Jeżeli w programie istnieje przypadek obciążenia lub kombinacja obciążeń, obliczenia stateczności są aktywowane. Można zdefiniować inny przypadek obciążenia, na przykład w celu uwzględnienia naprężenia początkowego.
W tym celu należy określić, czy ma zostać przeprowadzona analiza liniowa czy nieliniowa. W zależności od przypadku zastosowania, można wybrać bezpośrednią metodę obliczeniową, taką jak metoda Lanczosa lub metoda iteracji ICG. Pręty niezintegrowane z powierzchniami są zazwyczaj wyświetlane jako elementy prętowe z dwoma węzłami ES. W przypadku zastosowania takich elementów program nie może określić wyboczenia lokalnego pojedynczych prętów. Z tego względu'istnieje możliwość automatycznego dzielenia prętów.
W przypadku analizy wartości własnych dostępnych jest kilka metod:
- Metody bezpośrednie
- Metody bezpośrednie (Lanczosa [RFEM], pierwiastki z wielomianu charakterystycznego [RFEM], metoda iteracji podprzestrzeni [RFEM/RSTAB], przesunięta iteracja odwrócona [RSTAB]) są odpowiednie dla małych i średnich modeli. Z szybkich metod rozwiązywania problemów należy korzystać tylko w przypadku, gdy komputer posiada dużą ilość pamięci RAM.
- Metoda iteracji ICG (niekompletny sprzężony gradient [RFEM])
- Z drugiej strony, ta metoda wymaga tylko niewielkiej ilości pamięci. Wartości własne są określane jedna po drugiej. Może być stosowany do obliczania dużych układów konstrukcyjnych o niewielkiej liczbie wartości własnych.
Rozszerzenie Stateczność konstrukcji umożliwia nieliniową analizę stateczności przy użyciu metody przyrostowej. Analiza ta dostarcza wyniki zbliżone do rzeczywistości również w przypadku konstrukcji nieliniowych. Współczynnik obciążenia krytycznego jest określany poprzez stopniowe zwiększanie obciążeń w podstawowym przypadku obciążenia, aż do osiągnięcia niestateczności. Przyrost obciążenia uwzględnia nieliniowości, takie jak ulegające uszkodzeniu pręty, podpory i fundamenty oraz nieliniowości materiałowe. Po zwiększeniu obciążenia można opcjonalnie przeprowadzić liniową analizę stateczności na ostatnim stabilnym stanie w celu określenia postaci stateczności.
Jako pierwsze wyniki program przedstawia współczynniki obciążenia krytycznego. Następnie można przeprowadzić ocenę zagrożeń stateczności. W przypadku modeli prętowych w tabelach wyświetlane są wynikowe długości efektywne i obciążenia krytyczne prętów.
W następnym oknie wyników można sprawdzić znormalizowane wartości własne posortowane według węzła, pręta i powierzchni. Grafika wartości własnych umożliwia ocenę zachowania wyboczeniowego. Ułatwia to podjęcie środków zaradczych.
