Istnieje możliwość wymiarowania powierzchni z uwagi na warunki pożarowe przy użyciu metody zredukowanego przekroju. Redukcja jest stosowana na grubości powierzchni. Kontrolę obliczeń można przeprowadzić dla wszystkich materiałów drewnianych, które są dopuszczone dla obliczeń.
W przypadku drewna klejonego krzyżowo, w zależności od rodzaju kleju, można wybrać, czy możliwe jest odpadanie poszczególnych zwęglonych części warstwy, a tym samym, czy można spodziewać się zwiększonego zwęglenia w niektórych obszarach warstwy.
W rozszerzeniu Połączenia stalowe istnieje możliwość łączenia profili zamkniętych o okrągłym przekroju za pomocą spoin.
Profile okrągłe można łączyć ze sobą lub z płaskimi elementami konstrukcyjnymi. Spoiną można również łączyć pachwiny przekrojów znormalizowanych i cienkościennych.
Przejdź do filmuW rozszerzeniu Połączenia stalowe można klasyfikować sztywności połączeń.
Oprócz sztywności początkowej w tabeli wyświetlane są również wartości graniczne dla połączeń przegubowych i sztywnych dla wybranych sił wewnętrznych N, My i/lub Mz. Uzyskana klasyfikacja jest następnie wyświetlana w tabeli jako „przegubowa”, „półsztywna” i „sztywna”.
Przejdź do filmuW rozszerzeniu „Połączenia stalowe” można uwzględnić naprężenie wstępne śrub w obliczeniach dla wszystkich komponentów. Sprężenie można łatwo aktywować za pomocą pola wyboru w parametrach śruby i ma ono wpływ zarówno na analizę naprężeniowo-odkształceniową, jak i na analizę sztywności.
Śruby sprężone to specjalne śruby stosowane w konstrukcjach stalowych w celu wygenerowania dużej siły zaciskowej między połączonymi elementami konstrukcyjnymi. Ta siła docisku powoduje tarcie między elementami konstrukcyjnymi, co umożliwia przenoszenie sił.
Funkcjonalność
Śruby sprężane są dokręcane z określonym momentem, co powoduje ich rozciąganie i powstawanie siły rozciągającej. Ta siła rozciągająca jest przenoszona na połączone elementy i prowadzi do powstania dużej siły mocującej. Siła zaciskowa zapobiega poluzowaniu połączenia i zapewnia niezawodne przenoszenie siły.
Zalety
- Wysoka nośność: Śruby wstępnie rozciągane mogą przenosić duże siły.
- Niskie odkształcenie: Minimalizują odkształcenie połączenia.
- Wytrzymałość zmęczeniowa: Są odporne na zmęczenie.
- Łatwość montażu: Są one stosunkowo łatwe w montażu i demontażu.
Analiza i wymiarowanie
Obliczenia śrub sprężanych są przeprowadzane w RFEM z wykorzystaniem modelu analitycznego ES wygenerowanego przez rozszerzenie "Połączenia stalowe". Uwzględnia ona siłę zwarcia, tarcie między elementami konstrukcyjnymi, wytrzymałość śrub na ścinanie oraz nośność elementów konstrukcyjnych. Wymiarowanie odbywa się zgodnie z DIN EN 1993-1-8 (Eurokod 3) lub amerykańską normą ANSI/AISC 360-16. Utworzony model analityczny wraz z wynikami można zapisać i wykorzystać jako niezależny model w programie RFEM.
Sztywność początkowa Sj,ini jest parametrem decydującym o ocenie, czy połączenie można scharakteryzować jako sztywne, niesztywne czy przegubowe.
W rozszerzeniu „Połączenia stalowe” można obliczyć początkowe sztywności Sj,ini zgodnie z Eurokodem (EN 1993-1-8 sekcja 5.2.2) i AISC (AISC 360-16 Cl. E3.4) w odniesieniu do sił wewnętrznych N, My i/lub Mz.
