RFEM 6 jest programem głównym pakietu oprogramowania, który służy do analizy konstrukcji przy użyciu MES. Dalsze analizy oraz wymiarowanie przeprowadzane jest w odpowiednich rozszerzeniach. Program główny RFEM 6 służy do definiowania konstrukcji, materiałów i obciążeń płaskich i przestrzennych układów konstrukcyjnych składających się z płyt, ścian, powłok i prętów. Program umożliwia również tworzenie konstrukcji mieszanych oraz modelowanie elementów bryłowych i kontaktowych.
RSTAB 9 to wydajne oprogramowanie do obliczeń konstrukcji szkieletowych 3D, odzwierciedlające aktualny stan wiedzy i pomagające inżynierom sprostać wymaganiom współczesnej inżynierii lądowej.
Często zbyt długo zajmujesz się obliczaniem przekrojów? Oprogramowanie firmy Dlubal i program samodzielny RSECTION ułatwiają pracę, określając i przeprowadzając analizę naprężeń dla różnych przekrojów.
Czy zawsze wiesz, skąd wieje wiatr? Oczywiście od strony innowacji! RWIND 2 to program, który wykorzystuje cyfrowy tunel aerodynamiczny do numerycznej symulacji przepływu wiatru. Program symuluje przepływ wokół dowolnej geometrii budynku i określa obciążenia wiatrem na powierzchnie.
Szukasz narzędzia do przeglądu stref obciążenia śniegiem, wiatrem i trzęsieniem ziemi? Dobrze trafiłeś! Skorzystaj z narzędzia do geolokalizacji do szybkiego i skutecznego definiowania obciążenia śniegiem, prędkości wiatru, obciążenia trzęsieniem ziemi, zgodnie z Eurokodem i innymi międzynarodowymi normami.
Chcesz wypróbować możliwości programów Dlubal Software? To Twoja szansa! Dzięki 90-dniowej pełnej wersji, możesz w pełni przetestować wszystkie nasze programy.
Norma ASCE 7-22 oferuje kilka typów widm obliczeniowych. W tym FAQ chcielibyśmy skoncentrować się na następujących dwóch widmach obliczeniowych:
Widmo dwuokresowe jest normalnie zapisywane w programie. Jednak na podstawie danych dostępnych w normie można zaproponować tylko horyzontalne spektrum obliczeniowe/widmo MCER oraz modyfikację związaną z siłą i przemieszczeniem.
Dla wielookresowego spektrum obliczeniowego określane są dyskretne wartości liczbowe. W normie ASCE 7-22 podano, że wartości te można sprawdzić na stronie geobazy USGS Seismic Design Geodatabase. W obecnym stanie rozwoju istnieje możliwość utworzenia zdefiniowanego przez użytkownika spektrum odpowiedzi ze współczynnikiem g (w zależności od -6/000369 stała konwersji masy ), aby wykorzystać dane np. z ASCE 7 Hazard Tool [1].
Proszę postępować w następujący sposób:
Rozszerzenie Masonry Design umożliwia automatyczne określenie sztywności przegubu ściany-płyty. Wykresy powstały w ramach projektu badawczego DDmaS - „Cyfryzacja obliczeń konstrukcji murowanych” i wywodzą się z normy.
Na linii połączenia obu powierzchni należy zdefiniować przegub liniowy i aktywować połączenie płyta-ściana.
W zakładce Połączenie płyta-ściana można teraz wprowadzić parametry. Następnie kliknij przycisk Regeneruj [...].
Następnie wyświetlane są wyznaczone wykresy.
Domyślnie aktywna jest opcja Płaszczyzna ścinania w gwincie, a do sprawdzenia ścinania w śrubie jest brana pod uwagę niższa wytrzymałość zgodna z wybraną normą obliczeniową.
W AISC nominalne wytrzymałości śrub na ścinanie są podane w tabeli J3.2. Na przykład, śruba z grupy A (na przykład A325) ma nominalną wytrzymałość na ścinanie równą 54 ksi (372 MPa), gdy gwint nie jest wykluczony z płaszczyzn ścinania. Aby użyć wyższej wytrzymałości, wynoszącej 68 ksi (469 MPa), można odznaczyć opcję, aby wykluczyć gwinty z płaszczyzn ścinania.
Za pomocą szablonu „Płyta-płyta” z biblioteki Komponenty (rysunek 01) można za pomocą blach czołowych w prosty sposób utworzyć połączenie nakładkowe.
W przypadku połączenia nakładkowego bez blach czołowych konfigurację można utworzyć ręcznie, dodając poszczególne komponenty (rysunek 02).
Konfiguracja obejmuje następujące komponenty. Każdy komponent można łatwo usunąć lub skopiować, klikając w niego prawym przyciskiem myszy.
Wymagane jest utworzenie niewielkiej przerwy przy użyciu funkcji „Pręt cięcia” i „Płaszczyzny pomocniczej”. Odstęp jest dzielony między dwa pręty (tzn. odstęp 1/16” jest stosowany jako przemieszczenie o 1/32” do każdego pręta).
