Dla prętów, stosując analizę wartości własnych (zobacz Typ der Stabilitätsanalyse), otrzymasz dla każdej wartości własnej następujące wyniki:
Obciążenie krytyczne Ncr
… odpowiada działającej osiowej sile ściskającej z analizy statycznej, pomnożonej przez (globalny) współczynnik obciążenia krytycznego. Do obliczeń przyjmuje się średnią, a nie maksymalną siłę normalną w pręcie. Wyniki muszą być odpowiednio sklasyfikowane, szczególnie w przypadku niepodzielnych prętów z przeskokowym rozkładem siły normalnej.
Długość wyboczeniowa Lcr
… obliczana jest z obciążenia krytycznego Ncr, zakładając idealny pręt ściskany, przegubowo podparty z obu stron (przypadek Eulera II):
Współczynnik długości wyboczeniowej kcr
… odnosi długość wyboczeniową pręta Lcr do rzeczywistej długości pręta L:
Modalny współczynnik istotności MRF
… opisuje istotność pręta dla pojawienia się określonej postaci własnej i dostarcza wskazówek do rozróżnienia między postaciami globalnymi a lokalnymi.
Więcej informacji o używaniu MRF znajdziesz w naszej Bazie wiedzy.
Sekcja obrazów Grupowanie wyników: