RFEM 6 jest programem głównym pakietu oprogramowania, który służy do analizy konstrukcji przy użyciu MES. Dalsze analizy oraz wymiarowanie przeprowadzane jest w odpowiednich rozszerzeniach. Program główny RFEM 6 służy do definiowania konstrukcji, materiałów i obciążeń płaskich i przestrzennych układów konstrukcyjnych składających się z płyt, ścian, powłok i prętów. Program umożliwia również tworzenie konstrukcji mieszanych oraz modelowanie elementów bryłowych i kontaktowych.
RSTAB 9 to wydajne oprogramowanie do obliczeń konstrukcji szkieletowych 3D, odzwierciedlające aktualny stan wiedzy i pomagające inżynierom sprostać wymaganiom współczesnej inżynierii lądowej.
Często zbyt długo zajmujesz się obliczaniem przekrojów? Oprogramowanie firmy Dlubal i program samodzielny RSECTION ułatwiają pracę, określając i przeprowadzając analizę naprężeń dla różnych przekrojów.
Czy zawsze wiesz, skąd wieje wiatr? Oczywiście od strony innowacji! RWIND 2 to program, który wykorzystuje cyfrowy tunel aerodynamiczny do numerycznej symulacji przepływu wiatru. Program symuluje przepływ wokół dowolnej geometrii budynku i określa obciążenia wiatrem na powierzchnie.
Szukasz narzędzia do przeglądu stref obciążenia śniegiem, wiatrem i trzęsieniem ziemi? Dobrze trafiłeś! Skorzystaj z narzędzia do geolokalizacji do szybkiego i skutecznego definiowania obciążenia śniegiem, prędkości wiatru, obciążenia trzęsieniem ziemi, zgodnie z Eurokodem i innymi międzynarodowymi normami.
Chcesz wypróbować możliwości programów Dlubal Software? To Twoja szansa! Dzięki 90-dniowej pełnej wersji, możesz w pełni przetestować wszystkie nasze programy.
Norma ASCE 7-22 oferuje kilka typów widm obliczeniowych. W tym FAQ chcielibyśmy skoncentrować się na następujących dwóch widmach obliczeniowych:
Widmo dwuokresowe jest normalnie zapisywane w programie. Jednak na podstawie danych dostępnych w normie można zaproponować tylko horyzontalne spektrum obliczeniowe/widmo MCER oraz modyfikację związaną z siłą i przemieszczeniem.
Dla wielookresowego spektrum obliczeniowego określane są dyskretne wartości liczbowe. W normie ASCE 7-22 podano, że wartości te można sprawdzić na stronie geobazy USGS Seismic Design Geodatabase. W obecnym stanie rozwoju istnieje możliwość utworzenia zdefiniowanego przez użytkownika spektrum odpowiedzi ze współczynnikiem g (w zależności od -6/000369 stała konwersji masy ), aby wykorzystać dane np. z ASCE 7 Hazard Tool [1].
Proszę postępować w następujący sposób:
Programy RFEM i RSTAB stosują inną odmianę metody modułu sprężystości podłoża. Nie ma możliwości odniesienia do modułu sztywnościES.
W programie RFEM zaimplementowano wieloparametrowy model fundamentu. Pozwala to na przeprowadzenie bardzo realistycznych obliczeń osiadania.
Problemem jest jednak znalezienie dokładnych wartości parametrów Cu,z , Cv,xz i Cv,yz. W tym celu pomocne może być rozszerzenie Analiza geotechniczna (dla programu RFEM 6) lub moduł dodatkowy RF-SOILIN (dla programu RFEM 5): parametry podłoża są obliczane na podstawie obciążeń i danych z raportu geotechnicznego (moduł sztywności lub moduł sprężystości i współczynnik poissona ', ciężar właściwy, grubości warstw) dla każdego elementu skończonego z osobna, przy użyciu metody nieliniowej. Parametry te są zależne od obciążenia i wpływają na zachowanie konstrukcji. Wynikiem tego iteracyjnego procesu są realistyczne osiadania i siły wewnętrzne w konstrukcji.
Geometria brył gruntowych masywu gruntowego może być edytowana ręcznie, jeżeli w oknie wprowadzania danych zostanie ustawiony typ "Zbiór brył gruntowych".
Krok 1 (opcjonalnie) - Masyw gruntowy z próbek gruntu
Masyw można początkowo wygenerować z próbek gruntu, aby wykorzystać zalety wygenerowanych brył gruntowych z materiałami gruntowymi i interfejsami warstw, które wynikają z danych z badań podłoża gruntowego zawartych w próbkach gruntu.Można to zrobić w pierwszym kroku, jak pokazano na rysunku 1.
Krok 2 - Określ typ zbioru brył gruntowych
W drugim kroku typ gruntu stałego można zmienić z (1) wygenerowanego na podstawie próbek gruntu na (2) zbiór brył gruntu. Po potwierdzeniu tego kroku pojawiają się obliczone współrzędne masywu gruntowego. Rysunek 2 przedstawia ten krok w oknie dialogowym Masyw gruntowy.
