Poniższy rysunek przedstawia specyficzne ustawienia analizy statycznej, które pojawiają się przy wyborze typu odwzorowania gruntu Metoda modułu sztywności 2D (półprzestrzeń sprężysta) w RFEM 6. Tutaj można zmienić liczbę iteracji oraz zbieżność dla iteracyjnego określenia parametrów podłoża. Dalsze informacje na temat podstaw teoretycznych tej metody są przedstawione pod Metoda modułu sztywności 2D (półprzestrzeń sprężysta).
Maksymalna liczba iteracji
To pole wejściowe kontroluje maksymalną liczbę iteracji, które mają zostać przeprowadzone w celu określenia parametrów podłoża. Zwiększenie tej liczby może prowadzić do pomyślnego obliczenia analizy niezbiegającej się.
Dokładność kryteriów zbieżności
Przez zmianę wartości w tym polu wejściowym można wpływać na dokładność obliczeń. W odniesieniu bezpośrednim do metody modułu sztywności, określa, jak dokładnie muszą być zgodne pola naprężeń podłoża pomiędzy dwiema iteracjami, aby zostały uznane za pomyślne. Niższy współczynnik prowadzi tutaj do zwiększonej dokładności.