W programie RFEM 6 sztywności prętów na ścinanie są automatycznie uwzględniane przez program. Uwzględnienie tego prowadzi jednak do innych wyników niż te, które można uzyskać w przypadku obliczeń ręcznych. Aby to pokazać, a także zilustrować, jak wyłączyć sztywność na ścinanie dla obliczeń przekroju, zostanie przedstawiony praktyczny przykład. Interesującym modelem jest belka drewniana o dwóch przęsłach po 4 m, obciążona siłą 1,5 kN/m, jak pokazano na rysunku 1.
Najpierw możemy przeprowadzić ręczne obliczenia sił wewnętrznych i przemieszczeń dla belki ciągłej będącej przedmiotem zainteresowania. W tym celu dostępne dane można wprowadzić do dobrze znanych równań wymiarowania i ugięcia belki ciągłej o dwóch równych przęsłach i równomiernie rozłożonym obciążeniu. Rozkład sił wewnętrznych pokazano na rys. 2, a otrzymane wyniki są następujące:
Następnie można przeprowadzić te same obliczenia w programie RFEM 6 i przyjrzeć się otrzymanym wynikom, jak pokazano na rysunku 3. Jak już wspomniano, różnica w stosunku do wyników obliczeń ręcznych wynika z automatycznego uwzględnienia sztywności na ścinanie i zwiększonego odkształcenia.
Jeśli jednak interesuje nas uzyskanie wyników, dla których nie jest uwzględniona sztywność na ścinanie, jest to również możliwe w programie RFEM 6, ponieważ istnieje możliwość kontrolowania uwzględniania sztywności na ścinanie osobno dla każdego przekroju. W tym celu należy otworzyć okno dialogowe "Edytować przekrój", jak pokazano na rys. 4. Wpływ ścinania zależy od pól przekroju Ay i Az (rys. 4).
Te właściwości przekrojów można wyświetlać w tabelach lub we wpisach przekrojów i w razie potrzeby dostosowywać. Ponadto sztywność na ścinanie może zostać dezaktywowana (rys. 5), a tym samym nie będzie uwzględniana w obliczeniach przekroju. W takim przypadku wyniki uzyskane w programie RFEM 6 (rys. 6) będą identyczne z wynikami obliczonymi ręcznie.
.png?mw=600&hash=49b6a289915d28aa461360f7308b092631b1446e)