Opcjonalne automatyczne przenoszenie sztywności początkowych umożliwia bezpośrednie przenoszenie sztywności przegubowych na końcach prętów w programie RFEM. Następnie cała konstrukcja jest ponownie obliczana, a wynikające z niej siły wewnętrzne są automatycznie uwzględniane jako obciążenia w obliczeniach i wymiarowaniu modeli połączeń.
Ten zautomatyzowany proces iteracji eliminuje konieczność ręcznego eksportu i importu danych, zmniejszając ilość pracy i minimalizując potencjalne źródła błędów.
Film wyjaśniający: Obliczanie sztywności początkowej Sj,iniWymiarowanie prętów stalowych formowanych na zimno zgodnie z AISI S100-16/CSA S136-16 jest dostępne w RFEM 6. Dostęp do obliczeń można uzyskać, wybierając normy „AISC 360” lub „CSA S16” w rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji stalowych. Następnie dla obliczeń elementów formowanych na zimno automatycznie wybierane jest „AISI S100” lub „CSA S136”.
Do obliczania sprężystego obciążenia wyboczeniowego pręta program RFEM stosuje metodę DSM. Bezpośrednia metoda wytrzymałości oferuje dwa typy rozwiązań, numeryczne (metoda pasm skończonych) i analityczne (specyfikacja). Krzywą charakterystyczną (sygnaturę) FSM i kształty wyboczenia można wyświetlić w oknie dialogowym Przekroje.
Rozszerzenie Połączenia stalowe umożliwia wymiarowanie połączeń prętów o złożonych przekrojach. Ponadto można przeprowadzać obliczenia połączeń dla prawie wszystkich przekrojów cienkościennych z biblioteki programu RFEM.
Przejdź do filmuW rozszerzeniu Połączenia stalowe można wymiarować połączenia zgodnie z amerykańską normą ANSI/AISC 360-16. Zintegrowane zostały następujące metody obliczeń:
- Obliczenia współczynnika obciążenia i odporności (LRFD)
- Projektowanie dopuszczalnych naprężeń (ASD)
Nowe przekroje stalowe zgodnie z najnowszą instrukcją CISC (12 wydanie) są dostępne w programie RFEM 6. Przekroje są wymienione w bibliotece Znormalizowane. W filtrze należy wybrać region „Kanada”, a normę „CISC 12”. Alternatywnie nazwę przekroju można wprowadzić bezpośrednio w polu wyszukiwania znajdującym się w dolnej części okna dialogowego.
Pracujesz z elementami konstrukcyjnymi składającymi się z płyt? W takim przypadku należy przeprowadzić obliczenia na ścinanie z uwzględnieniem wymagań obliczania przebicia, na przykład zgodnie z 6.4, EN 1992-1-1. Oprócz płyt stropowych można w ten sposób wymiarować również płyty fundamentowe.
W konfiguracji stanu granicznego nośności dla wymiarowania betonu można zdefiniować parametry obliczeń przebicia dla wybranych węzłów.
- Szeroki wybór przekrojów, takich jak przekroje prostokątne, kwadratowe, teowe, okrągłe, złożone, nieregularne przekroje parametryczne i wiele innych (przydatność do obliczeń zależy od wybranej normy)
- Wymiarowanie drewna klejonego krzyżowo (CLT)
- Wymiarowanie materiałów drewnopochodnych i drewna klejonego warstwowo zgodnie z EC 5
- Wymiarowanie prętów o zmiennym przekroju (metoda zgodna z normą)
- Możliwe jest dostosowanie istotnych współczynników obliczeniowych i parametrów normowych
- Elastyczność dzięki szczegółowym opcjom ustawień dla podstawy i zakresu obliczeń
- Szybkie i przejrzyste wyświetlanie wyników dla globalnej oceny ich rozkładu na konstrukcji po zakończeniu obliczeń
- Szczegółowe wyniki obliczeń i niezbędne wzory (jasna i łatwa do zweryfikowania ścieżka wyników)
- Przejrzyste zestawienie wyników w formie numerycznej w stosownych oknach oraz możliwość ich graficznego przedstawienia na konstrukcji
- Integracja wyników z protokołem wydruku programu RFEM/RSTAB
- Dowolna definicja czasu zwęglania
- W przypadku konstrukcji powierzchniowych (drewno klejone krzyżowo) można obliczyć z przyczepnością lub bez
- Bezpłatna, zdefiniowana przez użytkownika specyfikacja parametrów pożaru
- Uwzględnienie różnych długości efektywnych do obliczania odporności ogniowej
- Opcjonalne obliczenia dla 'ściskania w poprzek włókien'
- Zintegrowane z RFEM/RSTAB graficzne wyświetlanie wyników, np. B. Stopień wykorzystania
- Pełna integracja wyników z protokołem wydruku programu RFEM/RSTAB
Czy do określenia współczynnika obciążenia krytycznego w ramach analizy stateczności użyto solwera wartości własnych rozszerzenia? W takim przypadku można wyświetlić decydujący kształt drgań własnych projektowanego obiektu. W tym miejscu dostępny jest solwer wartości własnych do analizy zwichrzenia, w zależności od zastosowanej normy obliczeniowej.
