Informacje ogólne
Układ konstrukcyjny należy zaprojektować w taki sposób, aby spełniał wymogi użytkowalności oraz aby był odporny na możliwe oddziaływania i wpływy, które mogą mieć miejsce zarówno w trakcie jak i po okresie użytkowania. W związku z tym oddziaływania są klasyfikowane według ich zmienności w czasie w następujący sposób:
- Oddziaływania stałe (na przykład ciężar własny)
- Oddziaływania zmienne (na przykład obciążenia ruchome, obciążenia śniegiem i wiatrem)
- Oddziaływania wyjątkowe (na przykład wybuch lub uderzenie pojazdu)
Niniejszy artykuł techniczny dotyczy oddziaływania wyjątkowego: eksplozji. Oddziaływanie wyjątkowe jest bardzo krótkotrwałe a jego wystąpienie jest mało prawdopodobne, może jednak mieć znaczące konsekwencje dla stateczności konstrukcji.
„Eksplozja” to nagle pojawiająca się, niezwykle szybka „reakcja utleniania lub rozkładu, podczas której następuje nagły wzrost temperatury i ciśnienia. Prowadzi to do nagłego powiększenia objętości gazów i uwolnienia dużych ilości energii w małej przestrzeni (...) Nagłe zwiększenie objętości powoduje eksplozję, którą można opisać jako idealną eksplozję (pochodzącą z jednego źródła punktowego) za pomocą modelu fali uderzeniowej." [1] Oprócz obciążenia powietrzem , wybuch ma inne skutki w postaci wysokiej temperatury i rozrzutu (odłamki, odłamki). W tym artykule, obciążenie w wyniku zdalnej detonacji jest przedstawione wyłącznie jako oddziaływanie fali uderzeniowej na konstrukcję, bez uwzględnienia innych skutków wybuchu.
Obciążenie falą uderzeniową w wyniku zdalnej detonacji
Die Luftstoßbelastung kann schematisch als Druck-Zeit-Verlauf (aus [2] dargestellt werden.
Przemieszczający się swobodnie podmuch fali uderzeniowej powietrza uderza w konstrukcję w sposób nagły z określonym szczytowym nadciśnieniem. Krzywa obejmuje okres działania nadciśnienia na konstrukcję, aż do osiągnięcia czasu td. Następnie pojawia się okres działania podciśnienia, aż do momentu osiągnięcia ciśnienia atmosferycznego otoczenia. Ten wykładniczy przebieg ciśnień w czasie jest często upraszczany do obszaru działania nadciśnienia. Hierbei kann eine virtuelle Zeit t~d (t~d < td) berechnet werden, die den Ansatz linearisiert mit betragsmäßig gleichem Impuls beschreibt, die Unterdruckphase jedoch komplett vernachlässigt.
Istotnymi danymi wejściowymi do obliczeń są odległość konstrukcji od środka wybuchu R oraz masa materiału wybuchowego, będąca odpowiednikiem trotylu MTNT. Die nachfolgend genannten Formeln beziehen sich auf das in [2] entwickelte Belastungsmodell. Skalowana odległość Z jest określana na podstawie obu wartości wejściowych R i MTNT.
|
Z |
Przejście skali [m/kg1/3] dla Z > 2,8 |
|
R |
Odległość od centrum wybuchu [m] |
|
MTNT |
Masa równoważnika TNT [kg] |
Poniżej wyznaczono maksymalne szczytowe nadciśnienie, dodatni impuls właściwy i współczynnik kształtu. Współczynnik kształtu ma znaczny wpływ na wyrażanie opisujące krzywą w przedziale czasowym podciśnienia.
|
p10 |
Maksymalne nadciśnienie szczytowe z eksplozji odległej (Kinney & Graham) [kPa] |
|
p0 |
Ciśnienie powietrza w normalnych warunkach (101,3 [kPa]) |
|
Z |
Odległość skalowana [m/kg1/3] |
|
i+ |
Dodatni impuls i speszyficzny [kPa ms] |
|
R |
Odległość do centrum wybuchu [m] |
|
Z |
Skalowana odległość [m/kg1/3] dla Z > 2,8 |
|
α |
Współczynnik kształtu |
|
Z |
Skalowana odległość [m/kg1/3]] dla 0,1 < Z < 30 |
W kolejnym kroku można obliczyć czas trwania nadciśnienia td oraz umowny czas trwania nadciśnienia t ~d.
|
td |
Czas trwania działania dodatniego ciśnienia |
|
i+ |
Dodatni, charakterystyczny impuls [kPa ms] |
|
p10 |
Maksymalne nadciśnienie na froncie wybuchu zdetonowanego w oddali (Kinney & Graham) [kPa] |
|
α |
Współczynnik kształtu |
|
e |
Liczba Eulera |
|
t~d |
Wirtualny czas działania dodatniego ciśnienia |
|
i+ |
Dodatni, specyficzny impuls [kPa ms] |
|
p10 |
Maksymalne przeciążenie szczytowe spowodowane eksplozją zewnętrzną (Kinney & Graham) [kPa] |
Aby wyznaczyć odbitą krzywą ciśnienie-czas, określany jest współczynnik odbicia dla okresu nadciśnienia cr oraz współczynnik odbicia dla okresu podciśnienia c -r. Zakłada się, że powierzchnia odbicia jest nieskończenie prostopadła. Für Details zu den Werten wird auf [2] verwiesen.
