia można zdefiniować w zakładce 'Główne' okna dialogowego rozszerzenia
- Obliczenia są przeprowadzane dla wszystkich połączeń w konstrukcji, a po zakończeniu obliczeń wyniki mogą być wyświetlane we wszystkich połączeniach
- W tabeli wyświetlane są wyniki dla poszczególnych połączeń, każde połączenie jest obliczane i może być zapisane osobno
Złożone połączenie belek poziomych ze słupem oraz połączenie stężeń ukośnych
Model połączenia został zamodelowany przy użyciu około 50 komponentów. Model został stworzony na podstawie rzeczywistego przykładu wykorzystania w konstrukcji.
SHAPE-THIN określa charakterystyki przekroju i naprężenia dla przekrojów otwartych, zamkniętych, połączonych i niepołączonych.
- parametry przekroju
- Pole przekroju A
- Pole ścinane Ay, Az, Au i Av
- Położenie środka ciężkości yS, zS
- momenty pola 2 stopnie Iy, Iz, Iyz, Iu, Iv, Ip, Ip,M
- Promienie bezwładności iy, iz, iyz, iu, iv, ip, ip,M
- Nachylenie osi głównych α
- Ciężar przekroju G
- Średnica przekroju U
- momenty bezwładności przy skręcaniu stopnieIT , IT , IT,St.Venant, IT,Bredt, IT,s
- Położenie środka ścinania yM, zM
- Stałe deplanacji Iω,S, Iω,M or Iω,D dla utwierdzenia bocznego
- Max/min moduły przekroju Sy, Sz, Su, Sv, Sω,M z położeniami
- Promienie przekroju ru, rv, rM,u, rM,v
- Współczynnik redukcyjny λM
- Plastyczne charakterystyki przekroju
- Siła osiowa Npl,d
- Siły tnące Vpl,y,d, Vpl,z,d, Vpl,u,d, Vpl,v,d
- Momenty zginające Mpl,y,d, Mpl,z,d, Mpl,u,d, Mpl,v,d
- Moduły przekroju Zy, Zz, Zu, Zv
- Pola ścinania Apl,y, Apl,z, Apl,u, Apl,v
- Położenie osi powierzchni fu, fv,
- Wyświetlanie elipsy bezwładności
- Momenty statyczne pola Qu, Qv, Qy, Qz z położeniem maksimum i określeniem przebiegu ścinania
- Współrzędne wycinkowe ωM
- momenty bezwładności (wycinkowe powierzchnie) Sω,M
- Pola komórek Am zamkniętych przekrojów
- Naprężenia normalne σx wywołane siłą osiową, momentem zginającym i bimomentem deplanacji
- Naprężenia styczne τ od sił tnących oraz pierwotnych i drugorzędnych momentów skręcających
- Naprężenia zastępcze σv ze współczynnikiem dla naprężeń ścinających, który można dostosować do własnych potrzeb
- Stopnie wykorzystania odniesione do naprężeń granicznych
- Naprężenia dla krawędzi lub osi elementu
- Naprężenia w spoinach pachwinowych
- Charakterystyki przekrojów niepołączonych (rdzeń budynku wysokościowego, przekroje złożone)
- Siły tnące wywołane zginaniem i skręcaniem
- Obliczanie nośności plastycznej z określeniem współczynnika zwiększającego αpl
- Sprawdzenie stosunków c/t według metody el-el, el-pl lub pl-pl wg DIN 18800
Główne funkcje wymiarowania połączeń są najpierw pogrupowane i wyświetlane wraz z podstawową geometrią połączenia w pierwszym oknie wyników. W pozostałych tabelach wyników można zobaczyć wszystkie istotne szczegóły obliczeń, takie jak nośność kotew, naprężenia w spoinach itp.
Wymiary, specyfikacje materiałowe i spoiny, które są istotne dla konstrukcji połączenia, są widoczne od razu i można je wydrukować. Połączenia można zwizualizować w module dodatkowym RF-/JOINTS Steel - Column Base lub w modelu RFEM/RSTAB.
Wszystkie grafiki mogą zostać dołączone do protokołu wydruku programu RFEM/RSTAB lub wydrukowane bezpośrednio. Dzięki skalowaniu wyników, możliwa jest optymalna kontrola wizualna już na etapie projektowania.