Jeśli projekt się powiedzie, nadejdzie czas. Ponieważ program wykonuje za Ciebie wiele procesów. Przeprowadzone kontrole obliczeń są na przykład wyświetlane w tabeli. Tutaj wyświetlane są wszystkie szczegóły wyników. Dzięki przejrzyście przedstawionym wzorom obliczeniowym wyniki są bezproblemowe i zrozumiałe. Nie ma tu efektu "czarnej skrzynki".
Obliczenia są przeprowadzane we wszystkich decydujących miejscach prętów i przedstawiane graficznie w postaci wykresu wyników. Ponadto w wynikach dostępne są szczegółowe grafiki, takie jak rozkład naprężeń w przekroju lub decydujący kształt postaci drgań.
Wszystkie dane wejściowe i wyniki są częścią protokołu wydruku programu RFEM/RSTAB. Zawartość protokołu i jego zakres można wybrać specjalnie dla poszczególnych warunków projektowych.
- Uwzględnienie 7 lokalnych kierunków deformacji (ux , uy, uz, φx, φy, φz, ω ) lub 8 sił wewnętrznych (N , Vu, Vv, Mt, pri, Mt, s, Mu, Mv, Mω ) przy obliczaniu elementów prętowych
- Możliwość stosowania w połączeniu z analizą statyczno-wytrzymałościową według teorii II rzędu, i analiza dużych deformacji (można również uwzględnić imperfekcje)
- W połączeniu z rozszerzeniem Analiza stateczności umożliwia definiowanie współczynników obciążenia krytycznego i kształtów drgań dla problemów stateczności, takich jak wyboczenie skrętne i zwichrzenie
- Uwzględnianie blach czołowych i usztywnień poprzecznych jako sprężystości skrępowanej podczas obliczania przekrojów dwuteowych z automatycznym określaniem i wyświetlaniem graficznym sztywności sprężystości deplanacyjnej
- Graficzne przedstawienie deplanacji przekroju prętów w stanie odkształcenia
- Pełna integracja z RFEM i RSTAB
Obliczenia skręcania skrępowanego można przeprowadzić dla całego układu. Uwzględniasz zatem dodatkową wartość 7 stopnia swobody w obliczeniach pręta. Sztywności połączonych elementów konstrukcyjnych są uwzględniane automatycznie. Oznacza to, że nie ma potrzeby' definiowania równoważnych sztywności sprężystych ani warunków podparcia dla układu odłączanego.
Następnie można wykorzystać siły wewnętrzne z obliczeń ze skręcaniem skrępowanym w rozszerzeniu do obliczeń. W zależności od materiału i wybranej normy należy uwzględnić bimoment wyboczeniowy i drugorzędny moment skręcający. Typowym zastosowaniem jest analiza stateczności według teorii drugiego rzędu z wykorzystaniem imperfekcji w konstrukcjach stalowych.
Czy wiecie, że...? Zastosowanie nie ogranicza się do przekrojów stalowych cienkościennych. Pozwala to na przykład na przeprowadzenie obliczeń idealnego momentu krytycznego dla belek o przekrojach z drewna litego.
