Pracujesz z elementami konstrukcyjnymi składającymi się z płyt? W takim przypadku należy przeprowadzić obliczenia na ścinanie z uwzględnieniem wymagań obliczania przebicia, na przykład zgodnie z 6.4, EN 1992-1-1. Oprócz płyt stropowych można w ten sposób wymiarować również płyty fundamentowe.
W konfiguracji stanu granicznego nośności dla wymiarowania betonu można zdefiniować parametry obliczeń przebicia dla wybranych węzłów.
Dzięki oprogramowaniu Dlubal można bezpiecznie i łatwo planować konstrukcje na całym świecie. Wybierz jedną z wielu norm w Danych ogólnych. Można również zdecydować, czy kombinacje mają być tworzone automatycznie.
Dostępne są poniższe normy:
EN 1990
EN 1990 | Drewno
EN 1990 | Mosty drogowe
EN 1990 | Suwnice
EN 1990 | Inżynieria geotechniczna
EN 1990 | Podstawa + drewno
EN 15512
ASCE 7
ASCE 7 | Drewno
ACI 318
IBC
CAN/CSA
NBC
NBC | Drewno
NBR 8681
IS 800
SIA 260
SIA 260 | Drewno
BS 5950
GB 50009
GB 50068
GB 50011
CTE DB-SE
SANS 10160-1
NTC
NTC | Drewno
AS/NZS 1170.0
SP 20.13330:2016
TSC | Stal
W przypadku norm europejskich (EC) dostępne są następujące załączniki krajowe:
W oknie dialogowym "Przypadki obciążeń i kombinacje" istnieje możliwość automatycznego generowania kombinacji obciążeń i wyników po wybraniu odpowiednich reguł kombinacji. W przejrzyście zorganizowanym oknie można na przykład kopiować lub dodawać przypadki obciążeń.
Dodatkowo w tabelach można zarządzać przypadkami i kombinacjami obciążeń.
Biblioteka materiałów zawiera już kanadyjskie typy betonu i stali zbrojeniowej dostępne do przeprowadzenia wymiarowania. Jednak zawsze można zdefiniować materiały dla wymiarowania wg CSA A23.3.
Jednostki wykorzystane dla wymiarowania betonu zbrojonego wg CSA A23.3 dostosowane są dla systemu metrycznego domyślnie.
W ten sposób można wykorzystać wszystkie opcje dostępne w oknie dialogowym 'Edytować przypadki obciążeń i kombinacje', aby ułatwić sobie pracę. Po wybraniu odpowiednich reguł kombinacji można tutaj automatycznie tworzyć kombinacje obciążeń i wyników. W tym przejrzystym oknie dialogowym można np. kopiować, dodawać lub przenumerować przypadki obciążeń.
Dodatkowo należy sprawdzić przypadki i kombinacje obciążeń w tabelach 2.1 - 2.6.
Obliczone naprężenia i osiadania są wyświetlane w oknach wyników. Ponadto istnieje możliwość oceny wyników w sposób graficzny. Grafika przedstawia położenie i układ warstw próbek gruntu w celu wyjaśnienia wyników.
Współczynniki podłoża sprężystego wyświetlane są w końcowym oknie wyników. Możliwa jest również ocena graficzna.
Współczynniki podłoża sprężystego są obliczane nieliniową metodą iteracyjną. Moduł określa współczynniki podłoża sprężystego dla każdego elementu z osobna. Są one zależne od odkształcenia.
Warstwy gruntu definiowane są w przejrzystym oknie wprowadzania danych. Biblioteka z możliwością rozszerzania ułatwia wybór właściwości gruntu.
Sprężystość można zdefiniować za pomocą modułu sztywności lub modułu sprężystości ze współczynnikiem Poissona. Istnieje możliwość zdefiniowania dowolnej liczby warstw gruntu. Warstwy można przydzielić do budynku graficznie lub poprzez wprowadzenie odpowiednich współrzędnych.