Projektowanie mechanicznego układu przesuwnego, Saint-Martin-de-la-Porte, Francja

• 3D Viewer | Google
• 3D Viewer | Babylon
• Wirtualna rzeczywistość

1195x

Projektowanie układów mechanicznych

Dane techniczne i obliczenia

Model zawiera różne bryły wykonane z różnych materiałów (stal S235, S275, brąz, stal 42CD4). Szyna podparta jest za pomocą przytwierdzeń zaciskowych, sztywno zamocowanych do płyt fundamentowych. Cały układ można przesuwać za pomocą czterech rolek zamocowanych na elemencie przesuwnym i ograniczających przemieszczenia do kierunków x oraz y. Cała konstrukcja ramy jest zamodelowana w postaci dwóch ceowników UPN.

Ponieważ obciążenie rozciągające nie zostało konkretnie zdefiniowane, model został obliczony przy użyciu metody iteracyjnej z uwzględnieniem współczynnika bezpieczeństwa według Eurokodu. Zwiększano obciążenie aż do osiągnięcia granicy plastyczności materiału i/lub utraty stateczności elementów konstrukcyjnych.

Postanowiono obliczyć każdy element składowy urządzenia jako model bryłowy (3D MES) w celu sprawdzenia każdego punktu siatki oraz tego, czy naprężenia kontaktowe i deformacje wewnętrzne mogłyby wpłynąć na zachowanie danego elementu. Dodatkowo siatka została znacznie zagęszczona.

Ocena wyników

Po obliczeniach sprawdzono odkształcenia, aby zweryfikować na ile realistyczne są uzyskane wyniki.

Następnie każdy komponent został wyodrębniony, aby wyświetlić maksymalne naprężenia von Misesa. Rysunek 03 przedstawia naprężenia von Misesa w połączeniu zaciskowym i w rolkach.

Obliczenia iteracyjne prowadzono do momentu osiągnięcia granicy plastyczności materiału lub utraty stateczności któregoś z elementów, w celu wyznaczenia maksymalnej dopuszczalnej siły rozciągającej w układzie. Maksymalne dopuszczalne obciążenie wyznaczone tym sposobem wynosi 1,41 tony.

Ponadto opublikowano wyciąg z obliczeń dla projektu, w którym można przeglądać wszystkie wyniki, dane wejściowe i warunki nośności.