- Funkcję skręcania skrępowanego można aktywować lub dezaktywować w zakładce Rozszerzenia w Danych podstawowych modelu.
- Po aktywowaniu rozszerzenia interfejs użytkownika w programie RFEM zostaje rozszerzony o nowe wpisy w nawigatorze, tabelach i oknach dialogowych.
Czy chcesz, aby Twoje konstrukcje pozostały pionowe nawet podczas wiatru i śniegu? W takim razie skorzystaj z generatorów obciążeń dla konstrukcji płytowych i ramowych. Teraz można generować obciążenia wiatrem zgodnie z EN 1991‑1-4 oraz obciążenia śniegiem zgodnie z EN 1991‑1‑3 (a także innymi normami międzynarodowymi). Przypadki obciążeń są generowane w zależności od kształtu dachu.
Obciążenia wiatrem również nie stanowią problemu w obliczeniach. Obciążenia wiatrem mogą być generowane automatycznie jako obciążenia prętowe lub obciążenia powierzchniowe (RFEM) na następujących elementach konstrukcyjnych:
- Ściany pionowe
- Dachy płaskie
- Dachy jednospadowe
- Dachy dwuspadowe/korytowe
- Ściany pionowe z dachem dwuspadowym
- Ściany pionowe z dachem płaskim/jednospadowym
Dostępne są następujące normy:
-
EN 1991-1-4 (wraz z załącznikami krajowymi)
-
ASCE 7
-
CTE DB-SE-AE
-
GB 50009
Dzięki oprogramowaniu Dlubal można bezpiecznie i łatwo planować konstrukcje na całym świecie. Wybierz jedną z wielu norm w Danych ogólnych. Można również zdecydować, czy kombinacje mają być tworzone automatycznie.
Dostępne są poniższe normy:
-
EN 1990
-
EN 1990 | Drewno
-
EN 1990 | Mosty drogowe
-
EN 1990 | Suwnice
-
EN 1990 | Inżynieria geotechniczna
-
EN 1990 | Podstawa + drewno
-
EN 15512
-
ASCE 7
-
ASCE 7 | Drewno
-
ACI 318
-
IBC
-
CAN/CSA
-
NBC
-
NBC | Drewno
-
NBR 8681
-
IS 800
-
SIA 260
-
SIA 260 | Drewno
-
BS 5950
-
GB 50009
-
GB 50068
-
GB 50011
-
CTE DB-SE
-
SANS 10160-1
-
NTC
-
NTC | Drewno
-
AS/NZS 1170.0
-
SP 20.13330:2016
-
TSC | Stal
W przypadku norm europejskich (EC) dostępne są następujące załączniki krajowe:
-
DIN | 2012-08 (Niemcy)
-
CEN | 2010-04 (Unia Europejska)
-
BDS | 2013-03 (Bułgaria)
-
BS | 2009-06 (Wielka Brytania)
-
ČSN | 2015-05 (Republika Czeska)
-
CYS | 2010-06 (Cypr)
-
DK | 2013-09 (Dania)
-
ELOT | 2009-01 (Grecja)
-
EVS-EN 1990:2002+NA:2002 (Estonia)
-
IS | 2010-04 (Irlandia)
-
LST | 2012-01 (Litwa)
-
LU | 2020-03 (Luksemburg)
-
LVS | 2015-01 (Łotwa)
-
MS | 2010-02 (Malezja)
-
NBN | 2015-05 (Belgia)
-
NEN | 2011-12 (Holandia)
-
NF | 2011-12 (Francja)
-
NP | 2009-12 (Portugalia)
-
NS | 2016-05 (Norwegia)
-
ÖNORM | 2013-03 (Austria)
-
PN | 2010-09 (Polska)
-
SFS | 2010-09 (Finlandia)
-
SIST | 2010-08 (Słowenia)
-
SR | 2006-10 (Rumunia)
-
SS | 2008-06 (Singapur)
-
SS | 2019-01 (Szwecja)
-
STN | 2010-01 (Słowacja)
-
TKP | 2011-11 (Białoruś)
-
UNE | 2010-07 (Hiszpania)
-
UNI | 2010-10 (Włochy)
Czy Twoje konstrukcje również muszą wytrzymać opady śniegu? Za pomocą Kreatora obciążeń śniegiem można generować obciążenia śniegiem jako obciążenia prętowe lub powierzchniowe.