Alternatywnie, przykładowy model „AISC Splice Connection” można pobrać i zapisać jako szablon zdefiniowany przez użytkownika (zdjęcie 03).
W przypadku obciążenia typu Analiza modalna można również zdefiniować zmiany konstrukcyjne. W ten sposób można uzyskać dostęp do modyfikacji sztywności poszczególnych obiektów, a w razie potrzeby również dezaktywować wybrane obiekty.
Aby wyświetlić kształty drgań własnych w analizie dynamicznej, należy utworzyć przypadek obciążenia typu Analiza modalna i określić w nim ustawienia dla analizy modalnej.
Po zakończeniu obliczeń można ocenić uzyskane wyniki w nawigatorze Wyniki. W tabeli można również znaleźć dalsze informacje.
Bezpośrednio w nawigatorze Wyniki można dostosować wyświetlanie normalizacji postaci drgań własnych. W przypadku zmiany ustawienia nie jest konieczne ponowne obliczanie.
W zależności od ustawienia największe przemieszczenie lub odkształcenie stanowi wartość odniesienia 1, do której skalowane są pozostałe wyniki.
Rozszerzenie Model budynku i funkcja modelowania kondygnacji za pomocą "Tarczy sztywnej" nie mogą być stosowane we wszystkich typach budynków.
Funkcja została pierwotnie opracowana dla budynków 3D o 5-10 kondygnacjach (lub więcej) o regularnym lub tym samym rzucie. Oznacza to, że należy przypisać funkcję "Tarcza sztywna" tylko tym płytom, na których ściany i słupy są identycznie rozmieszczone w kondygnacji powyżej i poniżej. W przeciwnym razie może dojść do niestateczności.
Jeżeli model został wprowadzony poprawnie zgodnie z tą konwencją, pojawią się trzy opcje wyświetlania wyników:
Wyświetlenie wyników po wybraniu opcji "Całkowita" ma na celu wyświetlenie wyników dla całych elementów pionowych (np. ścian, ścian usztywniających, słupów itp.). Patrz rysunek 02. W przypadku wybrania opcji "Tylko stropy" wyniki osobnych obliczeń płyt są wyświetlane jako model 2D. Opcja "Kombinacja" jest odpowiednio taka sama dla dwóch wyżej wymienionych typów wyników.
W przypadku mniejszych modeli 3D i budynków z różnymi planami pięter lepiej jest pracować ze zwykłym modelem 3D. W przypadku modeli, które czasami mają regularne rzuty, można alternatywnie przypisać opcję "Tarcza sztywna" do poszczególnych płyt stropowych. Geometria rzutu kondygnacji powyżej i poniżej tego stropu powinna być ponownie identyczna.
Podstawowe wyodrębnienie stropu 2D z dowolnego modelu 3D nie jest możliwe w przypadku technologii zaimplementowanej dla tej funkcji rozszerzenia.
Aby przeprowadzić analizę trzęsienia ziemi, potrzebna jest analiza modalna, a następnie przypadek obciążenia typu Analiza spektrum odpowiedzi.
Po przeprowadzeniu analizy modalnej należy utworzyć nowy przypadek obciążenia. Tutaj znajdują się zwykłe ustawienia z poprzedniej generacji programu.
W zakładce Spektrum odpowiedzi można zdefiniować swoje spektrum odpowiedzi w zwykły sposób. Jeżeli chcesz użyć spektrum odpowiedzi zgodnie z normą, upewnij się, że w danych ogólnych normy II wybrano żądaną normę.
W zakładce Wybór trybów można wybrać kształty postaci i w razie potrzeby przefiltrować je.
Po obliczeniu przypadku obciążenia otrzymujemy wyniki.
W ustawieniach analizy modalnej można ustawić minimalne odkształcenie osiowe dla kabli i membran, aby zastosować początkowe naprężenie wstępne dla obiektów, a tym samym poprawić zbieżność obliczeń. Wstępne naprężenie wstępne jest stosowane do obiektów w sposób uproszczony.
Porównując to ustawienie z obciążeniem powierzchniowym typu Odkształcenie osiowe, należy zwrócić uwagę na fakt, że te dwa podejścia różnią się od siebie. Przy obciążeniu powierzchniowym przeprowadza się obliczenia w taki sposób, że rzeczywiste naprężenie może odbiegać od zadanego. Obliczenia uwzględniają również inne warunki brzegowe, takie jak współczynnik Poissona materiału.
Można to łatwo sprawdzić, zmieniając współczynnik Poissona w materiale. Stosunek Poissona ' s różny od 0 oznacza, że odkształcenie w kierunku x i y powierzchni oddziałuje ze sobą, co nie prowadzi już do stałego naprężenia/odkształcenia na całej powierzchni.
Jeżeli współczynnik Poissona wynosi 0, można uzyskać takie same wyniki.