Okno dialogowe Konfiguracja liniowego połączenia spawanego umożliwia zarządzanie podstawowymi ustawieniami dla analizy naprężeniowo-odkształceniowej liniowych połączeń spawanych. Koncepcja okna dialogowego Konfiguracje jest opisana w rozdziale Spannungs-Dehnungs-Berechnung . Wyjaśniono w nim również, w jaki sposób można przydzielić obiekty.
Naprężenie
W zakładce Naprężenia można wybrać naprężenia w spoinie, które mają zostać obliczone.
Litera w indeksie składowej naprężenia oznacza kierunek działania naprężenia. Zastosowanie mają następujące konwencje:
- w odpowiada osi spoiny i jest zawsze identyczna z osią x linii, na której zdefiniowana jest spoina liniowa.
- s jest zorientowany równolegle do osi z pierwszej powierzchni z definicji spoiny liniowej (metoda uproszczona) lub jest równoległy do efektywnego obszaru spoiny (metoda kierunkowa).
- j jest prostopadły do płaszczyzny ws.
Znak we wskaźniku składowej naprężenia odnosi się do obliczeniowego położenia w spoinie, w odniesieniu do osi z pierwszej powierzchni z definicji spoiny liniowej. Znak + wskazuje miejsce obliczeniowe w kierunku s spoiny, która ma największą współrzędną z w lokalnym układzie współrzędnych pierwszej powierzchni. Odpowiednio a - opisuje miejsce obliczeń przy użyciu najmniejszej współrzędnej z.
W przypadku spoin przerywanych nieciągły układ podłużny jest rozpatrywany za pomocą „podejścia rozmytego”. Zgodnie z EN 1993-1-8 [1], sekcja 4.9 naprężenia w spoinie są mnożone przez stosunek długości efektywnej spoiny do całkowitej długości linii. Ta metoda obliczeniowa może być stosowana na przykład do oszacowania podłużnych naprężeń tnących ciągłych podłużnych spoin. Nie można jednak dostatecznie określić lokalnego wzrostu naprężeń w wyniku nieciągłości lub wprowadzenia obciążenia skupionego.
W przypadku liniowych połączeń spawanych kolumna 'Współczynnik' nie ma znaczenia.
Aby użyć naprężenia zdefiniowanego przez użytkownika jako odniesienia, należy wybrać z listy typ naprężenia granicznego 'Użytkownik'. Tym samym pole w kolumnie 'Naprężenie graniczne' staje się dostępne.
Zakresy naprężeń
W zakładce Zakresy naprężeń można wybrać typy naprężeń, dla których mają zostać obliczone zakresy, oraz czy w tym przypadku mają być uwzględniane naprężenia graniczne.
Domyślnie ustawiony jest typ naprężenia granicznego 'Bez'. Aby określić naprężenie graniczne, należy wybrać z listy typ naprężenia 'Użytkownik', a następnie wprowadzić odpowiednią wartość.
Opcje specjalne
W zakładce Opcje specjalne można wprowadzić ustawienia wygładzania wykresów wyników dla spoiny liniowej.
Dzięki opcjom wygładzania 'Liniowy' i 'Stały', możliwe jest rozłożenie lokalnych szczytowych naprężeń na całej długości spoiny. W przypadku uśredniania liniowego rozkład naprężeń między obiema wartościami końcowymi jest wyświetlany w sposób zlinearyzowany, w przypadku uśredniania ciągłego wyniki są takie same.
'Metodę analizy naprężeń' dla spoin pachwinowych można przeprowadzić zgodnie z EN 1993-1-8 [1] za pomocą podejścia uproszczonego opisanego w rozdziale 4.5.3.3 lub zależnie od kierunku zgodnie z sekcją 4.5.3.2. W zależności od metody powstają różne typy naprężeń.
Aby w analizie naprężeń uwzględnić 'Mimośród spoiny', należy zaznaczyć odpowiednie pole wyboru. W ten sposób uwzględniane są dodatkowe momenty, które mogą wystąpić na przykład w przypadku konstrukcji ze spoinami pachwinowymi jednostronnymi.