Konstrukce se skládá z prostého nosníku s I-profilem. Osové pootočení φx je na obou koncích omezeno, průřez je však bez možnosti deplanace (vidlicová podpora). Nosník má počáteční imperfekci ve směru Y definovanou jako parabolickou křivku s maximálním posunem 30 mm uprostřed. Uprostřed horní pásnice I-profilu působí rovnoměrné zatížení. Problém je popsán pomocí následující sady parametrů. Verifikační příklad vychází z příkladu, který představili Gensichen a Lumpe.
V tomto příkladu porovnáváme vzpěrné délky a součinitel kritického zatížení, které lze vypočítat v programu RFEM 6 pomocí addonu Stabilita konstrukce, s ručním výpočtem. Konstrukční systém je tuhý rám se dvěma přídavnými kloubovými sloupy. Tento sloup je zatížen svislými osamělými zatíženími.
V tomto verifikačním příkladu se vypočítají návrhové hodnoty smykových sil na nosnících podle EN 1998-1, 5.4.2.2 a 5.5.2.1 a také návrhové hodnoty únosnosti sloupů v ohybu podle 5.2.3.3(2). ). Systém tvoří železobetonový nosník o dvou polích s rozpětím 5,50 m. Nosník je součástí rámového systému. Získané výsledky se porovnají s výsledky v [1].
Sadnutí tuhého čtvercového základu na jezerním jílu [1] se spočítá v programu RFEM. Vymodelována je čtvrtina základu. Šířka základů je 75,0 m na obou stranách. Pro generování výsledků se používají fáze výstavby.
Stanoví se přípustná pevnost v osovém tlaku kloubového nosníku o délce 2,8 m různých průřezů ze slitiny 6061-T6 a bočně vetknutého proti vybočení okolo nejslabší osy podle Aluminum Design Manual 2020.
Válec z pružně plastické zeminy se podrobí tříosým zkušebním podmínkám. Cílem je stanovit mezní svislé napětí pro porušení smykovým napětím při zanedbání vlastní tíhy. Uvažuje se počáteční hydrostatické napětí 100 kPa.