- Obliczanie modeli składających się z elementów prętowych, powłokowych i bryłowych
- Nieliniowa analiza stateczności
- Możliwość uwzględniania sił osiowych od wstępnego sprężenia
- Cztery dostępne solvery do rozwiązywania równań dla efektywnego obliczania różnych modeli konstrukcyjnych
- Opcjonalne uwzględnianie zmian w sztywności w programie RFEM/RSTAB
- Wyszukiwanie postaci wyboczeniowych o krytycznym mnożniku obciążenia większym niż zadany przez użytkownika (metoda "przesunięcia")
- Możliwość określania wektorów własnych dla modeli niestatecznych (w celu zidentyfikowania przyczyny niestateczności)
- Wizualizacja postaci niestateczności
- Podstawa określania imperfekcji
- Ogólna analiza naprężeniowa
- Automatyczny import sił wewnętrznych z programu RFEM/RSTAB
- Graficzne i numeryczne przedstawianie naprężeń, odkształceń, luzu i stopni wykorzystania w pełni zintegrowane z RFEM/RSTAB
- Zdefiniowana przez użytkownika specyfikacja naprężenia granicznego
- Podsumowanie podobnych elementów konstrukcyjnych do obliczeń
- Szeroki zakres opcji umożliwiających dostosowywania sposobu wyświetlania wyników
- Przejrzyste tabele wyników dla szybkiego ich przeglądania po zakończeniu obliczeń
- Łatwa możliwość identyfikacji wyników dzięki w pełni udokumentowanej metodzie obliczeniowej wraz ze wszystkimi wzorami
- Wysoka wydajność pracy dzięki minimalnej ilości danych wejściowych
- Elastyczność dzięki szczegółowym opcjom ustawień dla podstawy i zakresu obliczeń
- Wyszarzone obszary dla nieistotnych zakresów wartości ( to Product Feature
- Optymalizacja przekroju
- Transfer zoptymalizowanych przekrojów do RFEM/RSTAB
- Wymiarowanie dowolnego przekroju cienkościennego z RSECTION
- Odwzorowanie wykresu naprężeń na przekroju
- Wyznaczanie naprężeń normalnych, ścinających i równoważnych
- Wyświetlanie składowych naprężeń dla poszczególnych typów sił wewnętrznych pręta
- Szczegółowe przedstawienie naprężeń we wszystkich punktach naprężeniowych
- Wyznaczanie największego Δσ dla każdego punktu naprężenia (na przykład do obliczeń zmęczenia)
- Wyświetlanie w kolorze naprężeń i stopni wykorzystania w celu szybkiego przeglądu stref krytycznych lub przewymiarowanych
- Wyświetlanie wykazów materiałów
- Wyznaczanie naprężeń głównych i podstawowych, naprężeń membranowych i stycznych oraz naprężeń zastępczych i zastępczych naprężeń membranowych
- Analiza naprężeń dla elementów konstrukcyjnych o dowolnym kształcie
- Obliczanie naprężeń zastępczych według różnych metod:
- Hipoteza energii odkształcenia (von Mises)
- Hipoteza naprężeń stycznych (Tresca)
- Hipoteza naprężenia normalnego (Rankine)
- Hipoteza głównego odkształcenia (Bach)
- Możliwość optymalizacji grubości powierzchni i transferu danych do programu RFEM
- Wyświetlanie odkształceń
- Szczegółowe wyniki dla różnych składników naprężeń i stopni wykorzystania w tabelach i w grafice
- Funkcja filtrowania brył, powierzchni, linii i węzłów w tabelach
- Poprzeczne naprężenia styczne według Mindlina, Kirchhoffa lub zdefiniowane przez użytkownika
- Ocena naprężeń dla spoin na liniach połączeń między powierzchniami ( to Product Feature )
Po zakończeniu obliczeń wyniki są uporządkowane w sposób przejrzysty. W ten sposób program wyświetla maksymalne naprężenia i stopnie naprężeń posortowane według przekroju, pręta/powierzchni, bryły, zbioru prętów, położenia x itd. Oprócz wartości wyników w formie tabelarycznej rozszerzenie wyświetla również odpowiednią grafikę przekroju z punktami naprężeniowymi, wykresem naprężeń i wartościami. Stopień wykorzystania można odnieść do dowolnego rodzaju naprężenia. Aktualnie wybrana lokalizacja na elemencie zostanie wyróżniona na modelu analitycznym w programie RFEM/RSTAB.
Oprócz oceny tabelarycznej program oferuje jeszcze więcej. Naprężenia i stopnie wykorzystania można również sprawdzić graficznie na modelu w programie RFEM/RSTAB. Istnieje możliwość indywidualnego dostosowania kolorów i wartości.
