Różnica między modelami niesparametryzowanymi a modelami parametrycznymi polega na tym, że w tym drugim przypadku konstrukcja zależy od pewnych zmiennych (długość, szerokość, obciążenie itp.), zwanych również parametrami. Umożliwia to wprowadzenie danych konstrukcyjnych i obciążeniowych, które zależą od parametrów globalnych, które można wyświetlić w oknie Parametry globalne (rys. 1).
Parametry zdefiniowane w oknie Parametry globalne można wykorzystać we wzorach do określenia wartości numerycznych w odniesieniu do danych konstrukcyjnych i obciążenia modelu. Formuły te można edytować za pomocą Edytora formuł, jak pokazano na rysunku 2.
W przypadku zmiany parametru na liście parametrów, wyniki numeryczne wszystkich wzorów, w których ten parametr jest używany, są dostosowywane automatycznie. Na przykład parametr L1 na rysunku 2 znajduje się we wzorze, który określa wartość liczbową współrzędnych węzła Y. W związku z tym zmiana wartości L1 na liście Parametry globalne spowoduje zmianę wartości współrzędnej węzła Y.
Zapisanie sparametryzowanej konstrukcji jako bloku oznacza zastosowanie tego samego procesu, co opisano w artykule z bazy wiedzy "Zapisywanie modeli jako bloki w programie RFEM 6" (Plik → Zapisz jako blok). Należy pamiętać, że podczas zapisywania konstrukcji/części konstrukcyjnej jako blok, parametry są zapisywane w dotychczasowej wartości. Innymi słowy, po późniejszym wstawieniu bloku do pliku RFEM parametry bloku są zachowywane jako przypisane wartości i nie są powiązane z parametrami globalnymi pliku, do którego został wstawiony blok.
Można to lepiej pokazać, wstawiając blok do bieżącego pliku; to jest plik o oryginalnej strukturze, który został wcześniej zapisany jako blok. Ponieważ blok został zapisany z parametrami zdefiniowanymi w rys. 1 (L1 =4m), późniejsza zmiana parametrów globalnych (L1, nowy =6m) dotyczy tylko oryginalnej konstrukcji, a nie samego bloku (rys. 3).
Możliwe jest jednak powiązanie parametrów wstawionego bloku z parametrami globalnymi pliku. W ten sposób parametry bloku będą się zmieniać interaktywnie wraz ze zmianą globalnych parametrów pliku. W tym celu należy otworzyć okno Edytuj blok i powiązać parametry, jak pokazano na rys. 4.
Uwagi końcowe
W programach RFEM i RSTAB warto sparametryzować często występujące komponenty o zmiennych wymiarach. Wprowadzanie parametryczne umożliwia wprowadzanie danych modelu i wczytywanie ich w taki sposób, aby były one zależne od określonych zmiennych. Te zmienne dotyczące długości, szerokości, obciążenia ruchem itd. nazywane są parametrami i można je konfigurować na liście Parametry globalne.
Sparametryzowane wpisy są ważnym narzędziem zwiększającym wydajność. Ponieważ dane konstrukcyjne i obciążenia można wprowadzać za pomocą wzorów, które zależą od zdefiniowanych parametrów, po każdej zmianie parametru w odpowiednim wzorze następuje interaktywne dopasowanie modelu w tle.
.png?mw=600&hash=49b6a289915d28aa461360f7308b092631b1446e)
