Zaleca się zarządzanie naprężeniem kabli sprężających w jednym lub kilku przypadkach obciążenia oddzielnie. Dzięki temu można prawidłowo ustalić współczynniki częściowe bezpieczeństwa i uwzględnić je zgodnie z normami podczas nakładania się w kombinacjach obciążeń lub wyników. Koncepcja ta została szczegółowo opisana w rozdziale Lastfälle und Kombinationen podręcznika RFEM.
Można na przykład utworzyć przypadki obciążenia „Naprężenie t0” i „Naprężenie tinf”, aby odzwierciedlić stan sił sprężających bezpośrednio po naprężeniu oraz z uwzględnieniem strat napięcia zależnych od czasu (tarcie, poślizg, skrócenie sprężyste, relaksacja, pełzanie, skurcz).
Straty napięcia na długości pręta są między innymi zależne od następujących warunków granicznych:
- Rodzaj naprężenia (przed-/podsynchronizacja)
- Geometria kabla sprężającego
- Parametr tarcia przekroju
- Zakotwiczenia i logika naprężeń
- Stosunek σpi/fpk
- Technologia utwardzania
Jeśli istnieje kilka przypadków obciążenia, które odzwierciedlają naprężenie w czasie, należy je zmienić jako oddziaływania działające jako Alternatywne dla kombinatoryki.
Przypadki obciążeń można następnie łączyć w odpowiedni sposób w stanach granicznych nośności i użytkowalności.