W przypadku przekrojów prostokątnych zwykle można uzyskać bezpośrednie połączenie za pomocą spoin. W ten sam sposób można je jednak połączyć z innymi przekrojami. Ponadto inne elementy, takie jak blachy czołowe, pomagają w łączeniu przekrojów prostokątnych z innymi elementami konstrukcyjnymi.
Stalowe połączenia śrubowe z blachami węzłowymi na konstrukcji zadaszenia.
Pobierz model do analizy statyczno-wytrzymałościowej i otwórz go w programie RFEM 6, korzystając z rozszerzenia Połączenia stalowe.
- Pole przekroju A
- Pola ścinania Ay i Az z i bez ścinania poprzecznego
- Położenie środka ciężkości yS, zS
- momenty pola 2 stopnie Iy, Iz, Iyz, Iu, Iv, Ip
- Pochylenie osi głównych α
- Promienie bezwładności iy, iz, iyz, iu, iv, ip
- Moment bezwładności przy skręcaniu swobodnym J
- Ciężar przekroju G i obwód przekroju U
- Położenie środka ścinania yM, zM
- Stałe skręcania nieswobodnego Iw,S, Iw,M
- Maksymalne i minimalne moduły przekroju Sy, Sz, Su, Sv i St
- Plastyczne wskaźniki zginania Zy, Zz, Zu, Zv
- Funkcja naprężenia według Prandtla F
- Pochodna F w odniesieniu do y i z
- Zwichrzenie w
Rozszerzenie Połączenia stalowe umożliwia wymiarowanie połączeń prętów o złożonych przekrojach. Ponadto można przeprowadzać obliczenia połączeń dla prawie wszystkich przekrojów cienkościennych z biblioteki programu RFEM.
Przejdź do filmu- Naprężenia normalnes x wywołane siłą osiową i zginaniem
- Naprężenia styczne τ wywołane siłą tnącą i skręcaniem
- Naprężenia zastępcze σv w porównaniu z naprężeniem granicznym
- Stopnie wykorzystania odniesione do naprężeń granicznych
- Naprężenie normalnes x wywołane jednostkową siłą osiową N
- Naprężenie styczne τ wywołane jednostkowymi siłami tnącymi Vy, Vz, Vu, Vv
- Naprężenie normalne σx wywołane momentami jednostkowymiMy, Mz, Mu, Mv
Wymiarowanie połączenia ramy o prętach zbieżnych i usztywnionych. Dla połączenia przeprowadzono analizę naprężeń i stateczności przy wyboczeniu. Aby wyświetlić wyniki dla wyboczenia, połączenie zostało przekształcone w osobny model.
Program wspiera Cię: Moduł określa siły w śrubach na podstawie modelu analitycznego ES i analizuje je automatycznie. Rozszerzenie przeprowadza obliczenia nośności śrub dla przypadków uszkodzeń, takich jak rozciąganie, ścinanie, docisk otworu i przebicie, zgodnie z normą i wyświetla w przejrzysty sposób wszystkie wymagane współczynniki.
Chcesz przeprowadzić wymiarowanie spoin? Spoiny są modelowane jako sprężysto-plastyczne elementy powierzchniowe, a ich naprężenia są odczytywane z modelu analitycznego ES. Kryterium plastyczności ma reprezentować zniszczenie zgodnie z AISC J2-4, J2-5 (wytrzymałość spoin) i J2-2 (wytrzymałość metalu podstawowego). Obliczenia można przeprowadzić z zastosowaniem częściowych współczynników bezpieczeństwa określonych w załączniku krajowym do normy EN 1993-1-8.
Płyty w połączeniu są wymiarowane w sposób plastyczny poprzez porównanie istniejącego odkształcenia plastycznego z dopuszczalnym odkształceniem plastycznym. Domyślne ustawienie wynosi 5% zgodnie z EN 1993-1-5, Załącznik C, ale można to zmienić według specyfikacji użytkownika, a także 5% dla AISC 360.
W konfiguracji stanu granicznego użytkowalności można dostosowywać różne parametry obliczeniowe przekrojów. W tym miejscu można kontrolować warunek przekroju zastosowany do analizy odkształcenia i szerokości zarysowania.