Wyświetlanie wykresów wyników dla pręta lub zbioru prętów umożliwia dokładną ocenę. Dla każdego miejsca obliczeniowego można otworzyć odpowiednie okno dialogowe, w którym można sprawdzić odpowiednie do obliczeń właściwości przekroju i składowe naprężeń w dowolnym punkcie naprężeniowym. Na koniec istnieje możliwość wydrukowania odpowiedniej grafiki wraz ze wszystkimi szczegółami obliczeń.
- Uwzględnianie i wyświetlanie mas kondygnacji
- Auflistung von Strukturelementen und deren Informationen
- Automatisiertes Anlegen von Ergebnisschnitten an Schubwänden
- Ausgabe von Schnittresultierenden in globaler Richtung zur Bestimmung von Schubkräften
- Optionale geschossweise Definition starrer Ebenen (Geschossmodellierung)
- Steifigkeitstyp Deckenplatte - Starre Ebene
- Definition von Deckensätzen
- Bspw. Berechnung von Decken als 2D-Position innerhalb des 3D-Modells
- Wandscheiben: Automatische Definition von Ergebnisstäben mit beliebigen Querschnitten
- Bemessung von Rechteckquerschnitten mit dem Add-On Betonbemessung
- Definition wandartiger Träger
- Bemessung mit dem Add-On Betonbemessung möglich
- Tabellarische Ausgabe von Geschosseinwirkungen, Stockwerksverschiebungen, Mittelpunkten von Masse und Steifigkeit sowie den Kräften in Schubwänden
- Getrennte Darstellung der Ergebnisse zur Decken- und Aussteifungsbemessung
W przypadku modelu budynku dostępne są dwie opcje. Można go utworzyć na początku modelowania konstrukcji lub aktywować później. W modelu budynku można bezpośrednio definiować kondygnacje i modyfikować je.
Podczas manipulowania kondygnacjami można wybrać, czy zostaną zmodyfikowane, czy zachowane, korzystając z różnych opcji.
Program RFEM wykonuje część pracy za Ciebie. Na przykład, program automatycznie generuje przekroje wynikowe,'dzięki czemu nie trzeba wykonywać wielu obliczeń.
Wyniki można wyświetlić w zwykły sposób za pomocą nawigatora Wyniki. Ponadto w oknie dialogowym rozszerzenia wyświetlane są informacje o poszczególnych kondygnacjach. Dzięki temu zawsze masz dobry przegląd.
W porównaniu z rozszerzeniem RF-STABILITY (RFEM 5) i RSBUCK ( RSTAB 8) do programu RFEM 6/RSTAB 9 dodano następujące nowe funkcje:
- Przypadkowi obciążenia lub kombinacji obciążeń można przypisać aby były aktywne do analizy stateczności
- Automatyczna aktywacja obliczeń stateczności dla wielu sytuacji obciążeniowych w jednym miejscu za pomocą kreatora kombinacji
- Przyrostowe zwiększanie obciążenia aż do momentu ustalonego wg kryteriów zdefiniowanych przez użytkownika
- Modyfikacja sposobu normalizacji wektora własnego postaci wyboczeniowej bez ponownego obliczania
- Tabele wyników z opcją filtrowania
W porównaniu z modułem dodatkowym RF-/STEEL (RFEM 5/RSTAB 8) do rozszerzenia Analiza naprężeniowo-odkształceniowa dla programu RFEM 6/RSTAB 9 dodano następujące nowe funkcje:
- Możliwość analizy prętów, powierzchni, brył, spoin (połączenia spawane liniowo między dwiema i trzema powierzchniami z późniejszym obliczaniem naprężeń)
- Wyświetlanie naprężeń, stopni naprężeń, zakresów naprężeń i odkształceń
- Naprężenie graniczne w zależności od przydzielonego materiału lub danych wejściowych zdefiniowanych przez użytkownika
- Indywidualne określenie wyników do obliczeń poprzez dowolnie przydzielane typów ustawień
- Szczegóły dla wyników niemodalnych z wyświetlaniem przygotowanego wzoru i dodatkowym wyświetlaniem wyników na poziomie przekroju prętów
- Możliwość wygenerowania zastosowanych wzorów do kontroli obliczeń
Obawiasz się, że Twój projekt skończy się cyfrową wieżą Babel? Rozszerzenie Model budynku dla RFEM wspomaga pracę nad wielokondygnacyjnym projektem budowlanym. Tutaj możesz definiować i manipulować budynkiem za pomocą kondygnacji. Kondygnacje można później dostosować na wiele sposobów, a także wybrać sztywność płyty. Informacje na temat kondygnacji i całego modelu (środek ciężkości, środek sztywności) są wyświetlane w tabelach i na grafice.
