Wymiarowanie prętów stalowych formowanych na zimno zgodnie z AISI S100-16/CSA S136-16 jest dostępne w RFEM 6. Dostęp do obliczeń można uzyskać, wybierając normy „AISC 360” lub „CSA S16” w rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji stalowych. Następnie dla obliczeń elementów formowanych na zimno automatycznie wybierane jest „AISI S100” lub „CSA S136”.
Do obliczania sprężystego obciążenia wyboczeniowego pręta program RFEM stosuje metodę DSM. Bezpośrednia metoda wytrzymałości oferuje dwa typy rozwiązań, numeryczne (metoda pasm skończonych) i analityczne (specyfikacja). Krzywą charakterystyczną (sygnaturę) FSM i kształty wyboczenia można wyświetlić w oknie dialogowym Przekroje.
Pracujesz z elementami konstrukcyjnymi składającymi się z płyt? W takim przypadku należy przeprowadzić obliczenia na ścinanie z uwzględnieniem wymagań obliczania przebicia, na przykład zgodnie z 6.4, EN 1992-1-1. Oprócz płyt stropowych można w ten sposób wymiarować również płyty fundamentowe.
W konfiguracji stanu granicznego nośności dla wymiarowania betonu można zdefiniować parametry obliczeń przebicia dla wybranych węzłów.
Dzięki oprogramowaniu Dlubal można bezpiecznie i łatwo planować konstrukcje na całym świecie. Wybierz jedną z wielu norm w Danych ogólnych. Można również zdecydować, czy kombinacje mają być tworzone automatycznie.
Dostępne są poniższe normy:
EN 1990
EN 1990 | Drewno
EN 1990 | Mosty drogowe
EN 1990 | Suwnice
EN 1990 | Inżynieria geotechniczna
EN 1990 | Podstawa + drewno
EN 15512
ASCE 7
ASCE 7 | Drewno
ACI 318
IBC
CAN/CSA
NBC
NBC | Drewno
NBR 8681
IS 800
SIA 260
SIA 260 | Drewno
BS 5950
GB 50009
GB 50068
GB 50011
CTE DB-SE
SANS 10160-1
NTC
NTC | Drewno
AS/NZS 1170.0
SP 20.13330:2016
TSC | Stal
W przypadku norm europejskich (EC) dostępne są następujące załączniki krajowe:
W oknie dialogowym "Przypadki obciążeń i kombinacje" istnieje możliwość automatycznego generowania kombinacji obciążeń i wyników po wybraniu odpowiednich reguł kombinacji. W przejrzyście zorganizowanym oknie można na przykład kopiować lub dodawać przypadki obciążeń.
Dodatkowo w tabelach można zarządzać przypadkami i kombinacjami obciążeń.
Biblioteka materiałów zawiera już kanadyjskie typy betonu i stali zbrojeniowej dostępne do przeprowadzenia wymiarowania. Jednak zawsze można zdefiniować materiały dla wymiarowania wg CSA A23.3.
Jednostki wykorzystane dla wymiarowania betonu zbrojonego wg CSA A23.3 dostosowane są dla systemu metrycznego domyślnie.
W ten sposób można wykorzystać wszystkie opcje dostępne w oknie dialogowym 'Edytować przypadki obciążeń i kombinacje', aby ułatwić sobie pracę. Po wybraniu odpowiednich reguł kombinacji można tutaj automatycznie tworzyć kombinacje obciążeń i wyników. W tym przejrzystym oknie dialogowym można np. kopiować, dodawać lub przenumerować przypadki obciążeń.
Dodatkowo należy sprawdzić przypadki i kombinacje obciążeń w tabelach 2.1 - 2.6.
Dane dotyczące materiału, obciążeń i kombinacji obciążeń muszą zostać wprowadzone w programie RFEM/RSTAB zgodnie z założeniami obliczeniowymi opisanymi w CSA S16. Biblioteka programu RFEM/RSTAB zawiera już odpowiednie materiały dla tej normy.