Można aktywować następujące ustawienia:
- Stan zarysowania obliczony na podstawie powiązanego obciążenia
- Stan zarysowany obliczony jako obwiednia ze wszystkich sytuacji obliczeniowych SGU
- Stan przekroju zarysowanego - niezależny od obciążenia
Wszystkie wyniki mogą być wyświetlane i analizowane w postaci numerycznej i graficznej. W przypadku wizualizacji wyników, narzędzia wyboru pozwalają na ich szczegółową ocenę.
Protokół wydruku jest zgodny z wysokimi normami określonymi w i rstab/rstab-9/co-to-jest-rstab RSTAB. Modyfikacje przekroju aktualizowane są automatycznie.
- Liczne predefiniowane komponenty: Ermöglicht die einfache Eingabe typischer Verbindungssituationen, wie z. B. Endplatten, Winkel, Stegplatten, Grundplatten, eingesetzte Elemente und Versteifungen
- Universell einsetzbare Basiskomponenten (Platten, Schweißnähte, Bolzen, Hilfsebenen) zur Eingabe komplexer Verbindungssituationen
- Wizualizacja geometrii połączenia, która jest aktualizowana równolegle z wprowadzaniem danych
- Die im Add-on enthaltene Stahlverbindungsvorlage ermöglicht die Auswahl verschiedener Verbindungstypen und deren Anwendung auf Ihr Modell
- Große Auswahl an Querschnittsformen: Umfasst I-Profile, Kanalprofile, Winkel, T-Profile, zusammengesetzte Querschnitte, RHS (rechteckige Hohlprofile) und dünnwandige Profile
- In der Vorlage stehen Verbindungen aus drei Kategorien zur Verfügung: Starr, Gelenkig, Fachwerk
- Automatische Anpassung der Verbindungsgeometrie, auch bei nachträglicher Bearbeitung der Bauteile, aufgrund der relativen Anordnung der Komponenten zueinander
SHAPE-THIN określa wszystkie odpowiednie charakterystyki przekroju, wraz z plastycznymi siłami granicznymi i momentami. Nakładające się powierzchnie są uwzględniane w sposób realistyczny. Dla przekrojów utworzonych z różnych materiałów, SHAPE-THIN określa idealne charakterystyki przekroju w odniesieniu do materiału referencyjnego.
Oprócz analizy naprężeń w stanie sprężystym, można prowadzić również obliczenia w stanie plastycznym, zawierające interakcję sił wewnętrznych dla różnorodnych kształtów przekroju. Obliczenia interakcji plastycznej prowadzane są według metody Simplex. Podczas analizy naprężeń można wybrać różne teorie (Tresca lub von Mises).
SHAPE-THIN przeprowadza klasyfikację przekroju zgodnie z EN 1993-1-1 i EN 1999-1-1. W przypadku przekrojów stalowych o przekroju 4, program określa szerokości efektywne dla płyt usztywnionych lub nieusztywnionych, zgodnie z EN 1993-1-1 i EN 1993-1-5. W przypadku przekrojów aluminiowych o przekroju klasy 4, program oblicza grubości efektywne zgodnie z EN 1999-1-1.
Opcjonalnie SHAPE-THIN sprawdza wartości graniczne c/t zgodnie z metodami obliczeniowymi el-el, el-pl lub pl-pl zgodnie z DIN 18800. Przekrój jest klasyfikowany według danej kombinacji sił wewnętrznych.
Wymiarowanie prętów stalowych formowanych na zimno zgodnie z AISI S100-16/CSA S136-16 jest dostępne w RFEM 6. Dostęp do obliczeń można uzyskać, wybierając normy „AISC 360” lub „CSA S16” w rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji stalowych. Następnie dla obliczeń elementów formowanych na zimno automatycznie wybierane jest „AISI S100” lub „CSA S136”.
Do obliczania sprężystego obciążenia wyboczeniowego pręta program RFEM stosuje metodę DSM. Bezpośrednia metoda wytrzymałości oferuje dwa typy rozwiązań, numeryczne (metoda pasm skończonych) i analityczne (specyfikacja). Krzywą charakterystyczną (sygnaturę) FSM i kształty wyboczenia można wyświetlić w oknie dialogowym Przekroje.