Uwaga: Należy zauważyć, że ten krok usuwa status "wygenerowany", co skutkuje między innymi rozłączeniem połączenia z próbkami gleby w celu umożliwienia edycji.
Krok 3 - Edycja geometrii brył gruntowych
Bryły gruntowe można teraz edytować, a żądaną geometrię powierzchni terenu można wygenerować za pomocą wszystkich środków dostępnych i znanych w programie RFEM 6. Ten krok można zobaczyć na rysunku 3.
Poniższy rysunek przedstawia przykład geometrii masywu gruntowego utworzonego zgodnie z krokami od 1 do 3.
Aby przeprowadzić analizę trzęsienia ziemi, potrzebna jest analiza modalna, a następnie przypadek obciążenia typu Analiza spektrum odpowiedzi.
Po przeprowadzeniu analizy modalnej należy utworzyć nowy przypadek obciążenia. Tutaj znajdują się zwykłe ustawienia z poprzedniej generacji programu.
W zakładce Spektrum odpowiedzi można zdefiniować swoje spektrum odpowiedzi w zwykły sposób. Jeżeli chcesz użyć spektrum odpowiedzi zgodnie z normą, upewnij się, że w danych ogólnych normy II wybrano żądaną normę.
W zakładce Wybór trybów można wybrać kształty postaci i w razie potrzeby przefiltrować je.
Po obliczeniu przypadku obciążenia otrzymujemy wyniki.
Tak, można również eksportować spektrum odpowiedzi z programu RFEM 6 i importować je do programu RFEM 5 jako spektrum odpowiedzi zdefiniowane przez użytkownika. Należy pamiętać, że eksport i import za pomocą programu Excel również mogą mieć różne kolumny/opisy ze względu na różne wersje.
Eksportuj dane z programu RFEM 6 do Excela.
Jeśli zechcesz bezpośrednio zaimportować tę tabelę, otrzymasz komunikat o błędzie. W programie RFEM 5 przewidziano inny opis w arkuszu roboczym i tylko w dwóch kolumnach.
Po dostosowaniu nazwy w programie Excel i usunięciu kolumny z wynikami częstotliwości, będzie można edytować spektrum odpowiedzi w programie RFEM 5.
W przypadku zastosowania w geotechnice metod numerycznych, takich jak MES, może być pomocne, jeśli spójność nie jest równa zero. Dzięki temu nawet dla gruntów niespoistych można zastosować niewielką kohezję między 0,5 a 1,0 kPa.
Masy można pominąć w ustawieniach analizy modalnej.
Możliwe jest pominięcie mas we wszystkich nieruchomych podporach węzłowych i podporach liniowych lub utworzenie wyboru z poszczególnych obiektów.
1) W bibliotece materiałów w filtrze należy ustawić region na „Wszystkie”, a typ materiału na „Tkanina”. Wybierz z listy dowolny materiał tkaniny.
2) Aktywuj opcję „Materiał zdefiniowany przez użytkownika” i podaj nazwę użytkownika.
3) W zakładce Wartości materiałów zmień fikcyjną grubość, gęstość itp. Wytrzymałości i gramatura (ms ) nie mają wpływu na obliczenia i można je pominąć.
4) Aby określić moduł sprężystości i moduł sprężystości poprzecznej wyrażony jako siła/powierzchnia, należy wybrać zakładkę Ortotropowo liniowa sprężystość (powierzchnie) i wprowadzić wartości. Uwaga: Zmiana grubości w kroku 3 wpływa na wartości wprowadzane w tej zakładce.
Aby uzyskać dostęp do materiałów i przekrojów zdefiniowanych przez użytkownika dla przyszłych modeli, można utworzyć szablon. Jest to pokazane w FAQ 005109 .
W programie RFEM można zdefiniować powierzchnie typu membrana (patrz ilustracja). Obliczenia są następnie wykonywane automatycznie zgodnie z analizą dużych deformacji.
Do modelowania konstrukcji membranowych polecamy rozszerzenie Form-Finding (dla RFEM 6) lub moduł dodatkowy RF-FORM-FINDING ( dla RFEM 5).
W oknie dialogowym ustawień analizy statyczno-wytrzymałościowej w polu Opcje II znajduje się pole wyboru "Równowaga dla nieodkształćonej konstrukcji" (rys. 01). Jeżeli ta opcja jest aktywna, konstrukcja jest analizowana, a odkształcenie zostaje zresetowane do wartości 0.
Poniżej znajduje się przykładowy wynik wyznaczania pierwotnego stanu naprężenia, tj. analizy masy gruntu pod własnym ciężarem. Na drugim etapie budowy opcja "Równowaga dla nieodkształconej konstrukcji" jest aktywowana w ustawieniach analizy statyczno-wytrzymałościowej, w porównaniu do etapu budowy 1, w którym opcja nie jest aktywna.Wyniki porównano na rysunku 2.
Staje się jasne, że stan naprężeń w konstrukcjach jest taki sam, ale po aktywowaniu tej opcji deformacje są resetowane do 0.