Masz indywidualne przekroje słupów lub ścianki ustawione pod kątem, a potrzebujesz obliczeń na przebicie?
Nie ma problemu. W programie RFEM 6 można przeprowadzać obliczenia na przebicie nie tylko dla przekrojów prostokątnych i okrągłych, ale także dla dowolnego kształtu przekroju.
Mit der Komponente "Rippe" können Sie sehr schnell eine beliebige Anzahl an Längsrippen an einem Stabblech definieren. Durch die Vorgabe eines Referenzobjektes lassen sich daran automatisch Schweißnähte vorgeben.
Die Komponente "Rippe" lässt sich auch an kreisförmigen Hohlprofilen anordnen. Dafür wird zusätzlich die Vorgabe der Winkel zwischen den Rippen benötigt.
Globalne obliczenia 3D modelu globalnego, w którym płyty są modelowane jako sztywna płaszczyzna (przepona) lub jako płyta zginana
Lokalne obliczenia 2D poszczególnych stropów
Po zakończeniu obliczeń wyniki słupów i ścian z obliczeń 3D oraz wyniki płyt z obliczeń 2D są łączone w jeden model. Oznacza to, że nie ma potrzeby przełączania się między modelem 3D a poszczególnymi modelami płyt 2D. Użytkownik pracuje tylko z jednym modelem, oszczędza czas i unika ewentualnych błędów podczas ręcznej wymiany danych między modelem 3D a poszczególnymi modelami stropu 2D.
Powierzchnie pionowe w modelu można podzielić na ściany usztywniające i nadproża otworów. Program automatycznie generuje wewnętrzne pręty wynikowe z tych obiektów ściennych, dzięki czemu można je wykorzystać zgodnie z żądaną normą zawartą w Projektowanie konstrukcji betonowych.
Ściany usztywniające i belki-ściany z modelu budynku są dostępne jako niezależne obiekty w rozszerzeniach. W ten sposób możliwe jest szybsze filtrowanie obiektów w wynikach oraz tworzenie lepszej dokumentacji w raporcie.
Teraz za pomocą kilku kliknięć można wstawiać blachy czołowe w połączeniach stalowych. Do wprowadzania danych można użyć dobrze znanych typów definicji 'Odsunięcia' lub 'Wymiary i położenie'. Wprowadzając pręt odniesienia i płaszczyznę cięcia, można również pominąć część Przekrój pręta.
Za pomocą tego komponentu można łatwo modelować na przykład blachy czołowe na końcach słupa.
Za pomocą generatora kondygnacji w rozszerzeniu Model budynku istnieje możliwość automatycznego tworzenia kondygnacji budynku w zależności od topologii modelu.
Za pomocą elementu "Cięcie płyty" można ciąć blachy (np. blachy węzłowe, blachy środnika itp.). Dostępne są różne metody cięcia:
Płaszczyzna: Cięcie jest wykonywane na powierzchni najbliższej płycie odniesienia.
Powierzchnia: Wycinane są tylko przecinające się części płyt.
Bryła ograniczająca: Najbardziej zewnętrzny wymiar, szerokość i wysokość, jest wycinany jako prostokąt.
Obwiednia wypukła: Zewnętrzna powłoka przekroju służy do przycinania płyty. Jeżeli w węzłach narożnych przekroju występują zaokrąglenia, cięcie jest do nich dostosowywane.
Rozszerzenie Projektowanie konstrukcji betonowych umożliwia przeprowadzenie uproszczonych obliczeń odporności ogniowej według EN 1992-1-2 dla słupów (Przekrój 5.3.2) i belek (Sekcja 5.6).
W przypadku uproszczonych obliczeń odporności ogniowej dostępne są następujące metody weryfikacji:
Słupy: Minimalne wymiary przekroju prostokątnego i okrągłego wg tabeli 5.2a oraz równania 5.7 do obliczania czasu ekspozycji pożarowej
Belki: Minimalne wymiary i odległości między środkami zgodnie z Tabelą 5.5 i Tabelą 5.6
Siły wewnętrzne do obliczeń odporności ogniowej można wyznaczyć przy użyciu dwóch metod.
1: W tym przypadku siły wewnętrzne z wyjątkowej sytuacji obliczeniowej są bezpośrednio uwzględniane w obliczeniach.
2: Siły wewnętrzne z obliczeń w temperaturze normalnej są redukowane za pomocą współczynnika Eta,fi (ηfi) i są następnie wykorzystywane do obliczeń odporności ogniowej.
Ponadto istnieje możliwość modyfikacji rozstawu osi zgodnie z równ. 5.5.
W steel Połączenia , można wykonywać precyzyjne cięcia na płytach i elementach konstrukcyjnych za pomocą komponentu "Bryła pomocnicza". W ramach tego elementu, rolę obiektu pomocniczego mogą pełnić kształty takie jak sześcian, walec lub dowolny przekrój.
W rozszerzeniu Połączenia stalowe istnieje możliwość łączenia profili zamkniętych o okrągłym przekroju za pomocą spoin.