- 002090
- Ogólne informacje
- Skręcanie skrępowane (7 stopni swobody) RFEM 6
- Skręcanie skrępowane (7 stopni swobody) RSTAB 9
Obliczenia skręcania skrępowanego można przeprowadzić dla całego układu. Uwzględniasz zatem dodatkową wartość 7 stopnia swobody w obliczeniach pręta. Sztywności połączonych elementów konstrukcyjnych są uwzględniane automatycznie. Oznacza to, że nie ma potrzeby' definiowania równoważnych sztywności sprężystych ani warunków podparcia dla układu odłączanego.
Następnie można wykorzystać siły wewnętrzne z obliczeń ze skręcaniem skrępowanym w rozszerzeniu do obliczeń. W zależności od materiału i wybranej normy należy uwzględnić bimoment wyboczeniowy i drugorzędny moment skręcający. Typowym zastosowaniem jest analiza stateczności według teorii drugiego rzędu z wykorzystaniem imperfekcji w konstrukcjach stalowych.
Czy wiecie, że...? Zastosowanie nie ogranicza się do przekrojów stalowych cienkościennych. Pozwala to na przykład na przeprowadzenie obliczeń idealnego momentu krytycznego dla belek o przekrojach z drewna litego.
- Wyniki wymiarowania połączeń można wprowadzić do protokołu wydruku
- Podczas tworzenia nowego protokołu wydruku należy wybrać elementy dodane z rozszerzenia Połączenia stalowe
- Za pomocą narzędzia 'Drukowanie grafik do protokołu' można wstawić do protokołu grafikę z wynikami połączenia, w tym z panelem sterowania.
- Protokół wydruku zawiera specyfikacje elementów połączenia, parametry obliczeniowe, wyniki i grafiki
W kategorii Fundamenty przegubowe dostępne są cztery różne połączenia z blachą podstawy:
- Prosta podstawa słupa
- Zbieżna podstawa słupa
- Podstawa słupa dla prostokątnych profili zamkniętych
- Podstawa słupa dla okrągłych profili zamkniętych
W kategorii Podparcie dla słupów dostępnych jest pięć różnych układów połączeń dwuteowników:
- Podstawa słupa bez usztywnienia
- Podstawa słupa z żebrami usztywniającymi w środku pasa
- Podstawa słupa z żebrami usztywniającymi po obu stronach słupa
- Podstawa słupa z usztywnieniami ceowymi
- Fundament kielichowy
Wszystkie typy połączeń zawierają płytę podstawy przyspawaną do stalowego słupa. Połączenia za pomocą kotew są zabetonowane w fundamencie. Do wyboru są kotwy typu M12 - M42 o gatunkach stali 4.6 - 10.9. Górna i dolna strona kotew może być wyposażona w zaokrąglone lub kątowe blachy w celu lepszego rozłożenia obciążenia lub zakotwienia. Dodatkowo można zastosować prostokątne lub okrągłe głowice kotwiące z gwintem na końcach pręta.
Materiał i grubość warstwy zaprawy oraz wymiary i materiał podstawy można ustawić dowolnie. Ponadto można zdefiniować zbrojenie brzegowe stopy. Aby zapewnić lepsze przenoszenie sił tnących, na dolnej stronie blachy podstawy można zastosować skos (nakładka).
Siły tnące są przenoszone przez nakładki, kotwy lub tarcie. Poszczególne komponenty można łączyć.
Po wybraniu w pierwszym oknie wprowadzania typu zakotwienia i normy obliczeniowej, w oknie 1.2 należy zdefiniować węzeł, który ma zostać zaimportowany z programu RFEM/RSTAB i w którym ma zostać przeprowadzone wymiarowanie zakotwienia.
Opcjonalnie można ręcznie zdefiniować przekrój i materiał słupa. W kolejnych oknach wprowadzania można zdefiniować parametry punktu bazowego, takie jak np. Obciążenie jest importowane z programu RFEM/RSTAB lub, w przypadku ręcznej definicji połączenia, wprowadzone obciążenia.