|
cr |
Współczynnik refleksji nadciśnienia |
|
p10 |
Maksymalne nadciśnienie szczytowe wyniesionej eksplozji (Kinney & Graham) [kPa] |
|
p0 |
Ciśnienie powietrza otoczenia w warunkach normalnych (101,3 [kPa]) |
|
cr- |
Współczynnik przejącia obciążenia ciśnieniem |
|
Z |
Skalowana odległość [m/kg1/3] dla Z > 0,5 |
Na podstawie wszystkich wyznaczonych wartości można odwzorować obciążenie podmuchem w RF-DYNAM Pro Vibrations za pomocą następującego modelu dla całej odbitej krzywej ciśnienie-czas
|
pr0(t) |
Model obciążenia dla pełnego rozkładu ciśnienia wynikającego z odbicia w funkcji czasu |
|
cr |
Współczynnik odbicia nadciśnienia |
|
p10 |
Maksymalne szczytowe nadciśnienie zdalnego wybuchu (Kinney & Graham) [kPa] |
|
φ(t) |
Funkcja obciążenia (stała/liniowa/wykładnicza) |
|
td |
Czas działania dodatniego ciśnienia |
|
cr- |
Współczynnik odbicia ssania |
Oraz przez dowolne wybrane funkcje obciążeń jako wykresy czasowe:
|
p1(t) |
Funkcja obciążenia stałego impulsu |
|
p2(t) |
Funkcja obciążenia liniowego pędu |
|
p3(t) |
Funkcja obciążenia liniowego pędu z wirtualnym czasem |
|
p4(t) |
Funkcja obciążeniowa wykładnicza (metoda Friedlandera) |
|
t~d |
Wirtualny czas działania dodatniego ciśnienia |
|
td |
Czas oddziaływania ciśnienia dodatniego |
|
e |
Liczba Eulera |
|
α |
Współczynnik kształtu |
|
pr0 |
Całkowity odzwierciedlony przebieg ciśnienia w funkcji czasu |
Wprowadzanie danych wejściowych w RF -DYNAM Pro - Forced Vibrations
W module dodatkowym funkcje obciążenia można wprowadzać w postaci wykresów czasowych. Wykresy czasowe można definiować jako przejściowe, okresowe lub bezpośrednio jako wyrażenie funkcji. Wzbudzają one konstrukcję w określonym miejscu. Położenie obciążenia jest definiowane w przypadkach obciążenia statycznego. Można tu wprowadzić prawie każdy typ obciążenia. Przypadki obciążeń statycznych są połączone z wykresami czasowymi. Dzieje się tak w przypadku obciążeń dynamicznych. Mnożnik k służy do określenia końcowej wielkości amplitudy siły wzbudzającej.
Do poniższych obliczeń wybrano zdalną eksplozję o masie równoważnej materiałów wybuchowych M TNT = 1 kg i w odległości R = 10 m. W przypadku używania sparametryzowanego wprowadzania danych wynikają z tego następujące wartości.
Na liście parametrów zdefiniowanych w pliku modelu programu RFEM zmienne są tylko wartości dla R oraz MTNT. Insofern diese im Wertebereiche für den skalierten Abstand von 5 < Z < 30 liegen, kann das in [2] vorgestellte Berechnungsmodell verwendet werden.
Po obliczeniu wartości na liście parametrów, wprowadzono dane dla czterech wyświetlanych poniżej wykresów czasowych w module dodatkowym DYNAM. Podobnie jak w przypadku wielu programów numerycznych, ciśnienie nie jest przykładane bezpośrednio w chwili t = 0 s, ale w naszym przykładzie w chwili t = 0,01 s. Aby odwzorować żądane funkcje obciążenia, przydatne jest tu użycie zagnieżdżonych funkcji typu „if”.
Aby porównać cztery funkcje w jednym pliku, analizowane są cztery identyczne konstrukcje w przypadku obciążenia dynamicznego. Do każdego układu konstrukcyjnego przypisany jest przypadek obciążenia z siłą działającą na powierzchnię czołową z wartością 1 kN/m². Ponadto do każdego budynku przypisany jest inny wykres czasowy, a tym samym inna funkcja obciążenia.
Na koniec wprowadzane jest tłumienie Rayleigha dla budynków, które można określić na podstawie dwóch dominujących postaci drgań własnych w rozpatrywanym kierunku.
Wyniki
Po obliczeniu i określeniu wyników można porównać w pliku cztery funkcje obciążenia i ich wpływ na konstrukcje. W tym artykule porównano tylko krótkotrwałe przyspieszenie i przemieszczenie w globalnym kierunku X. Wyniki można analizować za pomocą graficznego interfejsu użytkownika w nawigatorze Wyników. W tym miejscu można wyświetlić różne wartości wyników dla obliczonych przedziałów czasowych. Dodatkowo, po przeanalizowaniu przypadku obciążenia dynamicznego, można uzyskać dostęp do wykresu przebiegu czasowego gdzie możliwe jest wyświetlenie, a także porównanie wybranych wartości w punktach. Analizowane są tutaj wartości w środku powierzchni czołowych.
Zgodnie z oczekiwaniami, zastosowanie wykresu stałego pędu p1 (t) skutkuje największymi wartościami. Dwie zlinearyzowane krzywe p2 (t) i p3 (t) są bardzo podobne, a wartości p2 (t)> p3 (t) są zgodne z oczekiwaniami. Finalnie przebieg p4 (t) pokazuje, że nie można pominąć okresu podciśnienia oraz, że na konstrukcję oddziałują większe wartości w porównaniu ze zwykłym, zlinearyzowanym podejściem dla p3 (t).
Uwagi końcowe
Odwzorowanie rzeczywistej krzywej ciśnienia w czasie zdalnej detonacji za pomocą wykresów czasowych w RF-DYNAM Pro- Forced Vibrations jest skutecznym sposobem na określenie wpływu nadciśnienia i podciśnienia fali uderzeniowej na konstrukcję. Parametryzacja modelu pozwala na przedstawienie i porównanie różnych scenariuszy wybuchu poprzez dostosowanie R i MTNT.