Oprócz opracowania formy kluczowym procesem jest produkcja lub przygotowanie elementów do montażu na placu budowy. Tutaj inżynier zostaje krawcem. Ogromnym zadaniem jest pokazanie całej powierzchni podwójnie zakrzywionej powłoki membranowej pod danym naprężeniem, z wielu małych płaskich wzorów cięcia. Stopień trudności tego zadania staje się widoczny, gdy spróbujemy utworzyć rozwinięcie dla połowy pomarańczy w modelu myślowym. Ze względu na promieniową i styczną krzywiznę powłoki membranowej, pół pomarańczowa nie może zostać zmontowana z części płaskiej. Pomaga tylko rozkład na przekroje płaskie.
Oprócz opracowania rzeczywistego wzoru cięcia, rozkład ten jest bardzo wymagający. W trakcie montażu linie cięcia powinny być tak dobrane, aby każda część miała jak najbardziej jednorodny stan naprężenia na powierzchni w geometrii 3D, a tym samym uniknąć nierównomiernego naddatku na wydłużenie podczas procesu spłaszczania. Im mniejsza liczba podjednostek, tym bardziej równomierny staje się rozkład naprężeń wstępnych i tolerancja odkształceń. Ta procedura wymaga swobodnego ustawienia linii cięcia dla podjednostek, niezależnie od początkowych wpisów i globalnej geometrii membrany. Podczas umieszczania linii cięcia dla jednostek powierzchniowych należy uwzględnić następujące aspekty:
- Stan homogeniczny naprężenia wstępnego w geometrii 3D
- Jednorodny naddatek na odkształcenie w wyniku spłaszczenia
- Ogranicz szerokość rolek półproduktów
- Materiał ortotropia
- Śledzenie spoiny
- Architektura
- Uszkodzenie półproduktu na skutek zbyt dużych segmentów
- Montaż
Po spłaszczeniu segmentowany element częściowy 3D tworzy żądany pojedynczy komponent do złożenia. W procesie spłaszczania należy uwzględnić następujące aspekty:
- Materiał ortotropia
- Kompensacja/relaksacja powierzchni i krawędzi
- Dopłaty na krawędziach
- równe długości graniczne pomiędzy sąsiednimi elementami
Oba etapy definiowania układu linii cięcia, a następnie spłaszczania powierzchni częściowych, są w praktyce nazywane cięciem.
Oprócz opracowania wzoru cięcia dla obwiedni membrany, dostępny jest również montaż elementów kablowych. We wspomnianym powyżej procesie znajdowania kształtu szuka się geometrii, która równoważy zadane napięcie powierzchniowe membrany z określoną siłą kabla lub siłą wynikową określonego ugięcia kabla z reakcjami krawędzi. Dzięki temu algorytmowi powstaje nowa geometria z przyłożonymi siłami.
Nie można zatem wyprowadzać długości kabla do produkcji z czystej geometrii znalezionej w postaci, lecz wynika ona ze znalezionej geometrii pomniejszonej o przedłużenie kabla z działającej naprężenia wstępnego.
Gdzie
A jest polem przekroju
E jest modułem sprężystości
N ... siła kabla