Na pytanie 'Ile można przewozić?' zazwyczaj odpowiada 'Tak'. Do graficznego przedstawiania stanu granicznego nośności przekrojów żelbetowych wymagany jest trójwymiarowy wykres interakcji momentu-momentu-siła osiowa. Oprogramowanie do analizy statyczno-wytrzymałościowej firmy Dlubal właśnie to oferuje.
Dzięki dodatkowemu wyświetleniu oddziaływania obciążenia można łatwo rozpoznać lub zwizualizować przekroczenie granicznej nośności przekroju żelbetowego. Ponieważ możesz kontrolować właściwości wykresu, możesz dostosować wygląd wykresu My-Mz-N do swoich potrzeb.
Czy wiesz, że wykresy interakcji moment-siła (wykresy MN) można wyświetlić również graficznie? Umożliwia to wyświetlenie nośności przekroju w przypadku interakcji momentu zginającego i siły osiowej. Oprócz wykresów interakcji związanych z osiami przekroju (wykres My-N i wykres Mz-N) można również wygenerować indywidualny wektor momentów w celu utworzenia wykresu interakcji Mres -N. Płaszczyznę przekroju wykresów MN można wyświetlić na wykresie interakcji 3D.Program wyświetla odpowiednie pary wartości stanu granicznego nośności w tabeli. Tabela jest dynamicznie powiązana z wykresem, dzięki czemu wybrany punkt graniczny jest również wyświetlany na wykresie.
Czy chcesz określić nośność przekroju żelbetowego na zginanie dwukierunkowe? W tym celu należy najpierw aktywować wykres interakcji moment-moment (wykres My-Mz). Wykres My-Mz przedstawia poziomy przekrój przez trójwymiarowy wykres dla określonej siły osiowej N. Dzięki połączeniu z trójwymiarowym wykresem interakcji można tam również zwizualizować płaszczyznę przekroju.
W zależności od siły osiowej N, można wygenerować linię krzywizny momentu dla dowolnego wektora momentu. Program pokazuje również pary wartości wyświetlanego wykresu w tabeli. Ponadto można aktywować jako dodatkowy wykres sieczny i sztywność styczną przekroju żelbetowego, należące do wykresu krzywizny momentu.
Program do analizy statyczno-wytrzymałościowej zapewnia przejrzysty przegląd wszystkich przeprowadzonych kontroli obliczeń dla określonej normy obliczeniowej. Dla każdego warunku projektowego należy określić kryterium obliczeniowe. Oprócz sprawdzania stanu granicznego nośności i użytkowalności program sprawdza zasady projektowania określone w normie. Dla każdej kontroli obliczeń są określone szczegóły obliczeń, w tym wartości początkowe, wyniki pośrednie i wyniki końcowe. Proces obliczeń wraz z zastosowanymi wzorami, standardowymi źródłami i wynikami szczegółowo przedstawiony jest w oknie informacyjnym w szczegółach obliczeń.
Istniejące naprężenia i odkształcenia przekroju betonowego i zbrojenia można wyświetlić w postaci obrazu naprężeń 3D lub grafiki 2D. W zależności od tego, które wyniki zostaną wybrane w drzewie wyników, naprężenia lub odkształcenia są wyświetlane w zdefiniowanym zbrojeniu podłużnym pod oddziaływaniami obciążeń lub granicznymi siłami wewnętrznymi.