RFEM/RSTAB automatycznie tworzy odpowiednie kombinacje obciążeń zgodne z kanadyjską normą. Wszystkie kombinacje można jednak utworzyć również ręcznie w programie RFEM/RSTAB. W module RF-/STEEL CSA wybiera się najpierw pręty i zbiory prętów, które mają zostać obliczone, a także przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń i kombinacje wyników.
W dalszych krokach można dostosować wstępnie zdefiniowane ustawienia dla bocznych podpór pośrednich i długości efektywnych. W przypadku prętów ciągłych można zdefiniować indywidualne warunki podparcia i mimośrody każdego węzła pośredniego pojedynczych prętów. Specjalne narzędzie MES określa następnie obciążenia krytyczne i momenty wymagane do analizy stateczności w takich sytuacjach.
Wymiarowanie prętów i zbiorów prętów dla rozciągania, ściskania, zginania, ścinania, kombinacji sił wewnętrznych i skręcania
Analiza stateczności przy wyboczeniu, wyboczeniu skrętnym i giętno-skrętnym
Automatyczne określanie krytycznych obciążeń wyboczeniowych i krytycznych momentów wyboczeniowych dla ogólnych obciążeń i warunków podparcia za pomocą specjalnego programu MES (analizy wartości własnych) zintegrowanego w module
Alternatywne obliczenia analityczne krytycznego momentu wyboczeniowego dla sytuacji standardowych
Możliwość zastosowania oddzielnych podpór bocznych do belek i prętów ciągłych
Automatyczna klasyfikacja przekroju
Obliczenia w stanie granicznym użytkowalności (ugięcie)
Optymalizacja przekroju
Szeroki wybór dostępnych przekrojów, takich jak dwuteowniki walcowane; ceowniki; teowniki; kątowniki; profile zamknięte prostokątne i okrągłe; pręty okrągłe; przekroje symetryczne i niesymetryczne, parametryczne przekroje dwuteowe, teowe, kątowniki; podwójne kątowniki
Przejrzyście rozmieszczone okna wprowadzania i wyników
Szczegółowa dokumentacja wyników wraz z odniesieniami do równań obliczeniowych z zastosowanej normy
Różne opcje filtrowania i sortowania wyników, w tym wyświetlanie wyników według prętów, przekrojów, położenia x lub przypadków obciążenia, kombinacji obciążeń i kombinacji wyników
Tabele wyników dla smukłości prętów i głównych sił wewnętrznych
Pierwsze okno wyników pokazuje maksymalne stopnie wykorzystania wraz z odpowiednim wykorzystaniem dla każdego obliczanego przypadku obciążenia (kombinacji obciążeń/kombinacji wyników).
Kolejne tabele pokazują wszystkie szczegółowe wyniki posegregowane według określonych kryteriów w rozwijanych elementach menu. Oprócz tego można wyświetlać wszystkie wyniki pośrednie dla każdego miejsca wzdłuż długości pręta. W ten sposób można łatwo prześledzić, jak w module zostały przeprowadzone poszczególne obliczenia.
Pełne dane modułu stanowią część protokołu wydruku programu RFEM/RSTAB. Użytkownik może dostosować zawartość protokołu i żądany zakres wyników dla poszczególnych warunków projektowych.
Obliczone naprężenia i osiadania są wyświetlane w oknach wyników. Ponadto istnieje możliwość oceny wyników w sposób graficzny. Grafika przedstawia położenie i układ warstw próbek gruntu w celu wyjaśnienia wyników.
Współczynniki podłoża sprężystego wyświetlane są w końcowym oknie wyników. Możliwa jest również ocena graficzna.
Współczynniki podłoża sprężystego są obliczane nieliniową metodą iteracyjną. Moduł określa współczynniki podłoża sprężystego dla każdego elementu z osobna. Są one zależne od odkształcenia.
Warstwy gruntu definiowane są w przejrzystym oknie wprowadzania danych. Biblioteka z możliwością rozszerzania ułatwia wybór właściwości gruntu.
Sprężystość można zdefiniować za pomocą modułu sztywności lub modułu sprężystości ze współczynnikiem Poissona. Istnieje możliwość zdefiniowania dowolnej liczby warstw gruntu. Warstwy można przydzielić do budynku graficznie lub poprzez wprowadzenie odpowiednich współrzędnych.