Obciążenia kształtujące

Obciążenia przy formowaniu są definiowane przy użyciu odpowiednich obciążeń obiektu. Można zdefiniować obciążenia powierzchniowe, obciążenia prętowe i obciążenia bryłowe.

Obciążenia powierzchniowe i obciążenia prętowe mają typ obciążenia Form-Finding. W przypadku obciążeń bryłowych należy wybrać typ Obciążenie gazowe.

Dla obiektów, które są podzielone, ale faktycznie połączone w modelu, istnieje również zbiór obciążeń prętowych, zbiór obciążeń powierzchniowych i zbiór obciążeń objętościowych. Pojęcie tych obciążeń odpowiada obciążeniom regularnym, dlatego nie są one ponownie wyraźnie wymienione.

Obciążenia prętowe

Obciążenia prętowe typu Form-Finding mogą być definiowane geometrycznie lub jako siła.

Obciążenia prętowe - typ definicji geometrycznej

Typ Definicja geometryczna umożliwia definicję kształtu za pomocą następujących opcji:

• Długość (L_c )
• Długość bez obciążenia (L_mfg )
• Zwis (S)
• Maksymalne ugięcie pionowe (S_max | Kierunek obciążenia Z_L )
• Pionowe ugięcie punktu dolnego (S_niskie | Kierunek obciążenia Z_L )

Dla wszystkich obciążeń geometrycznych istnieje możliwość ich definicji względnej lub bezwzględnej. Klikając symbol można przełączać się między definicją bezwzględną a względną. W przypadku definicji względnej oznaczenie obciążenia zawiera skrót rel.

Definicję sił wewnętrznych można ustawić jako rozciąganie lub ściskanie dla wszystkich obciążeń geometrycznych. Należy pamiętać, że zgodnie z definicją kable mogą przenosić tylko rozciąganie. Z drugiej strony, dla pręta można znaleźć kształt poddany rozciąganiu lub ściskaniu.

Obciążenia prętowe - typ definicji siły

Typ Definicja siły umożliwia definicję kształtu przy użyciu następujących opcji:

• Średnia siła w pręcie (T_avg )
• Maksymalna siła w pręcie (T_max )
• Minimalna siła w pręcie (T_min )
• Pozioma składowa rozciągania (F_x )
• Pociąg na końcu i (T_i | Początek pręta)
• Pociąg na końcu j (T_j | koniec pręta)
• Minimalne rozciąganie na końcu i (T_{min, i} | Początek pręta)
• Minimalny ruch na końcu j (T_{min, j} | koniec pręta)
• Gęstość siły (FD)

Obciążenia powierzchniowe

Obciążenia powierzchniowe mogą być definiowane jako siła lub naprężenie w form-finding. Możesz wybrać pomiędzy Metoda standardowa i Metoda rzutowania . Ponadto w metodzie standardowej dostępna jest definicja ugięcia podczas definiowania kształtu.

1. /#

Należy wspomnieć, że aby zastosować ortotropowe naprężenie wstępne powierzchni, Należy ustawić opcję Konkretny numer osi w oknie dialogowym Edytuj powierzchnie i odpowiednio dostosować parametry wejściowe powierzchni. image@025956@05#

Obciążenie powierzchniowe - metoda standardowa

Metoda standardowa opisuje wektor, który może swobodnie poruszać się w przestrzeni aż do pozycji docelowej.

Obciążenie powierzchniowe - standardowa metoda ugięcia

Dzięki definicji ugięcia możliwe jest określenie ugięcia membrany, a tym samym przede wszystkim modelowanie poduszek. Użytkownik określa, jak bardzo powierzchnia może zostać ugięta, a skojarzona definicja siły jest automatycznie określana iteracyjnie. Wystarczy zdefiniować stosunek sił w n_x i n_y.

Zwis może być powiązany z następującymi płaszczyznami urojonymi:

• Podstawowe
• Układ współrzędnych
• Powierzchnia

Podstawa odnosi się do samej powierzchni. Używana jest płaszczyzna bazowa. W przypadku zakrzywionej powierzchni są to zwykle podparte krawędzie.

Układ współrzędnych odnosi się do zdefiniowanego układu współrzędnych. Decydującym czynnikiem jest tutaj oś Z (w przypadku obróconego układu współrzędnych oś W). Zwis jest mierzony jako skok od powierzchni do osi.

Zwis można również zdefiniować w odniesieniu do innej powierzchni.

Poniższy model przedstawia różne modele.

Obciążenie powierzchniowe - metoda rzutowania

Metoda rzutowania może być zdefiniowana w programie RFEM jako prostopadłe lub promieniowe.

Aby porównać metody rzutowania prostopadłego i promieniowego, zapoznaj się z poniższym plikiem modelu.

Obciążenia powierzchniowe są zdefiniowane w następujący sposób:

Porównanie metody rzutowania prostopadłego i promieniowego

Numer	Rozkład obciążenia	Definicja siły [kN/m]	Definicja siły [kN/m]	Kształt	Powód
1	Ortogonalny	nx = 2	ny = 2	Kołowy	to samo naprężenie w X i Y
2	Ortogonalny	nx = 2	ny = 10	Eliptyczny	wyższe naprężenie w Y
3	Ortogonalny	nx = 10	ny = 2	Eliptyczny	wyższe naprężenie w X
4	Radialny	nr = 2	nt = 2	Kołowy	to samo naprężenie wstępne w r oraz t
5	Radialny	nr = 2	nt = 10	Okrągły, mocny stożek	wyższe naprężenie wstępne w t
6	Radialny	nr = 10	nt = 2	Okrągły, słaby stożek	wyższe naprężenie wstępne w r

Obciążenie powierzchniowe - metoda rzutowania prostopadłego

Metoda rzutowania ortogonalnego opisuje wektor częściowo ruchomy w przestrzeni i ustalony na globalnych współrzędnych XY.

Obciążenie powierzchniowe - metoda rzutowania promieniowego

Metoda rzutowania promieniowego opisuje wektor, który może częściowo poruszać się w przestrzeni i jest zamocowany na zdefiniowanych osiach promieniowych i osiach stycznych.

W przypadku metody rzutowania promieniowego konieczne jest zdefiniowanie osi. Za pomocą przycisku można z łatwością uchwycić dwa punkty w modelu. Jest to zazwyczaj oś pionowa znajdująca się w środku błony stożkowej.

Obciążenia bryłowe

Obciążenia bryłowe typu Obciążenie gazem można definiować za pomocą różnych zachowań gazu.

Obciążenia bryłowe - typ obciążenia gazem

Typ Obciążenie gazem umożliwia zdefiniowanie kształtu na podstawie następującego zachowania gazu:

• Wynikowe nadciśnienie (p_o )
• Wzrost nadciśnienia (Δ_po )
• Wynikowa objętość (V)
• Zwiększenie głośności (Δ_V )

Pojęcia te zdefiniowano w następujący sposób:

Gazowe ciało stałe

Skrót	Opis
P	ciśnienie gazu
pp	Początkowe (atmosferyczne) ciśnienie gazu
po	Nadciśnienie gazu
po	Przyrost nadciśnienia gazu
P[LinkToImage02]	Aktualne ciśnienie gazu (odpowiada pp bez stanu początkowego/etapu budowy)
V	Bryła gazowa
Va	Aktualna objętość gazu
ΔV	Przyrost objętości
T	temperatura gazu
Tp	Początkowa temperatura gazu