Profile okrągłe można łączyć ze sobą lub z płaskimi elementami konstrukcyjnymi. Spoiną można również łączyć pachwiny przekrojów znormalizowanych i cienkościennych.
Rozszerzenie Projektowanie konstrukcji betonowych umożliwia wymiarowanie prętów i powierzchni ze względu na zmęczenie zgodnie z EN 1992-1-1, rozdział 6.8.
W przypadku obliczeń zmęczenia można opcjonalnie wybrać dwie metody lub poziomy obliczeniowe w konfiguracjach obliczeniowych:
Poziom obliczeniowy 1: Obliczenia uproszczone wg. do 6.8.6 i 6.8.7(2) Kryterium uproszczone jest stosowane dla częstych kombinacji oddziaływań zgodnie z EN 1992-1-1, rozdział 6.8.6 (2) oraz EN 1990, równ. (6.15b) wraz z obciążeniami od ruchu drogowego w stanie użytkowalności. Dla stali zbrojeniowej sprawdzany jest maksymalny zakres naprężeń zgodnie z 6.8.6. Naprężenie ściskające w betonie jest określane za pomocą górnego i dolnego dopuszczalnego naprężenia zgodnie z 6.8.7(2).
Poziom analizy 2: Obliczanie równoważnego naprężenia niszczącego zgodnie z 6.8.5 i 6.8.7(1) (uproszczone obliczenia na zmęczenie): Obliczenia z wykorzystaniem zakresów równoważnych naprężeń niszczących są przeprowadzane dla kombinacji zmęczeniowych, zgodnie z EN 1992-1-1, rozdział 6.8.3, równ. (6.69) o specyficznie zdefiniowanym oddziaływaniu cyklicznym Qfat .
W rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji betonowych można przeprowadzać obliczenia sejsmiczne dla prętów żelbetowych zgodnie z EC 8. Są to między innymi następujące funkcje:
Konfiguracje obliczeń sejsmicznych
Rozróżnianie klas ciągliwości DCL, DCM, DCH
Możliwość przeniesienia współczynnika odpowiedzi z analizy dynamicznej
Sprawdzenie wartości granicznej współczynnika odpowiedzi
Weryfikacja nośności dla "Wytrzymały słup - słaba belka"
Uszczegółowienie i reguły szczególne dla współczynnika ciągliwości krzywizny
Uszczegółowienie i reguły szczególne dla ciągliwości lokalnej
W rozszerzeniu Połączenia stalowe można klasyfikować sztywności połączeń.
Oprócz sztywności początkowej w tabeli wyświetlane są również wartości graniczne dla połączeń przegubowych i sztywnych dla wybranych sił wewnętrznych N, My i/lub Mz. Uzyskana klasyfikacja jest następnie wyświetlana w tabeli jako „przegubowa”, „półsztywna” i „sztywna”.
W rozszerzeniu , istnieje możliwość uwzględnienia naprężenia wstępnego w śrubach w analizie dla wszystkich komponentów.
Sprężenie można łatwo aktywować za pomocą pola wyboru w parametrach śruby i ma ono wpływ zarówno na analizę naprężeniowo-odkształceniową, jak i na analizę sztywności.
Wprowadzenie typu obciążenia Woda stojąca umożliwia symulację oddziaływań deszczu na powierzchnie wielokrotnie zakrzywione, z uwzględnieniem przemieszczeń według analizy dużych odkształceń.
Ten numeryczny proces analizy deszczowej analizuje przypisaną geometrię powierzchni i określa, które składowe wody deszczowej spływają, a które gromadzą się w postaci kałuży (kieszeni wodnych) na powierzchni. Rozmiar kałuży powoduje wówczas odpowiednie obciążenie pionowe do analizy statyczno-wytrzymałościowej.
Funkcja ta jest przeznaczona do analizy w przybliżeniu poziomych geometrii dachów membranowych pod obciążeniem deszczem.
W rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji betonowych można zwymiarować elementy konstrukcyjne z fibrobetonu zgodnie z wytyczną "DAfStb Steel Fiber-Reinforced Concrete".
Ta opcja jest dostępna dla obliczeń zgodnie z EN 1992-1-1. Obliczenia zgodnie z wytyczną DAfStb są przeprowadzane po przypisaniu betonu typu "Fibrobeton" do elementu konstrukcyjnego z betonu zbrojonego.
W zakładce "Zbrojenie na ścinanie" można wybrać opcję "Powiązania krzyżowe na wolnych prętach zbrojeniowych z aktywnym wyborem w oknie graficznym". Pozwala to na umieszczenie dodatkowych powiązań krzyżowych na wolnych prętach zbrojenia podłużnego.
Pozycję więzów krzyżowych można aktywować lub dezaktywować w infografice. Powiązania krzyżowe są uwzględniane podczas kontroli stanu granicznego nośności i obliczeń konstrukcji. Są one dostępne dla obliczeń zgodnie z EN 1992-1-1.
W komponencie Edytor pręta jako obiekt zmieniający można również wybrać cały pręt zamiast poszczególnych blach. W ten sposób obie operacje, "Podcięcie" i "Faza", można wykorzystać dla kilku blach danego profilu.