RFEM 6 jest programem głównym pakietu oprogramowania, który służy do analizy konstrukcji przy użyciu MES. Dalsze analizy oraz wymiarowanie przeprowadzane jest w odpowiednich rozszerzeniach. Program główny RFEM 6 służy do definiowania konstrukcji, materiałów i obciążeń płaskich i przestrzennych układów konstrukcyjnych składających się z płyt, ścian, powłok i prętów. Program umożliwia również tworzenie konstrukcji mieszanych oraz modelowanie elementów bryłowych i kontaktowych.
RSTAB 9 to wydajne oprogramowanie do obliczeń konstrukcji szkieletowych 3D, odzwierciedlające aktualny stan wiedzy i pomagające inżynierom sprostać wymaganiom współczesnej inżynierii lądowej.
Często zbyt długo zajmujesz się obliczaniem przekrojów? Oprogramowanie firmy Dlubal i program samodzielny RSECTION ułatwiają pracę, określając i przeprowadzając analizę naprężeń dla różnych przekrojów.
Czy zawsze wiesz, skąd wieje wiatr? Oczywiście od strony innowacji! RWIND 2 to program, który wykorzystuje cyfrowy tunel aerodynamiczny do numerycznej symulacji przepływu wiatru. Program symuluje przepływ wokół dowolnej geometrii budynku i określa obciążenia wiatrem na powierzchnie.
Szukasz narzędzia do przeglądu stref obciążenia śniegiem, wiatrem i trzęsieniem ziemi? Dobrze trafiłeś! Skorzystaj z narzędzia do geolokalizacji do szybkiego i skutecznego definiowania obciążenia śniegiem, prędkości wiatru, obciążenia trzęsieniem ziemi, zgodnie z Eurokodem i innymi międzynarodowymi normami.
Chcesz wypróbować możliwości programów Dlubal Software? To Twoja szansa! Dzięki 90-dniowej pełnej wersji, możesz w pełni przetestować wszystkie nasze programy.
Programy RFEM i RSTAB stosują inną odmianę metody modułu sprężystości podłoża. Nie ma możliwości odniesienia do modułu sztywnościES.
W programie RFEM zaimplementowano wieloparametrowy model fundamentu. Pozwala to na przeprowadzenie bardzo realistycznych obliczeń osiadania.
Problemem jest jednak znalezienie dokładnych wartości parametrów Cu,z , Cv,xz i Cv,yz. W tym celu pomocne może być rozszerzenie Analiza geotechniczna (dla programu RFEM 6) lub moduł dodatkowy RF-SOILIN (dla programu RFEM 5): parametry podłoża są obliczane na podstawie obciążeń i danych z raportu geotechnicznego (moduł sztywności lub moduł sprężystości i współczynnik poissona ', ciężar właściwy, grubości warstw) dla każdego elementu skończonego z osobna, przy użyciu metody nieliniowej. Parametry te są zależne od obciążenia i wpływają na zachowanie konstrukcji. Wynikiem tego iteracyjnego procesu są realistyczne osiadania i siły wewnętrzne w konstrukcji.
W przypadku obciążenia typu Analiza modalna można również zdefiniować zmiany konstrukcyjne. W ten sposób można uzyskać dostęp do modyfikacji sztywności poszczególnych obiektów, a w razie potrzeby również dezaktywować wybrane obiekty.
Aby wyświetlić kształty drgań własnych w analizie dynamicznej, należy utworzyć przypadek obciążenia typu Analiza modalna i określić w nim ustawienia dla analizy modalnej.
Po zakończeniu obliczeń można ocenić uzyskane wyniki w nawigatorze Wyniki. W tabeli można również znaleźć dalsze informacje.
Bezpośrednio w nawigatorze Wyniki można dostosować wyświetlanie normalizacji postaci drgań własnych. W przypadku zmiany ustawienia nie jest konieczne ponowne obliczanie.
W zależności od ustawienia największe przemieszczenie lub odkształcenie stanowi wartość odniesienia 1, do której skalowane są pozostałe wyniki.
Geometria brył gruntowych masywu gruntowego może być edytowana ręcznie, jeżeli w oknie wprowadzania danych zostanie ustawiony typ "Zbiór brył gruntowych".
Krok 1 (opcjonalnie) - Masyw gruntowy z próbek gruntu
Masyw można początkowo wygenerować z próbek gruntu, aby wykorzystać zalety wygenerowanych brył gruntowych z materiałami gruntowymi i interfejsami warstw, które wynikają z danych z badań podłoża gruntowego zawartych w próbkach gruntu.Można to zrobić w pierwszym kroku, jak pokazano na rysunku 1.