Dostępne są poniższe normy:
-
EN 1991-1-3 (wraz z załącznikami krajowymi)
-
ASCE 7
-
NBC
-
SIA 261
-
CTE DB-SE-AE
-
GB 50009
-
IS 875
W oknie dialogowym "Przypadki obciążeń i kombinacje" istnieje możliwość automatycznego generowania kombinacji obciążeń i wyników po wybraniu odpowiednich reguł kombinacji. W przejrzyście zorganizowanym oknie można na przykład kopiować lub dodawać przypadki obciążeń.
Dodatkowo w tabelach można zarządzać przypadkami i kombinacjami obciążeń.
Dzięki zintegrowanemu rozszerzeniu modułu RF-/STEEL Warping Torsion, możliwe jest przeprowadzenie obliczeń zgodnie z Design Guide 9 w RF-/STEEL AISC.
Obliczenia są przeprowadzane z 7 stopniami swobody zgodnie z teorią skręcania skrępowanego i umożliwiają realistyczne obliczenia stateczności z uwzględnieniem skręcania.
Definiowanie krytycznego momentu wyboczeniowego odbywa się w module RF-/STEEL AISC za pomocą solwera wartości własnych, który umożliwia dokładne określenie krytycznego obciążenia wyboczeniowego.
Solwer wartości własnych pokazuje okno z grafiką wartości własnych, które umożliwia sprawdzenie warunków brzegowych.
W programie STEEL AISC możliwe jest uwzględnienie pośrednich podpór bocznych w dowolnym miejscu. Na przykład, możliwa jest stabilizacja tylko górnej półki.
Ponadto można przypisać boczne podpory pośrednie zdefiniowane przez użytkownika; na przykład pojedyncze sprężyny obrotowe i sprężyny translacyjne w dowolnym miejscu przekroju.
Biblioteka materiałów zawiera już kanadyjskie typy betonu i stali zbrojeniowej dostępne do przeprowadzenia wymiarowania. Jednak zawsze można zdefiniować materiały dla wymiarowania wg CSA A23.3.
Jednostki wykorzystane dla wymiarowania betonu zbrojonego wg CSA A23.3 dostosowane są dla systemu metrycznego domyślnie.
W ten sposób można wykorzystać wszystkie opcje dostępne w oknie dialogowym 'Edytować przypadki obciążeń i kombinacje', aby ułatwić sobie pracę. Po wybraniu odpowiednich reguł kombinacji można tutaj automatycznie tworzyć kombinacje obciążeń i wyników. W tym przejrzystym oknie dialogowym można np. kopiować, dodawać lub przenumerować przypadki obciążeń.
Dodatkowo należy sprawdzić przypadki i kombinacje obciążeń w tabelach 2.1 - 2.6.
