W RFEM 6, sztywność na ścinanie prętów jest automatycznie uwzględniana przez program. Jednak to uwzględnienie prowadzi do różnych wyników niż te, które można uzyskać przy użyciu obliczeń ręcznych. Aby to pokazać oraz zilustrować, jak dezaktywować sztywność na ścinanie dla obliczenia przekroju, zostanie przedstawiony praktyczny przykład. Model, który nas interesuje, to drewniana belka z dwoma przęsłami po 4 m każde, obciążona 1,5 kN/m, jak pokazano na Rysunku 1.
Najpierw możemy przeprowadzić ręczne obliczenie sił wewnętrznych i przemieszczeń dla interesującej nas belki wieloprzęsłowej. W tym celu dostępne dane można wprowadzić do znanych równań projektowania belek i ugięć dla belki wieloprzęsłowej z dwoma równymi przęsłami i równomiernie rozłożonym obciążeniem. Rozkład sił wewnętrznych przedstawiono na Rysunku 2, a uzyskane wyniki są następujące:
Następnie można przeprowadzić te same obliczenia w RFEM 6 i przyjrzeć się uzyskanym wynikom, jak pokazano na Rysunku 3. Jak już wspomniano, różnica w stosunku do wyników ręcznych obliczeń wynika z automatycznego uwzględnienia sztywności na ścinanie oraz zwiększonego odkształcenia.
Jeśli jednak chcesz uzyskać wyniki, dla których sztywność na ścinanie nie jest uwzględniana, jest to również możliwe w RFEM 6, ponieważ masz możliwość kontrolowania uwzględnienia sztywności na ścinanie osobno dla każdego przekroju. Aby to zrobić, należy otworzyć powiązany dialog "Edytuj przekrój", jak pokazano na Obrazie 4. Wpływ ścinania zależy od pól przekroju Ay i Az (Obraz 4).
Te właściwości przekroju można wyświetlać w tabelach lub w wpisach przekroju i dostosowywać, jeśli to konieczne. Ponadto, sztywność na ścinanie można dezaktywować (Rysunek 5) i tym samym nie uwzględniać w obliczeniach przekroju. W tym przypadku uzyskane wyniki w RFEM 6 (Rysunek 6) będą identyczne z tymi obliczonymi ręcznie.
