6800x
001433
2017-05-03

Model gruntu z pierścieniem otaczającym fundament

W poprzednim artykule omówiono różne warianty podłoży sprężystych jako uzupełnienie tradycyjnej metody analizy modułu sprężystości podłoża. In diesem Beitrag wird ein weiteres Verfahren zur Bettung von Flächen gezeigt. Mit diesem Verfahren wird der angrenzende Bodenbereich durch einen Bettungskragen berücksichtigt. Die Bettungsparameter werden dabei auf die weiterführenden Arbeiten von Pasternak und Barwaschow zurückgeführt.

Równanie według Pasternaka


Gdzie

H = grubość fundamentu
μ = współczynnik Poissona

Równanie według Barwaschowa

Gdzie

H = grubość fundamentu

μ = współczynnik Poissona

W idealnym przypadku zakładki fundamentów zastosowane przy tej metodzie powinny sięgać do momentu, w którym osiadanie na krawędzi zakładki fundamentów będzie bliskie zeru. Ponadto dodatkowa powierzchnia nie powinna mieć żadnej dodatkowej decydującej sztywności, dlatego grubość zakładki fundamentu powinna być bardzo mała.

Oprócz krótkiego czasu obliczeń zaletą tego wariantu jest uwzględnienie nośności na ścinanie. Ponadto metoda ta umożliwia graficzne przedstawienie osiadania poza krawędzią fundamentu. W ten sposób można również przedstawić interakcję pomiędzy kilkoma oddzielnymi budynkami, które oddziałują na siebie poprzez niecką.

Przykład

E0 = 10 000 kN/m2
μ = 0,2
H = 3 m²


Autor

Pan Baumgärtel zapewnia wsparcie techniczne klientom firmy Dlubal Software.

Odnośniki
Pobrane