Okno dialogowe Dane podstawowe zawiera szeroką gamę norm oraz opcję automatycznego tworzenia kombinacji. Dostępne są poniższe normy:
-
EN 1990:2002
-
EN 1990 + EN 1995:2004 (Drewno)
-
EN 1990 + EN 1991-2; Mosty drogowe
-
EN 1990 + EN 1991-3; Dźwigi
-
EN 1990 + EN 1997
-
wg DIN 1055-100:2001-03
-
DIN 1055-100 + DIN 1052:2004-08 (drewno)
-
DIN 1055-100 + DIN 18008 (Glass)
-
DIN 1052 (uproszczony) (drewno)
-
DIN 18800:1990
-
ASCE 7-10
-
ASCE 7-10 NDS (Drewno)
-
ACI 318-14
-
IBC 2015
-
CAN/CSA S 16.1-94:1994
-
NBCC: 2005
-
NBR 8681
-
IS 800:2007
-
SIA 260:2003
-
SIA 260 + SIA 265:2003 (drewno)
-
BS 5950-1:2000
-
GB 50009-2012
-
CTE DB-SE
W przypadku norm europejskich (EC) dostępne są następujące załączniki krajowe:
-
DIN EN 1990/NA:2009-05 (Niemcy)
-
NBN EN 1990 - ANB: 2005 (Belgia)
-
BDS EN 1990:2003/NA:2008 (Bułgaria)
-
DK EN 1990/NA:2007-07 (Dania)
-
SFS EN 1990/NA:2005 (Finlandia)
-
NF EN 1990/NA:2005/12 (Francja)
-
ELOT EN 1990:2009 (Grecja)
-
UNI EN 1990/NA:2007-07 (Włochy)
-
IS EN 1990:2002 + NA:2010 (Irlandia)
-
LVS EN 1990:2003/NA:2010 (Łotwa)
-
LST EN 1990/NA:2010-11 (Litwa)
-
LU EN 1990/NA:2011-09 (Luksemburg)
-
MS EN 1990:2010 (Malezja)
-
NEN EN 1990/NA:2006 (Holandia)
- NS EN 1990/NA:2008 (Norwegia)
-
ÖNORM EN 1990:2007-02 (Austria)
-
NP EN 1990:2009 (Portugalia)
-
PN EN 1990/NA:2004 (Polska)
-
SR EN 1990/NA:2006-10 (Rumunia)
-
SIST EN 1990: 2004/A1:2005 (Słowenia)
-
SS EN 1990:2008 (Singapur)
-
SS EN 1990/BFS 2010:28 (Szwecja)
-
STN EN 1990/NA:2009-08 (Słowacja)
-
UNE EN 1990 2003 (Hiszpania)
-
CSN EN 1990/NA:2004-03 (Republika Czeska)
-
BS EN 1990/NA:2004-12 (Wielka Brytania)
-
TKP EN 1990/NA:2011 (Białoruś)
-
CYS EN 1990:2002 (Cypr)
Pierwsze okno wyników pokazuje maksymalne stopnie wykorzystania wraz z odpowiednim wykorzystaniem dla każdego obliczanego przypadku obciążenia, kombinacji obciążeń lub kombinacji wyników.
W pozostałych oknach wyników wyświetlane są wszystkie szczegółowe wyniki posortowane według określonego tematu w rozwijanych menu. Wszystkie wyniki pośrednie wzdłuż prętów można wyświetlić w dowolnym miejscu. W ten sposób można łatwo prześledzić, w jaki sposób moduł przeprowadził poszczególne obliczenia.
Pełne dane modułu stanowią część protokołu wydruku programu RFEM/RSTAB. Zawartość i zakres protokołu można wybrać indywidualnie dla poszczególnych obliczeń.
Najpierw należy zdecydować, czy obliczenia mają być przeprowadzone zgodnie z ASD czy LRFD. Następnie można wprowadzić przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń i kombinacje wyników, które mają zostać obliczone. Kombinacje obciążeń zgodnie z ASCE 7 można generować ręcznie lub automatycznie w programie RFEM/RSTAB.
W kolejnych krokach można dostosować wstępne ustawienia bocznych podpór pośrednich, długości efektywnych i innych parametrów obliczeniowych specyficznych dla normy, takich jak współczynnik modyfikacjiCb dla zwichrzenia lub współczynnika niezrealizowanego nośności. W przypadku prętów ciągłych można zdefiniować indywidualne warunki podparcia i mimośrody każdego węzła pośredniego pojedynczych prętów. Specjalne narzędzie dla analizy MES, które działa w tle, określa obciążenia krytyczne oraz momenty wymagane dla analizy stateczności.
W połączeniu z programem RFEM/RSTAB, możliwe jest zastosowanie metody analizy bezpośredniej z uwzględnieniem wpływu obliczeń ogólnych zgodnie z teorią drugiego rzędu. W ten sposób unika się stosowania specjalnych współczynników powiększenia.