Krok 2 - Określ typ zbioru brył gruntowych
W drugim kroku typ gruntu stałego można zmienić z (1) wygenerowanego na podstawie próbek gruntu na (2) zbiór brył gruntu. Po potwierdzeniu tego kroku pojawiają się obliczone współrzędne masywu gruntowego. Rysunek 2 przedstawia ten krok w oknie dialogowym Masyw gruntowy.
Uwaga: Należy zauważyć, że ten krok usuwa status "wygenerowany", co skutkuje między innymi rozłączeniem połączenia z próbkami gleby w celu umożliwienia edycji.
Krok 3 - Edycja geometrii brył gruntowych
Bryły gruntowe można teraz edytować, a żądaną geometrię powierzchni terenu można wygenerować za pomocą wszystkich środków dostępnych i znanych w programie RFEM 6. Ten krok można zobaczyć na rysunku 3.
Poniższy rysunek przedstawia przykład geometrii masywu gruntowego utworzonego zgodnie z krokami od 1 do 3.
Aby przeprowadzić analizę trzęsienia ziemi, potrzebna jest analiza modalna, a następnie przypadek obciążenia typu Analiza spektrum odpowiedzi.
Po przeprowadzeniu analizy modalnej należy utworzyć nowy przypadek obciążenia. Tutaj znajdują się zwykłe ustawienia z poprzedniej generacji programu.
W zakładce Spektrum odpowiedzi można zdefiniować swoje spektrum odpowiedzi w zwykły sposób. Jeżeli chcesz użyć spektrum odpowiedzi zgodnie z normą, upewnij się, że w danych ogólnych normy II wybrano żądaną normę.
W zakładce Wybór trybów można wybrać kształty postaci i w razie potrzeby przefiltrować je.
Po obliczeniu przypadku obciążenia otrzymujemy wyniki.
W ustawieniach analizy modalnej można ustawić minimalne odkształcenie osiowe dla kabli i membran, aby zastosować początkowe naprężenie wstępne dla obiektów, a tym samym poprawić zbieżność obliczeń. Wstępne naprężenie wstępne jest stosowane do obiektów w sposób uproszczony.
Porównując to ustawienie z obciążeniem powierzchniowym typu Odkształcenie osiowe, należy zwrócić uwagę na fakt, że te dwa podejścia różnią się od siebie. Przy obciążeniu powierzchniowym przeprowadza się obliczenia w taki sposób, że rzeczywiste naprężenie może odbiegać od zadanego. Obliczenia uwzględniają również inne warunki brzegowe, takie jak współczynnik Poissona materiału.
Można to łatwo sprawdzić, zmieniając współczynnik Poissona w materiale. Stosunek Poissona ' s różny od 0 oznacza, że odkształcenie w kierunku x i y powierzchni oddziałuje ze sobą, co nie prowadzi już do stałego naprężenia/odkształcenia na całej powierzchni.
Jeżeli współczynnik Poissona wynosi 0, można uzyskać takie same wyniki.
Program główny RFEM 6 lub RSTAB 9 wyróżnia się przejrzystością. Całe dane wejściowe w programie są skonfigurowane w taki sposób, aby zawsze uzyskać jednoznaczny wynik dla każdego zadania obliczeniowego. W podobny sposób zorganizowane jest projektowanie obiektów. W danych wejściowych dla każdego obiektu obliczeniowego program wyświetla niezbędne właściwości z powiązanym obciążeniem, a po analizie wyświetla jednoznaczny wynik dla tego obiektu.
Jeżeli istnieje potrzeba określenia większej liczby wyników obliczeń dla całego modelu, na przykład dla różnych poziomów obciążenia, program udostępnia rozwiązanie za pomocą rozszerzenia "Analiza etapów budowy (CSA)". Oprócz podstawowej symulacji procesu budowlanego (rozrostu obiektów), rozszerzenie to umożliwia również symulację równoległą modeli ze stałą liczbą obiektów. W tym szczególnym przypadku model podstawowy jest kilkakrotnie umieszczany obok siebie, dzięki czemu można go przenieść do obliczeń z różnymi obciążeniami.
W tym celu należy wykonać następujące kroki:
Nie jest to możliwe w programie RFEM 5 lub module dodatkowym RF-STAGES. W nowej generacji programów jest to już możliwe. W programie RFEM6, w module dodatkowym Analiza etapów budowy, można teraz edytować właściwości elementów.
W przypadku zastosowania w geotechnice metod numerycznych, takich jak MES, może być pomocne, jeśli spójność nie jest równa zero. Dzięki temu nawet dla gruntów niespoistych można zastosować niewielką kohezję między 0,5 a 1,0 kPa.