Właściwości betonu, zależne od czasu, takie jak pełzanie i skurcz, są bardzo ważne dla obliczeń. Można je zdefiniować bezpośrednio dla materiału w programie do analizy statyczno-wytrzymałościowej. W oknie dialogowym do wprowadzania danych wyświetlany jest przebieg czasowy funkcji pełzania lub skurczu. Można łatwo wybrać modyfikację zastosowanego wieku betonu, na przykład ze względu na obróbkę termiczną.
Odkształcenie prętów i powierzchni jest określane z uwzględnieniem zarysowanego (stan II) lub niezarysowanego (stan I) przekroju żelbetowego. Podczas określania sztywności można uwzględnić usztywnienie przy rozciąganiu między rysami, zwane 'usztywnieniem przy rozciąganiu', zgodnie z zastosowaną normą obliczeniową.
Podczas wymiarowania przekroju można bezpośrednio określić, czy powierzchnia betonowa zostanie zastosowana za prętami zbrojeniowymi, czy też zostanie odjęta od przekroju betonowego. Istnieje możliwość obliczenia przekroju betonu netto, zwłaszcza w przypadku przekroju silnie zbrojonego.
Zbrojenie na ścinanie i zbrojenie podłużne można zdefiniować indywidualnie dla każdego pręta. W tym przypadku dostępne są różne szablony do wprowadzania zbrojenia.
Zbrojenie powierzchniowe należy wprowadzić bezpośrednio na poziomie programu RFEM. W takim przypadku można indywidualnie wybrać zdefiniowane zbrojenie powierzchniowe. Podczas wprowadzania zbrojenia powierzchniowego do dyspozycji użytkownika są standardowe funkcje Kopiuj, Odbij lub Obróć.
W ramach jednego pręta można zdefiniować szerokość integracyjną i efektywną szerokość płyty belek teowych (żeber) o różnych szerokościach. Pręt jest podzielony na segmenty. Przejście między różnymi szerokościami półek można sortować lub określać liniowo. Ponadto program umożliwia uwzględnienie zdefiniowanego zbrojenia powierzchni jako zbrojenia pasa przy wymiarowaniu żebra w betonie zbrojonym.
W programie RFEM 6 możliwe jest definiowanie spoin liniowych między powierzchniami i obliczanie naprężeń w spoinie za pomocą -and-rstab-9/obliczenia/analiza-naprezeniowo-odksztalceniowa Analiza naprężeniowo-odkształceniowa.
Dostępne są następujące typy połączeń:
- Złącze czołowe
- Złącze narożne
- Złącze zakładkowe
- Złącze teowe
W zależności od wybranego typu połączenia można wybrać następujące obliczenia spoin:
- Pojedynczy kwadrat
- Podwójny
- Ukos podwójny
- Spoina typu V
- Spoina typu 2 V
- Spoina typu U
- Spoina typu 2 U
- Spoina typu J
- Spoina typu 2 J
Pracujesz z elementami konstrukcyjnymi składającymi się z płyt? W takim przypadku należy przeprowadzić obliczenia na ścinanie z uwzględnieniem wymagań obliczania przebicia, na przykład zgodnie z 6.4, EN 1992-1-1. Oprócz płyt stropowych można w ten sposób wymiarować również płyty fundamentowe.
W konfiguracji stanu granicznego nośności dla wymiarowania betonu można zdefiniować parametry obliczeń przebicia dla wybranych węzłów.
Aktywowałeś rozszerzenie Model budynku ? Bardzo dobrze! Możesz wyświetlić środek sztywności w tabeli i w formie graficznej. Użyj go na przykład do analizy dynamicznej.
Skorzystaj i oszczędzaj czas! Ta funkcja umożliwia jednoczesne definiowanie lub edycję zbrojenia dla kilku prętów lub zbiorów prętów.
Przejdź do filmu